แบบนี้เป็นแม่คนไม่ได้ใช่ไหมคะ

ท้องแรกค่ะคือไม่รู้เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับการตั้งครรภ์เลยทั้งการซื้อของการเตรียมคลอดหรืออาการใดๆที่ผิดปกติของลูกเราไปตามที่หมอนัดตลอดหมอก็จะแค่บอกว่าปกติทุกอย่างกับให้ยาเพิ่มมาเป็นแบบนี้ตั้งแต่7วีคจนตอนนี้34วีคแล้วก่อนหน้านี้เราไม่เข้าใจอาการท้องแข็งท้องปั๊นหรือการนับลูกดิ้นปกติเวลาเรากินข้าวหรือตื่นนอนลูกก็จะดิ้นแรงจนเรารู้สึกได้แต่วันนี้เหมือนเราจับสังเกตว่าลูกเราดิ้นเบาและน้อยลงจนเราอยากรู้ให้แน่ชัดเลยไปหาหมอดีกว่าพอเราไปหมอก็เข้ามาตรวจๆแล้วหมอก็ถามเราว่าปกติลูกดิ้นวันละกี่ครั้งเราก็บอกว่าไม่ได้นับค่ะแล้วเขาก็พูดเหมือนว่าจะคิดเองเออเองได้ยังไงแล้วรู้ได้ยังไงว่าลูกดิ้นน้อยลงเดาเอาหรอสนใจบ้างไหมดูแล้วไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเลยนะ เราไม่ได้เป็นคนอยากมีลูกตั้งแต่เเรกอยู่แล้วเราคิดจะเอาออกตั้งแต่รู้ว่าเราท้องแล้วยิ่งพอมาได้ฟังแบบนี้แล้วเรายิ่งไม่อยากจะมีต่อไปเลยเราดูเป็นแม่ที่แย่ขนาดนั้นเลยหรอคะแบบนี้เราควรทำยังไงหรอคะมันรู้สึกแย่มากแย่จนไม่อยากคุยกับใครเลยค่ะเคยคิดฆ่าตัวตายแล้วค่ะแต่ก็ไม่กล้าที่จะทำแล้วแบบนี้ควรทำยังไงคะเรากลายเป็นคนไม่อยากไปโรงบาลไม่อยากเจอหมออีกเลยค่ะความคิดแบบนี้เป็นแม่คนไม่ได้ใช่ไหมคะแต่เราก็มีความห่วงใยลูกนะคะ

21 ตอบกลับ
undefined profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

เอิ่ม !! เราเข้าใจแม่นะ ... พอจะหาสาเหตุได้คะ -เกิดจากความเครียด จากเดิมที่ไม่อยากมี เพราะยังไม่พร้อมหรืออะไรก็ตาม แต่... แม่ก็เลือกที่จะเก็บลูกไว้ นั่นคือ สิ่งที่ดีและถูกต้องแล้วคะ 👍🏻 -การนับลูกดิ้น บางทีทั้งวันเราก็ไม่ได้นับ แต่รับรู้ได้ว่าวันนี้ดิ้นมาก ดิ้นน้อย พอดิ้นน้อยก็เลยห่วงว่าลูกจะเป็นอะไรเลยรีบไปหาหมอ แม่ทำถูกแล้วคะ เพียงแต่ การพูดของหมอในตอนนั้นกับอารมณ์แม่ที่มีความนอยส์เข้าแทรก เลยทำให้แม่มีความน้อยใจ (ฮอร์โมนคนท้องคะแม่) แม่ทำดีแล้ว อย่ากังวลไปเลยนะคะ -อยากให้แม่ผ่อนคลาย หาอะไรทำที่ไม่ต้องให้แม่คิดมาก เพราะจะส่งผลเสียต่อทั้งแม่และลูกได้ -แม่ต้องร่าเริงเข้าไว้นะคะ เพราะเราไม่สามารถรู้ได้ว่า หลังคลอดแล้วเราจะมีอาการซึมเศร้าตามมารึป่าว เพราะฉะนั้น แม่ต้องเข้มแข็ง และมีพลังบวกเยอะๆ อย่าเก็บคำพูดที่บั่นทอนจิตใจมาคิดนะคะ **สิ่งที่แม่ทำ คือดีอยู่แล้วคะ คุณเป็นแม่ที่ดีได้ตั้งแต่คุณตัดสินใจเก็บลูกไว้แล้วนะคะ** ✌🏻✌🏻คะ

อ่านเพิ่มเติม
คำถามที่เกี่ยวข้อง