ปรึกษาหน่อยค่ะ

ก่อนอื่นต้องบอกว่า เป็นกำลังใจให้นะคะ มีความจริงอยู่อย่างนึงก็คือ "ลูกที่ไม่มีพ่อ" โชคดีกว่า "ลูกที่มีพ่อแย่ๆ" นะคะ แค่คุณแม่ที่ดีคนเดียวก็มากเกินพอและเป็นโลกทั้งใบให้ลูกได้แล้วค่ะ (เหมือนที่ลูกก็เป็นโลกทั้งใบของแม่) เราเคยมีพ่อค่ะ แต่ไม่ดีนัก หลังจากที่เขาออกไปจากชีวิต เรากับแม่มีความสุขมากขึ้นเยอะเลยค่ะ สรุปชีวิตที่ไม่มีพ่อ ดีกว่าตอนที่มีพ่อ(แย่ๆ)เยอะเลยค่ะ ลูกไม่ต้องเห็นแม่ทนเจ็บปวด เสียใจ ความสุขของแม่ก็คือความสุขของลูก ใช่ไหมคะ? ความสุขของลูกก็คือความสุขของแม่ เช่นกันค่ะ ดังนั้นอย่าเอาชีวิต จิตใจ ความรู้สึกของเราไปผูกกับผู้ชายคนนึงเลยค่ะ อย่าปล่อยให้เค้ามาทำให้เราแย่ลง ฮึบ แล้วลุกขึ้นมาเป็นคุณแม่คนเก่ง ให้ลูกภูมิใจในตัวเรานะคะ เราเองก็ภูมิใจในตัวแม่ของเรามากๆค่ะที่ท่านเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่สุดยอดที่สุด แค่คุณแม่เพียงคนเดียวก็พอแล้วค่ะ ชีวิตเรามีความสุขมากๆ มากกว่าหลายๆคนที่อยู่ในบ้านที่มีคนอยู่ครบแต่ไม่มีความรักอยู่เลย สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ❤️

เอาจริงๆป่ะ พ่อแม่ยังไงก็คือพ่อแม่เขาตัดเราไม่ลงหรอก ตอนนี้เรา16ท้องได้6เดือนกว่าๆ พ่อแม่ฝ่ายชายโอเคทุกอย่าง แต่ฝ่ายเราไม่ค่อยโอเค เพราะเรารู้นิสัยแม่ดี ก็เลยจะพากันไปเอาออกเพราะกลัวฝั่งทางบ้านเราไม่โอเค แต่พอสุดท้ายเราก็เลยตัดสินใจบอกแม่ แม่ก็ด่าๆๆๆๆๆเป็นชุดเลย เราเลยบอกงั้นจะไปเอาออกแม่เราก็บอกไม่ต้องเอาออก ในเมื่อมีแล้วก็ต้องเลี้ยง เราบอกแค่แม่เราส่วนพ่อเราไม่กล้าบอกเพราะพ่อมีครอบครัวใหม่ หลังจากนั้นแม่ก็ทำได้แค่บ่นทุกวันแต่ทำอะไรไม่ได้จนถึงตอนนี้

แม่ผู้ชายดีนะคะ แต่ที่ไม่ดีคือพ่อของเด็ก อย่างน้อยๆน้องก็​รู้​ว่ายังมีคนต้องการเด็ก​อยู่​ สิ่งที่ทำได้คือการทำทุกอย่างให้ดีที่สุดและยอมรับเหตุและผลที่จะตามมา อาจจะ​ไม่เพอร์​เฟคไปซักทุกอย่างแต่อย่างน้อยเราก็ได้ทำสิ่งที่ถูกต้องที่สุด 5เดือนแล้วนะคะน้องเริ่มตอดเบาๆแล้วหนูรับรู้การมีชีวิต​ของน้องเค้าแล้วหรือ? คำว่าแม่มันสั่นแต่ยิ่งใหญ่​นะคะ พี่เชื่อแม่หนูต้องเข้าใจ

เราเคยท้องในไวเรียน แนะนำให้บอกกับพ่อแม่เอง ไม่ต้องให้พ่อแม่รู้จากปากคนอื่น ตอนเราท้องก้อกลัวแม่ตีเหมือนกัน เพราะแม่เป็นคนดุมาก แต่พอแม่รู้ว่าเราท้องแม่กับกลายเป็นคนละคน แม่ไม่ตีแต่แม่เสียใจ ที่เรายังเรียนไม่จบ อายุยังน้อย แม่ให้คำปรึกษาทุกอย่าง เป็นคนพาเราไปฝากครรภ์ ดูแลเราอย่างดี เพราะฉะนั้นเราควรเป็นคนบอกแม่เองเป็นคนแรก ดีกว่าได้ยินจากปากคนอื่น สู้ๆค่ะ

บอกพ่อแม่เราเองนะคะ ถ้าต้องเลี้ยงลูกคนเดียวก้อต้องสู้ค่ะ ถ้าพ่อเด็กไม่มีความรับผิดชอบ ก้อปล่อยไปค่ะ อนาคตอีกยาว เลี้ยงลูกไป เผื่อวันหน้าเจอผชที่ดีในอนาคตนะคะ ตอนนี้ขอให้น้องโฟกัสที่ลูกนะคะ ลูกคลอดพ่อแม่น้องอาจช่วยเลี้ยงเผื่อน้องเองได้เรียนต่อหรือถ้าพ่อแม่ไม่เลี้ยงให้น้องก้อต้องยอมรับและหาหนทางทำงานเลี้ยงลูกนะคะ มีหนทางและทางออกแน่นอนค่ะเป็นกำลังใจให้นะคะ

ก้บอกแม่ตัวเองไปเลยสิ เมื่อทำแล้วต้องกล้ายอมรับกับสิ่งที่ตนกระทำขึ้น ไม่มีอะไรเลวร้ายในสิ่งที่คิดมาหรอก พ่อแม่เราอาจจะแนะนำบอกกล่าวด้วยดีด้วยซ้ำ แล้วไปฝากครรภ์ไว้เลยนะคะ จะได้ดูสุขภาพของตนเองและลูกด้วย อย่าท้อ ยังไงพ่อแม่ก้ไม่ทิ้งเรานะ เขาอาจจะดุด่าว่าเตือน แต่เขาเปนห่วงเราที่สุด พอหลานออกมาพ่อแม่จะรักมากเลยแหละ สู้นะ

ผู้ชายเขาก็คงอยากมีอนาคต อยากเจอคนใหม่บ้างละมั้งค่ะ เพราะอายุก็แค่ 16เอง คงยังหาเลี้ยงปากลูกไม่ได้... ลองปรึกษาพ่อแม่ของน้องดูเผื่อเขาจะช่วยได้ น้องจะไปกลัวพ่อแม่ว่า พ่อแม่ตีทำไมค่ะ ขนาดน้องยังไม่รู้จักดูแลป้องกันตัวเองเลย ให้ผู้ใหญ่เขาช่วยคิดเถอะค่ะ ✌️

เปนกำลังใจให้นะคะเราแนะนำไม่ได้เพราะสถานการณ์แต่ละคนมันไม่เหมือนกัน มันมีปัจจัยหลายอย่างเกี่ยวข้อง ถ้าจะให้ดีบอกพ่อแม่เราก่อนค้ะ ขอให้ผ่านไปด้วยดีค่ะใจเย็นๆ ให้เวลาคิดด้วยกันทั้งสองฝ่ายค่ะ

พ่อไม่เอาก็อยู่ที่เราแล้ว ต้องบอกกับที่บ้านเราเรื่องบางอย่างเราก็ตัดสินใจไม่ถูก แต่คนที่รักเราหวังดีกับเรามีความคิดความอ่านมากกว่าเรา เค้าจะได้ค่อยช่วยแนะนำเราได้ ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดี

บอกเถอะค้ะ เรากเอายุแค่17เองตอนแรกก้ไม่กล้าากลัวแม่ด่าแม่ตี แม่เขาไม่กล้าตีฆ่าลูกได้หรอกค้ะ บอกแร้วรีบไปฝากครรถ์เร่ยจะได้ยามาบำรุงเด้กด้วย