แม่ๆมาแชร์ประสบการณ์ผ่าคลอด กับ คลอดธรรมชาติให้ฟังกันหน่อยน้า 😊

ท้องแรกค่ะ ตอนฝากครรภ์ได้คุยกับคุณหมอไว้แล้วว่าจะคลอดธรรมชาติแบบบล็อกหลัง อายุครรภ์ครบ 40 วีคพอดีเป๊ะๆเลยตอนตีสามครึ่งมีมูกเลือด จึงรีบลุกอาบน้ำสระผมเตรียมไปโรงบาล แต่ไม่มีอาการเจ็บท้องนะคะ แค่ท้องแข็งเป็นพักๆ. พอถึงโรงบาลก็เข้าห้องฉุกเฉินปากมดลูกเปิดแค่ 1 เซ็นเอง มิน่าละไม่เจ็บท้องเลยจึงให้ยาเร่งคลอดช่วง 7.30 แล้วคุณหมอให้นับ ชม. ว่าหากเวลา 10 โมงแล้วปากมดลูกไม่เปิดเพิ่มเลยต้องผ่านะคะ ลุ้นมากค่ะนอนรอไปดูเวลาเรื่อยๆ ท้องก็เริ่มเจ็บมากขึ้นจนไม่ไหว สามีเรียกหมอมาเช็ค ปรากฎว่า เปิดเพิ่มเป็น 6 เซ็นแล้วแปลว่าเราตอบสนองต่อยาเร่งคลอดดี จึงเรียกวิสัญญีมาบล้อคหลังต่อ หลังจากนั้นเราก็นอนหลับยาวเลยค่ะโดยไม่เจ็บเลย ตื่นอีกทีบ่าย2 จ้าเพราะปวดลงก้น ปวดเบ่ง จึงกดเรียกหมอมาเต็มยาชาที่หลัง แต่หมอบอกว่าเปิด 9 ซม. แล้วยาชาไม่ช่วยแล้ว เตรียมขึ้นขาหยั่งและซ้อมเบ่งได้เลย ภายใน 1 ชม ถ้าคลอดเองไม่ได้ต้องผ่าค่ะ เราก็ซ้อมเบ่งไปเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ลมเบ่งมาก็ต้องเบ่งจะช่วยบรรเทาการปวดเบ่งได้ค่ะ ถ้าไม่เบ่งจะเจ็บมาก เราซ้อมเบ่งจนลืมเวลาไปเลยรู้ตัวอีกทีคือ 14.55 แล้วใจนึงก็นึกดีใจว่าอีกแค่ 5 นาทีจะได้ไปผ่าสักที คุณหมอเดินมาเช็คบอกว่าเห็นหัวลูกเราเท่าไข่ห่านแล้วให้เบ่งจริงจังได้เลย เลยออกแรงเบ่ง 4-5 ครั้งลูกก็ออกมาเลยค่ะหนัก3360 เราเห็นหน้าลูกก็โล่งเลยค่ะ นอนรอห้องพักฟื้น2 ชม เมื่อพ้นขีดอันตรายก็ขึ้นห้องพักได้เลย พอขึ้นห้องก็ทานอาหารเย็น เดินเข้าห้องน้ำได้เลย อุ้มลูกกินนม ช่วยเหลือตัวเองได้ เรานึกถึงคนที่พูดกันต่อๆมาว่าถ้าคลอดเองจะฟื้นตัวได้เร็วมาก เราขอคอนเฟิร์มอีกเสียงค่ะว่าจริงมาก เจ็บแผลฝีเย็บแค่คืนเดียว ตอนเช้าอบแผลส่องไฟก็ไม่เจ็บแล้วค่ะ

ท้องแรก คลอดง่ายมาก น้ำคร่ำแตกตอนห้าทุ่มกว่าไปถึง รพ.เที่ยงคืน พยาบาลตรวจปากมดลูกเปิดสามเซ็น ให้นอนรอวัดชีพจรที่ห้องฉุกเฉิน แล้วก็พาไปตรวจโควิด จากนั้นก็ย้ายไปนอนที่ห้องพิเศษ วัดชีพจรอีกรอบ เริ่มปวดท้องขึ้นเรื่อยไป พยาบาลก็มาทำความสะอาด วัดปากมดลูกเพิ่ม เปิดถึง 7 เซ็นแล้ว ตอนท้องเป็นปั้นแข็งนี่ปวดมาก ปวดจนต้องเอาผ้ามากัด ตอนโดนเจาะน้ำเกลือคือไม่รู้สึกอะไรเลย เพราะเจ็บท้องบังหมด พอปวดมากจนทนไม่ไหวเลยเรียกพยาบาล จากนั้นก็เข็นไปห้องคลอด ตอนนั้นตีสี่กว่าๆปวดท้องทรมานจนลืมความตื่นเต้นที่ได้เข้าห้องคลอดครั้งแรกในชีวิต พยาบาลช่วยกันพาเราย้ายขึ้นเตียง ปากมดลูกเปิดเต็มที่ยังเบ่งคลอดไม่ได้เพราะต้องรอหมอ พยาบาลก็บอกให้เราหายใจเข้าลึกๆ เป่าลมออกทางปาก ปวดท้องถี่ขึ้นเรื่อยๆจนมีลมเบ่งมา เลยบอกพยาบาลว่าไม่ไหวแล้ว จะออกแล้ว พยาบาลก็พยายามบอกให้รอ หมอใกล้ถึงแล้ว เราก็พยายามไม่เบ่ง กลั้นใจรอหมอ จนตีห้ากว่าๆ หมอมาพอดี พยาบาลล้อมเตียงเลย มาช่วยให้กำลังใจ เบ่งอยู่ไม่กี่ทีก็ออก รู้สึกได้เลยว่าตัวลูกไหลออกมา มันโล่งไปหมด ยิ่งตอนคลอดรกยิ่งโล่ง พอได้ยินเสียงลูกร้อง ได้เห็นลูกก็ไม่สนอะไรอีกแล้ว หมอจะเย็บยังไงก็ช่าง ไม่รู้สึก สรุปว่าใช้เวลา แค่ 5 ชั่วโมงเท่านั้น พอกลับมาห้องพัก เรานอนไม่หลับเลย รอเจอลูก แผลฝีเย็บไม่เจ็บเลย แค่รู้สึกชาๆ ฟื้นตัวเร็วมาก

ตั้งใจจะคลอดเองรอเจ็บท้องรอน้ำเดินรอเเล้วรออีกจนคุณหมอไม่ให้รอเเล้วคุณหมอสั่งผ่าที่39+วีคบอกเลยว่าตื่นเต้นมากกกรอผลโควิดก่อนผ่าก็นานมากพอจะได้เข้าไปผ่าห้องผ่าตัดขาวมากเย็นมากยิ่งตื่นเต้นไปใหญ่คุณหมอพยาบาลก็ถามประวัติปกติเสร็จปุ๊ปก็ถูกเข็นเข้าห้องผ่า(แอบบอกนิดนึงว่านี่คือผ่าตัดครั้งใหญ่ครั้งเดียวเเละครั้งเเรกในชีวิตเลย)ยิ่งตื่นเต้นเข้าไปอีกสักพักพยาบาลก็มาติดอะไรไม่รู้เต็มหน้าอกไปหมดน่าจะเป็นที่แบบวัดชีพจรวัดการเต้นของหัวใจเเหละใส่ที่วัดความดันเเละะะะเริ่มบล็อกหลังคุณหมอที่ทำการบล็อกให้ไม่บอกว่ากำลังจะบล็อกซึ่งเราก็ตกใจเเละเกร็งทำให้เเทงไม่เข้าโดนเเทงไปสองรอบด้านล่างก็คือหนักและชาไปหมดหมอก็จะเทสความชาสักพักก็ลงมีดซึ่งเราตอนนั้นเหมือนจะตายหายใจลำบากแน่นหน้าอกเหมือนจะอ้วกแตกทุกอย่างรวมกันไปหมดสักพักประมาณ5นาทีเหมือนหมอดันๆที่หน้าท้องยิ่งเหมือนจะตายเลยจ้ะหายใจเเทบไม่ออกหน้านี่ร้อนไปหมดทั้งๆที่ห้องนั้นเย็นแบบเว่ออ่ะพอทุกอย่างเสร็จเหลือเย็บแผลก็คือสบายละ หลังจากคลอดมาไม่ถึงชั่วโมงอาการเจ็บเเผลก็เริ่มมาทั้งๆที่ยาบล็อกยังไม่หมดฤทธิ์พอรุ่งเช้าโอเครู้เรื่องเจ็บเว่ออ่ะ555555ยาวนิดนึงเพราะอินมาก

บ้านนี้ท้องแรกค่ะ คลอดเองแต่ใช้เครื่องดูดสุญญากาศช่วยค่ะ เพราะแม่ไม่มีแรงเบ่งแล้วค่ะ เริ่มจากแม่เลยกำหนดคลอดมาเป็นอาทิตย์แล้ว 41+1วีคค่ะ หมอเลยกระตุ้นปากมดลูกให้นอนแอดมิทรอคลอดที่รพ. น้ำคร่ำไหลประมาณ5ทุ่ม เริ่มเจ็บท้องตั้งแต่เที่ยงคืนจนถึง11โมง พยาบาลถึงพาเข้าห้องคลอด ซึ่งแม่โดนสั่งงดน้ำและอาหารตั้งแต่เช้าเลยค่ะ เพราะปากมดลูกเปิด4เซนแล้ว เข้าห้องคลอดตั้งแต่11โมงจนเที่ยงแม่ไม่มีแรงเบ่งคลอดจนเสียงหัวใจลูกเต้นช้าลงไปแปบนึง พยาบาลก็บอกให้แม่เบ่งคลอดแต่แม่ไม่มีแรงแล้ว สรุปต้องส่งตัวไปรพ.ในเมือง ห่างจากรพ.เดิมประมาณ50กิโล หมอรพ.ในเมืองต้องใช้เครื่องดูดสุญญากาศ ดูดหัวลูกออกมา ไม่งั้นคงไม่รอดทั้งแม่และลูก ลูกสำลักน้ำคร่ำต้องไปอยู่ห้องicuเด็กแรกเกิด คลอดน้องออกมาประมาณบ่าย2กว่าค่ะ แม่หมดแรงเหมือนตายแล้วฟื้นเลยค่ะ เพราะคิดว่าคงไม่รอดแน่ๆ😂 หลังจากคลอดแล้วบอกสามีว่ามีคนเดียวพอแล้วนะ 😂😂😂

ท้องแรกค่ะ รู้สึกเจ็บเตือนตอนบ่าย3กว่าๆ แต่เราคิดว่าปกติดีเลยบอกแม่ว่าเริ่มเจ็บจี๊ดๆถี่ทุกๆ5นาที แม่รีบกลับมารับเลยค่ะ เราก็ไม่เคยนึกว่าปกติแต่ตอนนั้นอายุครรภ์ก็40+2แล้วค่ะ พอไปถึงโรงบาลหมอก็ดูปากมดลูกปรากฎว่าเปิด3เซ็นแล้ว หมอก็เลยกระตุ้นให้เปิดเพิ่ม ตอนนั้นยังเจ็บทนได้ค่ะก็เดินไปอาบน้ำคลายปวด พอกลับมาเตียงสักพักเจาะน้ำเกลือเริ่มปวดขึ้นเรื่อยๆ จนน้ำตาไหลเลยเรียกพยาบาลมาดูก็เปิดแล้ว5เซ็นหมอเลยเจาะถุงน้ำคล่ำค่ะ วินาทีนั้นคือเจ็บแบบไม่รู้จะอธิบายยังไงแต่เจ็บแบบที่เราก็ทนได้แต่น้ำตาไหล รอเรื่อยๆประมาณครึ่งชั่วโมงบอกหมอไม่ไหวจะขอยาแก้ปวดหมอเลยดูปากมดลูกเปิดได้7เซ็นเลยให้เข้าไปรอห้องคลอดแปปเดียวค่ะ เบ่งเลย ตอนนั้นก็ไม่รู้สึกอะไรแล้วค่ะ แต่เรามีอาการเพลียเพราะวันนั้นไม่ได้กินข้าวตอนบ่ายสลบไปเลยค่ะ😂

ท้องแรกตั้งใจคลอดเองรอจน 38w+ เจ็บคลอดอยู่บ้านตั้งแต่07:00-18:00 เจ็บถี่ทนไม่ไหวไป รพ.เปิดถึง5เซ็น หมอประเมินว่าอุ้งเชิงกรานไม่ขยาย น้องหัวใหญ่อาจจะคลอดออกมาไม่ได้เราเองเลยตัดสินใจผ่า แต่หมอน่ารักมากอายุประมาณ30ต้นๆคอยให้กำลังใจสุดๆ รอผลโควิดไม่ถึงชั่วโมงเข้าห้องผ่า หมอเปิดเพลงสากลให้เราเลือกว่าอยากได้เพลงอะไรชอบแบบไหนจะได้ผ่อนคลาย คุยกับเราตลอดชิวมาก ตัวเราเอฟเฟคกับยาบล็อกหลัง ตัวสั่นหนักมาช่วงบน(เป็นยันเช้า) พะอืดพะอมนิดหน่อย ตอนดันน้องออกมาแน่นหน้าอดนิดหน่อยไม่เจ็บไม่ปวด มีพยาบาลที่น่ารักยืนจับมือให้กำลังใจตลอดเวลาตั้งแต่ฉีดยาจนออกห้องผ่า สถานการณ์ตอนนั้นคือไม่กลัวเจ็บเพราะตอนหมอตรวจเชิงกรานเจ็บมากจบเสร็จผ่านไปด้วยดีผ่า20:27เช้ามาเดินได้ด้วยตัวเองพื้นตัวไวคะ🥰🤟🏻 ตอนนี้น้องอายุ2เดือน7วันแล้ว

บ้านนี้คลอดเองค่ะ ตอนรอปากมดลูกเจ็บแบบประจำเดือนมาๆหายๆ ไม่ต่างกันเท่าไหร่ แค่ปวดถี่เฉยๆ แต่ตอนปากมดลูกเปิดได้6เซนน้ำคร่ำแตก สักพักหมอมาฉีดยาเร่งใส่น้ำเกลือตอนนั้นทรมานสุดค่ะ เจ็บมากขึ้นเท่านึง ยิ่งตอน8เซนอยากจะเบ่งมากๆ บ้านนี้เกร็งแอบเบ่งเพราะปวดถ้าไม่เบ่งคือทรมานหมอก็ได้แต่บอกยังคลอดไม่ได้ จน5นาทีเราทนไม่ไหวหมอเดินมาพอดีหมอถามเป็นไงบ้างเลยบอกอยากเบ่งมากเลยค่ะ หมอตรวจปากมดลูก แล้วพอย้ายเตียงเลยค่ะ ขึ้นไปนอนแอบเบ่งด้วยเพราะปวด หมอเจาะสายน้ำเกลือให้ใหม่ ใส่อุปกรณ์เรียบร้อย เบ่งอยู่5-6ทีค่ะ เพราะแรงหมดไปกะการรอ 1วัน4ชม. จากนั้นโล่งมากตอนเด็กออกแต่โล่งกว่าคือรก ออกค่ะ😂😂

บ้านนี้คลอดเองค่ะ​ คลอดง่ายมากๆ​ ตอนแรกอยู่บ้านกำลังจะอาบน้ำ​ ได้ยินเสียงโป๊ะเท่านั้นแหละ​ โทรเรียกแฟนจากที่ทำงานมารับ​ พอไปถึงรพ.ตรวจปากมดลูกเปิด5เซ็นกว่าแล้วค่ะ​ พยาบาลทำความสะอาดให้เสร็จเรียบร้อย​ ไปนอนรอนอนสักพักก็รู้สึกปวด​ เหมือนปวดถ่ายแต่ถ่ายไม่ออกอยู่2นาที​ เรียกคุณหมอมาดู ปากมดลูกเปิด9เซน​ เข้าห้องคลอดเลยค่ะ​ ใช้เวลาคลอด4นาที​ คือเร็วมาก​ และไม่ปวดท้องทรมานเหมือนคนอื่นเลย​ แต่จะไปเจ็บตอนพักฟื้น​ คือแผลเย็บช่องคลอด​เราบวม​ แล้วมันปวดคือนอนหงายไม่ได้เลย​ และเลือดออกเยอะมาก​

ท้องแรกค่ะคลอดธรรมชาติ 39+3 wkน้ำเดินตอนตี1 ไปถึงโรงบาลตี2 ปากมดลูกเปิด2 cm.นอนรอปากมดลูกเปิดถึง6โมงเปิดแค่3cm.กว่า นอนรอจนปากมดลูกเปิด5cm.จนถึง9cm.กว่า นอนรอนี้โคตรทรมานตอนท้องปั้น ตอนนี้คลอดน้องแล้วค่ะตอน9โมง ได้ลูกสาวค่ะ 2ก.ค.64 กำหนดคลอดวันที่6 ก.ค.64 คลอดมาแล้วน้องยังไม่แข็งแรงพอหายใจเร็วกับออกซิเจนในร่างกายต่ำ รอดูอาการน้องต่อไปค่ะ ยังไงน้องต้องเเข็งแรงและปลอดภัยค่ะ🥰🥰✌🏻🙏🏻💪🏻

คนแรกเลยปวดท้องแต่ไม่ถี่มีมูกสีน้ำตาล ไปหาหมอ 9โมง รอกว่าปากมดลูกจะเปิดครบ 10เซน เล่นไป 12 ชม. ทรมานดีค่ะ แต่คลอดแล้วโล่งมากกกกกก อีกวันลุกเดินปกติเลย คนที่2คือ 41+3วีคแล้วไม่ปวดท้องใดๆ ไปหาหมอตามนัด หมอบอกว่าปากมดลูกเปิด 3เซน แต่เด็กตัวใหญ่ ดูแล้วแม่ไม่น่าจะคลอดไหว เลยให้ผ่า หาหมอ9โมง เข้าห้องผ่า 11โมง ฟื้นมาคือทรมานมากกกก แทบจะลุกไม่ได้เลย 🥺🥺