แชร์ประสบการณ์

มันจะมีโมเม้นท์นึงที่แม่รู้สึกกลัวๆซึ่งไม่ใช่ตอนเข้าห้องผ่าตัดนะคะ ตอนนั้นยังมีพยาบาลให้กำลังใจคอยปลอบคอยอธิบายขั้นตอน คอยอยู่ใกล้ๆเรา แต่ที่แม่กลัวก็คือตอนที่เข็นออกจากห้องผ่าตัดไปอยู่ห้องพักฟื้นรอสังเกตอาการค่ะ คือเข็นมาเสร็จทุกอย่างเงียบมาก เหมือนเข็นแม่มาทิ้งไว้อยู่คนเดียว🥺แม่เองก็แบบสลึมสลือ เห็นพยาบาล1คนถ้วนแบบเบลอๆ มองไม่ชัดเลย เหมือนฝัน เหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น เขาอธิบายแม่นิดหน่อยว่ากำลังทำอะไรแล้วก็เดินไปเลยค่ะ จะหลับก็หลับไม่ลงแต่อยากหลับนะคะ แต่ฝืนตัวเอง คือตอนนั้นมันคือคนที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้อะค่ะ แบบนอนนิ่งอย่างเดียว แล้วก็เผลอหลับไป สักพักเขาก็มาปลุกค่ะ แล้วพาเราไปห้องพักถึงห้องพักก็รู้สึกดีเลยค่ะ เจอสามี เจอแม่ อุ่นใจ🥰

ไม่เจ็บค่าเจ็บแค่ตอนบล็อคหลัง สวนสายฉี่ก็เจ็บนิดหน่อยค่ะ หลังจากนั้นยาชาจะขึ้นหน้าอกทำให้จุกและแน่นหน้าอกสักพักค่ะเจ็บของจริงจะเจ็บหลังยาชาหมดนั้นแหละค่ะเจ็บมากเดินตัวงอเลยพยายามเดินให้มากๆอย่าเอาแต่นอนจะฝื้นตัวไวเราอาทิตนึงเดินคล่องแล้ว

ไม่เจ็บนะคะ แต่แค่รำคาญมากตอนใส่สายปัสสาวะค่ะ แต่พอเอาออกก็สบายค่ะ ส่วนแผลหลังผ่ามันจะตึงๆ ต้องหมั่นขยับตัวค่ะ แผลจะหายตึงเร็วและหายไป ไม่ถึงอาทิตย์ก็ไม่ตึงแล้วค่ะ เดินเร็วจนเขาถามว่าไปคลอดลูกมาจริงไหม

ส่วนตัวบล็อคหลังไม่รู้สึกว่าเจ็บเลยค่ะ สวนสายฉี่ก็เช่นกันมือผู้ช่วยพยาบาลเบามาก จะไปรู้สึกตัวอีกทีก็คลอดเสร็จเจ็บแผลผ่าตอนลุกเดินไปฉี่แขนขานี่สั่นเลยค่ะขนาดคนพยุง2คน55555555

บล็อคหลังกับสวนสายฉี่ไม่เจ็บเลยคะ เจ็บตอนยาชาหมดแล้วต้องลุกเดิน มันทรมานมากเจ็บแผลแทบลุกไม่ได้เลยคะ แต่ต้องลุกเดินน้ำตาจะไหลทั้งแสบทั้งเจ็บ แต่ก็ผ่านมาได้✌️✌️

บ้านนี้วางยาสลบค่ะเพราะน้ำคร่ำแตกก่อนแล้วก็เริ่มมีอาการเจ็บคลอดคุณหมอกลัวน้องสำลักน้ำคร่ำค่ะเจ็บแผลประมาณ2วันค่ะขยับตัวเดินบ่อยๆค่ะ

เราวางยาสลบค่ะ เจ็บตอนฟื้น ถ้าแม่มีคนดูแล ช่วยเลี้ยงลูกก็ไม่น่าห่วงค่ะ เรานอนรพ.2คืนเช้ามาขับรถกลับบ้านเองได้ อาทิตย์เดียวหายค่ะ

สำหรับคนกลัวเข็มแบบเรา เราเจ็บตอนแทงเข็มใส่สายน้ำเกลือ กับฉีดยาบล็อกหลัง หลังจากนั้นก็ไม่รู้สึกอะไร จะรู้สึกเจ็บแผลแค่2วันแรก

เจ็บแค่ตอนลูกออกมันแน่นอกมาก หลังจากนั้นได้เห็นหน้าเด็กก้ม่มีความเจ็บปวดเลยจ้า🥰🥰

เจ็บหลังผ่าวันเดียวค่ะ วันที่2ถอดสายฉี่แล้วพยายามลุกเดินก็หายเจ็บแล้วค่ะ