สอบถามแม่ๆหน่อยค่ะ อยากรู้ว่าการผ่าคลอดดมยาสลบกับบล็อกหลังต่างกันยังไงแบบไหนดีกว่ากันค่ะพอดีหมอบอกเราอาจจะได้ผ่าคลอดน้องยังไม่กลับหัวและค่อนข้างตัวใหญ่

อันนี้เราเคยไปเม้นอีกโพสนึง เลยก๊อปมาให้อ่านนะคะ เป็นประสบการณ์ส่วนตัวในการผ่าคลอด+บล๊อคหลังของเราเองจ้า ________________________________ คำแนะนำที่เราคิดว่าตัวเองน่าจะใช้ได้ เพราะมันช่วยเรามาก (ผ่าโดยบล้อคหลังไม่ได้ดมยาสลบนะคะ) 1) หายใจลึกๆ ช้าๆตั้งแต่ก่อนเข้าห้องผ่าเลยค่ะ หายใจเข้าทางจมูกให้มากที่สุดแล้วหายใจออกทางปาก (เราเป็นโรคกังวลด้วย ก่อนเข้าห้องคลอดกังวลจนตัวสั่นปากสั่น หัวใจสูบฉีด แต่หายใจแบบนี้ช่วยได้ระดับนึงเลยค่ะ) ถ้ารู้สึกว่าไม่ไหวจริงๆ พยายามหายใจแบบนี้เข้าใว้ค่ะ แปปเดียวก็จะเสร็จแล้ว 2) ตอนหมอจะฉีดยาบล้อคหลัง (ยาชา) พยายามให้คงามร่วมมือหมอให้มากที่สุด เพราะเวลาหมอให้เราโก่งตัว เอาเข่าแนบอกเพื่อฉีดยาที่หลัง มันหายใจลำบากมาก เพราะติดท้องที่ใหญ่ ละจะรู้สึกปวดมาก (ถ้าแม่กลัวอยู่แล้วจะยิ่งหายใจยาก) เราแนะนำว่าให้พยายามทำให้มันเร็วที่สุดค่ะ เรากอดเข่าตัวเองใว้ให้แน่นที่สุด หมอจะช่วยค่ะ ละก็เรื่องหายใจ เราแทบจะหายใจไม่เข้า ทำแค่ให้พอมีอากาศเข้าอ่ะค่ะ หายใจแรงก็โก่งยากดิ้นอีก ตรงนี้ยิ่งเสร็จเร็วทุกอย่างจะง่ายเลยค่ะ 3) ความรู้สึกตอนที่ยาชาเริ่มออกฤทธิ์ ประมาณ 2-5 นาทีแรก แม่อาจจะรู้สึกอึดอัดนะคะ ตอนแรกจะเหมือนเป็นเหน็บที่ขาเหมือนเวลานั่งทับนาน จะเหมือนชาๆจี๊ดอ่ะค่ะ หลังจากนั้นก็จะชาจนเราม่สามารถขยับ ยกขาตัวเองได้เลย ความรู้สึกชาจะค่อยๆขยับขึ้นร่างกายเรา มาถึงช่วงอก อาจจะทำให้รู้สึกว่าเราสั่งงานปอดไม่ได้ เหมือนอยากหายใจเข้า แต่มันก็แทบจะไม่เข้า อันนี้อย่าตกใจนะคะ เพราะเราตกใจแล้วหายใจยากขึ้นไปอีกเกือบเป็นลม 4) ถ้าพ่อของลูกอยู่ บอกให้พ่อลูบตรงไหล่ละพูดกับเราเรื่อยๆ หรือจับมือแล้วใช้นิ้วเขาเขี่ยมือเรานะคะ จะทำให้เรารู้ว่าร่างกายเรายังมีความรู้สึกอยู่ ทำให้เรากังวลน้อยลง - หรือจะขอให้หมอช่วยคุยกับแม่ก็ได้ค่ะ 5) แม่อาจจะรู้สึกพะอืดพะอมนะคะ ตะแคงหัวบอกหมอได้เลยค่ะ หมอจะเตรียมถุงใว้ให้ 6) ตอนท้ายๆ ยาชาจะขยับขึ้นมาสูงที่สุด คือขยับมาถึงคอ (ประสบการณ์เราเองไม่รู้คนอื่นเป็นมั้ย) คือไม่สามารถกลืนน้ำลายได้แล้ว ขยับกล้ามเนื้อคอไม่ได้ พยายามแค่ไหนก็กลินไม่ลงเลย ถ้าปม่เจอแบบนี้ก็อย่าตกใจเหมือนกันนะคะ เพราะมันจะทให้เรารู้สึกเหมือนหายใจไม่เข้าทั้งๆที่ตัวเองก็หายใจปกติ ทำให้ยิ่งหายใจยากไปอีกค่ะ สิ่งที่แม่ทำได้คือขอหมอถ่มน้ำลาย หมอจะเอาทิชชู่มารองให้เราตะแคงหัวถ่มเขาจะเช็ดให้ค่ะ ไม่ต้องกลัวหมอรำคาญนะคะ ถ้ารู้สึกว่าน้ำลายจะฟูมปากก็ขอถ่มได้ตลอด เอามห้แม่สบายใจ 7) เมื่อหมอผ่าเอาน้องออกมาเสร็จแล้ว เราจะรู้สึกโล่งเลยค่ะ หมอจะให้ยานอนหลับ เราจะน้อคใน 2 วินาที5555 ตื่นมาอีกทีอาจจะลอยๆนิดนึง😂 ตอนเราตื่นมาคันหน้าคันตัวร้ายแรงมาก เป็นผลข้างเคียงของมอร์ฟีนหรือยาแก้ปวด พยายามไม่เกานะคะอดทนให้ได้มากที่สุด เพราะเวลาที่เราเกาเรารู้สึกไม่ได้ว่าเกาเบาหรือเกาแรง เพราะมือจะยังเบาๆชาๆอยู่ค่ะ ละก็อาจจะมีอาการหนาวจนตัวสั่นปากสั่น อันนี้ขอผ้าห่มเพิ่มได้นะคะ __________ บอกเลยว่าที่พิมพ์ขนาดนี้ ไม่อยากให้แม่อ่านแล้วเก็บไปกลัวเพิ่มนะคะ รู้ว่าหลายๆอย่างที่เราพิมพ์ไปอาจจะดูน่ากลัว แต่ถ้าแม่ได้อ่านแล้ว แม่จะได้รู้ เตรียมรับมือได้ ทำใจได้ง่ายขึ้น เพราะเราเองเข้าไปแบบไม่รู้อะไรเลย ละตกใจกับทุกอย่าง กลัวไปหมด มีช่วงแย่ก็แค่ตอนก่อนผ่า(ตอนที่เรากังวลนั่นแหละค่ะไม่ใช่อะไรหรอก555) ตอนฉีดยาชา ละก็ประมาณ 2-3 วันหลังผ่า จะเจ็บแผลเจ็บมดลูก ตอนผ่านี่เราไม่รู้เลยว่าหมอเริ่มผ่าตอนไหน หมอเขาจะไม่ให้เรารู้เลยค่ะ ใช้คำเป็น code กันเอง เป็นคำลับ เช่น นก 2 เต่า 3 กระต่าย 1 (เพื่อป้องกันไม่ให้คนไข้ตกใจ55555 ถ้าเราได้ยินคำว่า “ขอมีดผ่า” นี่คือคงจะเป็นลมแน่ๆ😭😭) ในความรู้สึกเราเหมือนการเวลาผิดเพี้ยนไปหมดเลยค่ะ ผ่าคลอดประมาณ ชั่วโมงนึง เรารู้สึกว่าใช้เวลาไปแค่ 10 นาทีเองค่ะ __________ สุดท้ายคืออยากจะบอกว่า แม่จะร้องไห้หนักมากตอนเจอหน้าลูกครั้งแรก ตอนได้ยินลูกร้องครั้งแรก ตอนแรกก็ไม่นึกว่าตัวเองจะร้องนะคะไม่ใช่คนติดดราม่า ละนึกว่าคงไม่อินขนาดนั้น แต่นาทีนั้นคือโลกหยุดหมุนจริงๆค่ะ แทบช้อค ร้องไห้เฉยเลย555555555 สู้ๆนะคะแม่ พยายามทำตัวให้แข็งแรงๆ ลุกเดินให้ได้ เมื่อลุกได้แล้วก็เดินเยอะๆเลยค่ะ กินน้ำเยอะๆด้วย จะหายเร็วมาก เพราะหลังจากนั้นเราต้องมารับมือกับการเลี้ยงสมาชิกใหม่ของครอบครัว 💛