Luahan Seorang Ibu

Maaf sis kalau pendapat saya tak menyenangkan hati sis ke apa. Tapi ini pendapat saya, mungkin pendapat kita tak sama, sebab saya takda di situasi sis, cuma mana yg sis rasa boleh renung, renungkan lah.. Pokok pangkal nya kat sini saya rasa ialah bersyukur. Bersyukur dikurniakan seorang suami, walaupun tidak memahami tapi tidaklah panas baran, tidak lah memukul. Saya faham seorang isteri sgt perlukan perhatian drpd seorang suami, kita penat seharian dirumah, kita tak rehat, kita buat semuanya, kita jaga anak sepenuhnya, semuanya kita, malam pun belum tentu boleh rehat. Saya faham. Sakit belakang sakit pinggang jangan cakap lah.. mmg itu lah yg hadap hari². Malas ke penat ke tetap ke dapur tuk masak, tetap kena angkat anak tuk mandikan. Tapi bila luah pada suami, suami tak faham tak ambil endah. Saya cakap dengan sis, betapa ramainya wanita² yang senasib dengan sis, bukan sis sorg shj yg suaminya tak mendengar luahan hati. Apa yg sis boleh buat ialah cuma bersabar, bersabar ni sebenarnya bukan ada batas, tapi sabar ni sampai mati. Kecuali lah pada sesuatu yg memudharatkan kita. Kalau betul tak sehaluan dengan suami, bawak lah berbincang baik². Sis juga kena bersyukur dikurniakan anak. Walaupun anak selalu tantrum, walaupun anak selalu buat hal. Hidup kita ni singkat sebenarnya, cuma kita yang tak sedar. Paling penting, jangan mendoakan yang tidak baik pd anak, hatta dgn lisan sekalipun, cthnya cakap 'kenapa nakal sangat ni? kenapa degil sangat ni?' Sebenarnya tu semua satu doa yang terkeluar dr mulut ibu yang bila² boleh dikabulkan. Awak cakap awak tak ralat kalau anak² benci awak suatu hari nanti? Awak tahu ke masa depan awak macam mana sis. Awak nak ke waktu awak betul² memerlukan anak awak, anak awak benci pada awak. Skrg awak berkata begitu sbb anak perlukan awak, suatu hari bila mereka tak perlukan awak lg, mungkin awak yg perlukan mereka. Dgn siapa lagi kita nak mengadu kasih, nak berkongsi rasa kalau bukan dengan anak² nanti, ibubapa kita tak selamanya akan ada dengan kita, begitu juga adik beradik kita. Kita mmg tak mampu ubah orang sis, memang tak kan mampu utk semua org ikut cara kita TAPI kitq boleh ubah cara kita fikir, boleh ubah pada sudut pandang yg lebih baik. cth kalau anak tantrum, oh mungkin tuhan nak ajar aku untuk jadi lebih sabar jadi lebih baik. Ingat, seorang wanita yg dah berkeluarga, keluarga tu sendiri ladang pahala. Jangan rosakkan ladang kita tempat kita menuai pahala. Sentiasa bersangka baik pada Allah, krn apa yg awak sangka itulah Tuhan berikan pada awak. Kalau awak baik sangka, itu lah yg awak dapat. Sentiasa pandang semua bnde dr sudut positif, dannn tak salah utk menangis sekali sekala sbb kita cuma manusia.. (nasihat utk diri saya sendiri juga semua ni)