ปัญหาใหญ่มาก..

สู้ๆคะคุณแม่ ตอนเราท้อง 2 เดือน ตอนขอขมาที่บ้านเราต้องเอาตังเกบตัวเอง10000บาทขอตัวเองค่ะ ตอนนั้นแฟนเราติดปัญหาหลายอย่าง ทั้งออกจากงานเพราะถูกโกงเงินเดือน ไหนจะผ่อนรถ ค่าห้อง ค่านั้นนี้อีก ตอนนี้ได้5เดือนแล้วคะ จากตอนแรกที่หอพักไม่มีของอะไรเลยนอกจากเสื้อผ้า กับผ้าปูเก่าที่แฟนขนมาจากบ้าน ตอนนี้เริ่มลงตัวแล้วค่า มีข้าวของในห้องเตมไปหมด อาจจะมียืมคนอื่นมาก่อนบ้าง(เเต่พอเงินเดือนออกก้คืนทันทีไม่ค้างไว้) เตรียมเกบตังให้ลูก ไหนจะค่าเที่ยวปีใหม่อีกเพราะต้องกับบ้านด้วย เดวชีวิตก้จะดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ สุ้ๆนะคะคุณแม่

อยู่กับแม่คุณนะคะไม่ต้องไปไหนอดทนคนเป็นแม่จะคาดหวังลูกเสมอคงเสียใจและโกรธด่าบ้างแต่ทุกอย่างเพราะรักคิดดูดีๆ ถ้าออกไปจะอยู่ยังไงไหนจะลูกถ้าเงินถ้างานไม่พร้อมจริงๆอย่าไปเลยคะมันลำบากมากตอนแรกจะสบายใจที่ไม่มีคนคอยบ่นคอยด่าคอยแดกดันแต่นานไปเวลาคุณทุกข์คุณจะคิดถึงคำของแม่ ให้เวลากับทุกอย่างคะให้เวลาแม่คุณทำใจคะพูดกับเขาดีๆไม่ว่าเขาจะด่าจะว่าไงรับฟังเพราะยังไงลูกคุณก็อยู่ในท้องคุณแล้วคนเป็นแม่คนย่อมมีเหตุผลเสมอ

เราอายุ25 ทำงานมีเงินแล้ว และท้องด้วยทั้งที่ยังไม่ได้แต่ง โทรไปบอกทางบ้านก็ไม่โอเครเช่นกันค่ะแต่เราไม่แคร์เราไม่สนของเราเค้าบอกเค้าอายคนอื่น เค้าบอกไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน เราบอกไปว่าถ้าแคร์คนอื่นกว่าเราก็ให้ไปขอคนอื่นกินไปให้คนอื่นดูแลเถอะงั้น จากนั้นเราก็ไม่โทรหาทางบ้านอีกเลยเพราะเราคิดว่าเรามีอีกหนึ่งชีวิตน้อยๆเกิดขึ้นมาแล้ว แต่ดีที่บ้านแฟนเค้ายอมรับเรา ดีใจกับเรา

คือนี้ก็หมั้นก่อนท้องก็มาอยู่กับสามีทั้งๆที่ยังไม่แต่งดันมาท้องก่อนแต่งพอบอกพ่อแม่แฟนพ่อแม่ตัวเองนี้ต่างจากคนอื่นมากพ่อแม่ทั้งสองทางดีใจกันใหญ่เลยค่ะพ่อที่อยู่สวิตเซอร์แลนด์ก็กลับมาอยู่ไทยพาไปเที่ยวแทบทุกวันแม่สามีก็พาไปซื้อชุดคุมทุกวันเดินดูเสื้อผ้าหลานไว้จองไว้เป็นโขเลยค่ะสู้ๆค่ะไม่มีพ่อแม่คนไหนกล้าทิ้งลูกหรอกค่ะ

หาที่พักที่เอาไว้แค่พออยู่เพื่อหลับ นอนก่อนค่ะ ไม่ต้องหรูมาก แต่ต้องปลอดภัยนะคะ อยู่คนเดียว มีเงินเดือนก็เก็บได้ค่ะ ใช้เท่าที่จำเป็น สู้ๆนะคะ ถึงวันที่เราคลอดน้องออกมาแล้ว คุณย่า คุณยายอาจจะใจอ่อนก็ได้ค่ะ

เข้มแข็งไว้นะคะ คุณแม่ลองไปหาคนที่คุณแม่รักและเขาพร้อมที่จะช่วยเหลือคุณได้อย่างเต็มที่จริงๆต้องมีสักคนค่ะที่เขาดีกับเรา ค่อยๆคิดนะคะ การได้เป็นแม่คนไม่มีอะไรที่แย่ไปมากกว่านี้หรอกค่ะ

ของเราแม่ไม่ค่อยโอเคค่ะ อยากให้เอาออก เราเลยหนีมาอยู่กับพ่อ พอคลอดเท่านั้นแหละ จะมาหาจากสมุทรปราการมาภูเก็ต ยอมมาทั้งๆที่ไม่ถูกกับพ่อ ซื้อทองซื้อเสื้อผ้าให้หลานรอแล้วค่ะ สู้ๆนะคะ 😊😊😊

อย่าไปไหนเลยค่ะ..แรกๆท่านอาจจะทำใจไม่ได้..ทนๆอยู่กับแม่ไปเถอะค่ะ..ไม่นานท่านก้อหายโกรธ..คนเป็นแม่โกรธลูกไม่ได้นานหรอกค่ะ.. ถ้าออกไป..คุณจะลำบากมากขึ้นแน่นอน..สู้..สู้..นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

สู้ๆนะคะแม่ คอยคิดค่อยๆแก้ พอเห็นหน้าหลานเดี่ยวท่านก็หายโกดค่ะ บ้านนี้ยิ่งโดนตัดพี่ตัดน้องเลยค่ะ เพราะแต่งงานกับคนที่เขาไม่ได้เลือกให้ กอดๆให้กำลังใจนะคะ

ขอบคุณทุกคนมากนะคะ ตอนนี้ที่บ้านเริ่มเปิดใจรับฟังมากขึ้นแล้ว ขอบคุณทุกๆคนจริงๆค่ะ มีกำลังใจฮึดสู้เพิ่มขึ้น จากที่นอนร้องไห้มาหลายวัน 🙏😊