Walang tiwala ang partner ko sa akin. This is a rant. Sorry po. Gusto ko lang ilabas sama ng loob ko
Pina-resign ako ng partner ko sa trabaho para maka-focus ako sa pag-aalaga kay baby. I gave up my career kasi yun ang gusto nya. Mabuti daw yun para kay baby para di kulang sa aruga. Kasi pag wala daw ako sa bahay stress si baby (work from home kasi sya). Alam ko naman na ganun, dahil kahit ako nasa office mab physically pero yung utak ko hati sa work and kung kumusta na kaya ang baby ko, kung dumede na ba, kung nakakatulog ba ng maayos, kung nakaligo na ba, etc. Kaya nakumbinse din ako na magresign na kasi naaawa ako sa baby ko. Kulong lang ako sa bahay. Di makalabas kasi palaging "paano si baby?" "Nakalimutan m9 na ba na may anak ka?" I know kailangan ako ni baby but can't I have my me time? Pwde ko ba saglit ibilin sayo si baby? Parang nawawala na kasi identity ko. Baka di katagalan di ko na alam kung sino ako. 😔 nag-ooffer na ko na ako na mamimili ng grocery kaso big NO palagi. Sila ng kapatid nya ang mamimili and maiiwan na naman kami ni baby sa bahay. It will always be like that. Reason nya din is wala sya tiwala sakin pagdating sa pag budget ng pera. Baka daw maubos ko pera kung ako mamimili. 1 month ago na since nag-resign ako so 1 month na rin ako walang hawak na pera. Ang point ko is pinag-resign mo ko sa trabaho pero di naman ako naging "ilaw ng tahanan" I am more like a yaya and the milk supplier. I gave up being a career woman thinking that I'll be a full time housewife pero parang hindi naman ganun tingin mo sakin. Naging taga-bantay na lang ako ni baby. Masaya ako na nasusubaybayan ko paglaki ni baby kaso kasabay ng paglaki ni baby ang pagkawala ng identity ko.
