แบบนี้เป็นแม่คนไม่ได้ใช่ไหมคะ

ท้องแรกค่ะคือไม่รู้เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับการตั้งครรภ์เลยทั้งการซื้อของการเตรียมคลอดหรืออาการใดๆที่ผิดปกติของลูกเราไปตามที่หมอนัดตลอดหมอก็จะแค่บอกว่าปกติทุกอย่างกับให้ยาเพิ่มมาเป็นแบบนี้ตั้งแต่7วีคจนตอนนี้34วีคแล้วก่อนหน้านี้เราไม่เข้าใจอาการท้องแข็งท้องปั๊นหรือการนับลูกดิ้นปกติเวลาเรากินข้าวหรือตื่นนอนลูกก็จะดิ้นแรงจนเรารู้สึกได้แต่วันนี้เหมือนเราจับสังเกตว่าลูกเราดิ้นเบาและน้อยลงจนเราอยากรู้ให้แน่ชัดเลยไปหาหมอดีกว่าพอเราไปหมอก็เข้ามาตรวจๆแล้วหมอก็ถามเราว่าปกติลูกดิ้นวันละกี่ครั้งเราก็บอกว่าไม่ได้นับค่ะแล้วเขาก็พูดเหมือนว่าจะคิดเองเออเองได้ยังไงแล้วรู้ได้ยังไงว่าลูกดิ้นน้อยลงเดาเอาหรอสนใจบ้างไหมดูแล้วไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเลยนะ เราไม่ได้เป็นคนอยากมีลูกตั้งแต่เเรกอยู่แล้วเราคิดจะเอาออกตั้งแต่รู้ว่าเราท้องแล้วยิ่งพอมาได้ฟังแบบนี้แล้วเรายิ่งไม่อยากจะมีต่อไปเลยเราดูเป็นแม่ที่แย่ขนาดนั้นเลยหรอคะแบบนี้เราควรทำยังไงหรอคะมันรู้สึกแย่มากแย่จนไม่อยากคุยกับใครเลยค่ะเคยคิดฆ่าตัวตายแล้วค่ะแต่ก็ไม่กล้าที่จะทำแล้วแบบนี้ควรทำยังไงคะเรากลายเป็นคนไม่อยากไปโรงบาลไม่อยากเจอหมออีกเลยค่ะความคิดแบบนี้เป็นแม่คนไม่ได้ใช่ไหมคะแต่เราก็มีความห่วงใยลูกนะคะ

21 ตอบกลับ
 profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

การนับลูกดิ้นหมอแนะนำให้นับหลังทานอาหารค่ะ ภายใน 1- 2 ชม.หลังทาน ถ้าน้องดิ้นเกิน 10 ครั้งปกติแข็งแรงดีค่ะ ทานอาหาร 3 มื้อ นับทั้ง 3 มื้อ ถ้าวันไหนน้องดิ้นน้อย วันนึงรวมกันแล้วไม่ถึง 10 ครั้งควรไปพบหมอค่ะ ท้องแข็งเป็นอาการมดลูกหดเกร็งตัวค่ะ จะรู้สึกเหมื่อนท้องตึงๆ แน่นๆท้องหน่อย ลูบดูแล้วแข็งๆ ถ้าทำอะไรอยู่ให้ค่อยๆขับช้าลง นั่งพัก หรือนอนเอนหลัง นอนตะแคงซักแปปก็หายค่ะ บางคนรู้สึกเจ็บ บางคนไม่รู้สึกเจ็บ ส่วนท้องปั้น น่าจะเป็นอาการที่ลูกดิ้นแล้วโก่งตัวนูนแข็งขึ้นมา ลักษณะเหมือนก้อนปั้น เห็นได้ชัดจากภายนอก อาจเกิดจากการพลิกตัวของน้องหรือขยับตัวแบบแรงจนเห็นได้ชัด ตามความเข้าใจของเรานะคะ สู้ๆค่ะ ไม่มีใครเป็นแม่คนไม่ได้หรอกค่ะ ผู้หญิงทุกคนมีสัญชาตญาณความเป็นแม่อยู่ในตัวกันทุกคน แค่คุณคิดสั้นแต่ทำไม่ลงในขณะที่คุณท้อง คุณก็ถือว่าเป็นแม่คนที่อย่างน้อยๆคุณก็ไม่ได้คิดเห็นแก่ตัวฆ่าตัวเองไม่พอยังพ่วงลูกที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรให้ตายไปด้วย เราเคยพลาดท้องตอนอายุ 15 -16 ปี ตอนที่รู้ว่าท้องก็คิดอยากเอาออก กลัวไปหมดทุกอย่าง ห่วงอนาคตตัวเองสาระพัด ไหนจะพ่อแม่ แถมแฟนก็เด็กเหมือนกันไม่เอาไหนซักอย่าง คิดวกวนมากมาย สุดท้ายเราตัดสินใจเก็บลูกไว้ ปัญหาอะไรถ้ามันจะโถมเข้ามาก็น้อมรับมัน เราเลือกเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว โดนประนามสาระพัด ชาวบ้านนินทากันหัวซอยยันท้ายซอย นอนลูบท้องร้องให้ทุกวัน จนคลอดก็ต้องทนให้ครอบครัวกนด่าเพราะต้องให้เค้าช่วยดูแล จนลูก 6 เดือน เราเริ่มทำงานหางาน หาเงิน เลี้ยงลูก จนตอนนี้ลูก 11 ขวบแล้วค่ะ ชีวิตเราดีขึ้นตลอดๆ ทำอะไรก็มีคนค่อยช่วยเหลือ อาจเป็นเพราะเราเลือกตัดกรรมจากคนอื่น โฟกัสแค่เรากับลูก ใครจะว่าอะไร จะมองยังไงเราไม่สน ขอแค่เรากับลูกอยู่ได้แค่พอสบายเราพอใจแล้วค่ะ คนที่ว่าเราซะอีก ผ่านไปปีเดียวลูกสาวเค้าท้องไม่มีพ่อ ปิดบ้านเงียบกริบ กฏแห่งกรรมยุติธรรมเสมอ ไว้คุณคลอด เห็นหน้าเด็กตัวน้อยๆ แล้วคุณจะลืมไปหมดเลยว่าระหว่างทางที่อุ้มท้องทรมานขนาดไหน เอามาเล่าได้แบบไม่รู้สึกอะไรเลยค่ะ 34 วีคแล้ว อีกไม่นาน สู้ๆนะคะ

อ่านเพิ่มเติม

ยิ่งไม่รู้ต้องยิ่งอ่านให้มากค่ะ หาหนังสือมาอ่าน หรือติดตามอ่านในเพจคุณหมอ หรือสอบถามหมอที่ดูแลโดยตรง เดี๋ยวนี้ข้อมูลต่าง ๆ สามารถเข้าถึงได้ง่าย อยู่ที่แม่จะขวยขวายรึเปล่า มีลูกไม่ใช่เรื่องยากแต่ก็ไม่ง่าย เราก็ท้องแรก ทุกคนเริ่มจาก ‘ศูนย์’ แต่มีแล้วก็ต้องทำความเข้าใจและศึกษาหาความรู้เพื่อตัวเองและลูก นับลูกดิ้นง่าย ๆ เลยคือหลังทานอาหาร ถ้าน้องดิ้นถึง 10 ครั้งขึ้นไปภายใน 2 ชั่วโมงคือปกติค่ะ หรือถ้านับรวมกันทั้งวัน 10 ครั้งก็ยังถือว่าปกติ แต่ถ้าน้อยกว่านั้นควรไปพบหมอ อย่าคิดเองว่าลูกหลับ ส่วนของเตรียมคลอด หลัก ๆ เลยเอาที่จำเป็นจริง ๆ ก็ 1. ผ้าอ้อม(ผ้าสำลีและผ้าสาลู)หรือแพมเพิส 2 โหล 2. เสื้อผ้าน้องแรกเกิด 3-4 ชุด(แบบผูกหรือกระดุมหน้า) ถุงมือถุงเท้า(คู่เดียวหรือสอง ใส่แค่ตอนอยู่ รพ หรือไม่เกิน 1 อาทิตย์ก็พอ หลังจากนั้นคอยหมั่นตัดเล็บ เพื่อให้น้องได้มีพัฒนาการมือเท้าที่ดี) 3. สำลีก้อน สำลีก้าน ทิชชูเปียก ใช้เยอะมาก 4. ที่นอน(หน้าเรียบ ไม่ใช้แบบนุ่มเด็ดขาด หมอนไม่ต้องใช้) 5. อ่างอาบน้ำ สบู่และแชมพู(ขวดเดียวกัน) ครีมทาผิว ผ้าเช็ดตัว และผลิตภัณฑ์บำรุงผิวอื่น ๆ 6. แอลกอฮอล์เช็ดสะดือ(สำคัญ) ใช้ร่วมกับสำลีก้าน **ลูกป่วย ไม่สบาย หรือมีอาการผิดปกติ หาหมอเท่านั้น อย่าซื้อยามาให้ทานเอง** สุดท้าย แม่ต้องลดความเครียดลง หาอะไรที่ชอบทำ จะเดินห้าง เดินสวน เที่ยวที่ใกล้ ๆ เล่นกับสัตว์เลี้ยง ทำอะไรที่มีความสุข ลูกก็จะมีความสุขไปด้วยค่ะ

อ่านเพิ่มเติม

เอิ่ม !! เราเข้าใจแม่นะ ... พอจะหาสาเหตุได้คะ -เกิดจากความเครียด จากเดิมที่ไม่อยากมี เพราะยังไม่พร้อมหรืออะไรก็ตาม แต่... แม่ก็เลือกที่จะเก็บลูกไว้ นั่นคือ สิ่งที่ดีและถูกต้องแล้วคะ 👍🏻 -การนับลูกดิ้น บางทีทั้งวันเราก็ไม่ได้นับ แต่รับรู้ได้ว่าวันนี้ดิ้นมาก ดิ้นน้อย พอดิ้นน้อยก็เลยห่วงว่าลูกจะเป็นอะไรเลยรีบไปหาหมอ แม่ทำถูกแล้วคะ เพียงแต่ การพูดของหมอในตอนนั้นกับอารมณ์แม่ที่มีความนอยส์เข้าแทรก เลยทำให้แม่มีความน้อยใจ (ฮอร์โมนคนท้องคะแม่) แม่ทำดีแล้ว อย่ากังวลไปเลยนะคะ -อยากให้แม่ผ่อนคลาย หาอะไรทำที่ไม่ต้องให้แม่คิดมาก เพราะจะส่งผลเสียต่อทั้งแม่และลูกได้ -แม่ต้องร่าเริงเข้าไว้นะคะ เพราะเราไม่สามารถรู้ได้ว่า หลังคลอดแล้วเราจะมีอาการซึมเศร้าตามมารึป่าว เพราะฉะนั้น แม่ต้องเข้มแข็ง และมีพลังบวกเยอะๆ อย่าเก็บคำพูดที่บั่นทอนจิตใจมาคิดนะคะ **สิ่งที่แม่ทำ คือดีอยู่แล้วคะ คุณเป็นแม่ที่ดีได้ตั้งแต่คุณตัดสินใจเก็บลูกไว้แล้วนะคะ** ✌🏻✌🏻คะ

อ่านเพิ่มเติม

จะยากอะไร ไปหาหมอที่คลีนิคแล้วก็ซาวน์ค่ะ 4 มิติชัดแจ๋วว จะได้รู้ว่ามีรกพันคอมั้ยย อยู่ดีกินดีมั้ยย....มันก็แล้วแต่หมอละ บางหมอก็เจอคนไข้แบบนี้แล้วหงุดหงิด บางหมอก็เข้าใจ เอาจริงๆนี่ก็ไม่เคยมานับการดิ้นหรอก เลือกหมอก็สำคัญค่ะ ไม่ใช่ว่าจะฝากที่ไหนก็ได้ หมอไหนก็ได้ มันไม่ใช่ยังต้องดิวกันอีกเยอะ ระหว่างทางหาที่ดีๆหน่อย ไม่ใช่รู้ว่าท้องปุ๊บไปฝากกับหมอคนนี้ปั๊บบ ไปหาหมอเพื่อเอายาก่อนได้แต่ยังไม่ต้องฝากก็ได้ เรานี่ฝากตอน 4 เดือน เพราะประวัติแท้ง 3 รอบ ระหว่างก่อน 4 เดือนเจอหมอทุก 2 สัปดาห์ แต่เปลี่ยนหมอซาวน์ ทุกอาทิตย์ หมอน่ารักเก่งๆก็มี หมอพูดจากวนๆห้วนๆก็มี

อ่านเพิ่มเติม

คนที่ท้องเเรกส่วนใหญ่ไม่มีใครมีความรู้หรอกค่ะ เราเองก็เคยเป็น นับไม่เป็น ก็ไม่นับเเค่สังเกตุเอาเหมือนกัน เเล้วยิ่งท้องเเรกเมื่อ11ปีที่เเล้วเทคโนโลยีเเบบนี้หรอคะไม่มีค่ะ อยากรู้ต้องซื้อหนังสือมาอ่านเท่านั้น สมัยนี้สะดวกสบายทุกอย่างเเล้วจะมัวมานั่งตัดพ้อว่าตัวเองทำไมคะ ไม่รู้ก็เเค่หาข้อมูล เพราะช่วงนี้เราต้องคอยสังเกตุอาการทุกอย่างเเล้วนะคะ8เดือนกว่าเเล้วถ้าห่วงใยลูกจริงๆไม่ต้องมานั่งคิดมากค่ะ ไปหาข้อมูลอาการเจ็บเตือน เจ็บจริง น้ำเดินเป็นยังไงดีกว่าค่ะ นับลูกดิ้นที่ง่ายที่สุดวันนึงไห้เกิน10ถือว่าปกติ ถ้าน้อยกว่า10ครั้งไห้ไปหาหมอนะคะ โอเคนะเเม่

อ่านเพิ่มเติม

สู้ๆค่ะคุณแม่เราเองก็ท้องแรกเหมือนกันค่ะไม่รู้อะไรเกี่ยวกับการตั้งครรภ์เลยเหมือนกันค่ะ ปล่อยวางอยากเครียดเยอะนะค่ะ ไม่รู้อะไรให้ดูในยูทูปได้ค่ะมันช่วยเราได้นะค่ะส่วนที่ว่าไม่อยากมีลูกตั้งแต่แรกนั้นเราเองก็ไม่อยากมีลูกค่ะแต่พอมีก็ดีใจ และตั้งจะว่าจะดูแลให้ดีที่สุดเท่าที่แม่คนนี้จะทำได้ แล้วเราก็เชื่อว่าคุณแม่ก็จะคิดแบบนั้นเหมือนกันค่ะ คุณแม่พยายามสังเกตอยากรู้อะไรให้ค้นดูในยูทูปคุณแม่จะได้รู้ทุกอย่างค่ะ พอได้รู้ได้ดูก็จะเกิดความรักในตัวลูกขึ้นมาเองค่ะ สู้ๆนะค่ะ คุณแม่ต้องผ่านไปได้ค่ะ

อ่านเพิ่มเติม

อย่าคิดมากนะคะ บ้านนี้ก็จน 7 เดือนกว่าแล้วคุณหมอก็ไม่เคยบอกว่าต้องนับลูกดิ้น เห็นแต่แม่ๆในนี้ที่ถามกันว่านับยังไง ท้องแรกก็ไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกค่ะ หาหมอแต่ละทีหมอก็บอกปกติดีแค่นั้นเหมือนกัน คือไม่แนะนำอะไรเลยจนเราต้องถามเอง อย่างเรื่องลูกตอดเราสงสัยก็ถามว่าเป็นยังไง เราจะรู้ได้ไง กลัวคิดไปเองอะไรงี้ คุณแม่ไม่ต้องคิดมากนะคะ ไม่ใช่ทุกคนจะรู้ไปทุกเรื่อง แค่การที่คุณแม่รู้สึกว่าลูกดิ้นน้อยลงแล้วบอกหมอเพราะเป็นกังวลนั่นก็เป็นเรื่องที่ดีแล้วค่ะ

อ่านเพิ่มเติม

34w ที่ผ่านมาแม่อดทนสุดยอดมากๆแล้วค่ะ เหลืออีกแค่นิดเดียวเท่านั้น จะถึงเส้นชัยแล้ว อดทนอีกหน่อยนะคะแม่ เรื่องที่หมอตำหนิเรา กู้ความมั่นใจกลับมาได้ โดยศึกษาคู่มือตั้งครรภ์ค่ะ ถ้าพอมีเวลาลองหาหนังสือคู่มือคนท้องดูนะคะ หาเล่มที่มีแนะนำหลังคลอด วิธีเลี้ยงเด็กอ่อนแนบท้าย ยังไม่สายเกินจะศึกษานะคะ (โดยส่วนตัวแล้วหนังสือช่วยเราได้มากๆเลยค่ะ ทั้งตลอดการตั้งครรภ์ ตอนคลอด การซื้อของให้ลูก ยันวิธีให้นม และทุกๆอย่าง😙)​

อ่านเพิ่มเติม
Super Mum

ใจเย็นๆ นะคะแม่ ไม่มีใครรู้ไปซะทุกเรื่องหรอกค่ะ ยิ่งท้องแรกด้วย แม่ต้องหาข้อมูลเอานะคะ ข้อมูลในแอปนี้ก็มีค่ะ ลองศึกษาเอาค่ะ ของเราใช้ถามคนมีประสบการณ์มาก่อนค่ะ และหาข้อมูลในแอปบ้างค่ะ แม่สู้มาถึง 34 วีคแล้วนะคะ อยากให้แม่สู้ต่อไปค่ะ ลูกคือกำลังใจสำคัญของแม่นะคะ อย่าไปเก็บเรื่องต่างๆ มาเครียดนะคะ สู้ๆ ค่ะแม่

อ่านเพิ่มเติม

ไม่มีใครรู้มาตั้งแต่เกิดเรื่องบางเรื่องก็ควรศึกษาเองด้วยควรสังเกตอาการนั่นไว้เป็นยังต้องเอาใจใส่ด้วย ไม่ใช่มาโทษตัวเองแบบนี้ ในสมุดสีชมพูก็มีบอก ในกูเกิล กลุ่มแม่ลูก กลุ่มคนท้องคุยกัน. มันขึ้นอยู่กับตัวคุณด้วยว่าเอาใจใส่มากน้อยแค่ไหนเพราะคุณบอกว่าอยากเอาออกตั้งแต่รู้ว่าท้องคะ

คำถามที่เกี่ยวข้อง