แม่ๆมาแชร์ประสบการณ์ผ่าคลอด กับ คลอดธรรมชาติให้ฟังกันหน่อยน้า 😊

ท้องแรกค่ะ ตอนฝากครรภ์ได้คุยกับคุณหมอไว้แล้วว่าจะคลอดธรรมชาติแบบบล็อกหลัง อายุครรภ์ครบ 40 วีคพอดีเป๊ะๆเลยตอนตีสามครึ่งมีมูกเลือด จึงรีบลุกอาบน้ำสระผมเตรียมไปโรงบาล แต่ไม่มีอาการเจ็บท้องนะคะ แค่ท้องแข็งเป็นพักๆ. พอถึงโรงบาลก็เข้าห้องฉุกเฉินปากมดลูกเปิดแค่ 1 เซ็นเอง มิน่าละไม่เจ็บท้องเลยจึงให้ยาเร่งคลอดช่วง 7.30 แล้วคุณหมอให้นับ ชม. ว่าหากเวลา 10 โมงแล้วปากมดลูกไม่เปิดเพิ่มเลยต้องผ่านะคะ ลุ้นมากค่ะนอนรอไปดูเวลาเรื่อยๆ ท้องก็เริ่มเจ็บมากขึ้นจนไม่ไหว สามีเรียกหมอมาเช็ค ปรากฎว่า เปิดเพิ่มเป็น 6 เซ็นแล้วแปลว่าเราตอบสนองต่อยาเร่งคลอดดี จึงเรียกวิสัญญีมาบล้อคหลังต่อ หลังจากนั้นเราก็นอนหลับยาวเลยค่ะโดยไม่เจ็บเลย ตื่นอีกทีบ่าย2 จ้าเพราะปวดลงก้น ปวดเบ่ง จึงกดเรียกหมอมาเต็มยาชาที่หลัง แต่หมอบอกว่าเปิด 9 ซม. แล้วยาชาไม่ช่วยแล้ว เตรียมขึ้นขาหยั่งและซ้อมเบ่งได้เลย ภายใน 1 ชม ถ้าคลอดเองไม่ได้ต้องผ่าค่ะ เราก็ซ้อมเบ่งไปเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ลมเบ่งมาก็ต้องเบ่งจะช่วยบรรเทาการปวดเบ่งได้ค่ะ ถ้าไม่เบ่งจะเจ็บมาก เราซ้อมเบ่งจนลืมเวลาไปเลยรู้ตัวอีกทีคือ 14.55 แล้วใจนึงก็นึกดีใจว่าอีกแค่ 5 นาทีจะได้ไปผ่าสักที คุณหมอเดินมาเช็คบอกว่าเห็นหัวลูกเราเท่าไข่ห่านแล้วให้เบ่งจริงจังได้เลย เลยออกแรงเบ่ง 4-5 ครั้งลูกก็ออกมาเลยค่ะหนัก3360 เราเห็นหน้าลูกก็โล่งเลยค่ะ นอนรอห้องพักฟื้น2 ชม เมื่อพ้นขีดอันตรายก็ขึ้นห้องพักได้เลย พอขึ้นห้องก็ทานอาหารเย็น เดินเข้าห้องน้ำได้เลย อุ้มลูกกินนม ช่วยเหลือตัวเองได้ เรานึกถึงคนที่พูดกันต่อๆมาว่าถ้าคลอดเองจะฟื้นตัวได้เร็วมาก เราขอคอนเฟิร์มอีกเสียงค่ะว่าจริงมาก เจ็บแผลฝีเย็บแค่คืนเดียว ตอนเช้าอบแผลส่องไฟก็ไม่เจ็บแล้วค่ะ