ทำยังไงกับครอบครัวที่เอาแต่พูดเรื่องลบๆของการตั้งท้องดีคะ
เราตั้งท้องลูกแฝดอยู่ค่ะ ท้องใหญ่มาก ใกล้คลอดแล้ว ใช้ชีวิตลำบากนิดหน่อย เราอยู่บ้านกับครอบครัวสามี สามี แม่สามีและทุกคนในบ้านสามี ดูแลเราดีมาก ให้กำลังใจเราตลอดการตั้งท้อง อย่างเราปกติเป็นคนมีเนื้อ มีหนัง คือไม่ได้อ้วน แต่ก็ไม่ได้หุ่นเพรียวลม (ก่อนท้องสูง165 หนัก58 ) พอท้องก็เลยคุมน้ำตาล คุมเค็ม สุดท้ายน้ำหนักขึ้นไม่เยอะ ลูกตัวโตแต่แม่ไม่อ้วนขึ้น แม่สามีเค้าจะชมเราตลอดค่ะ ว่าสะใภ้ฉันเก่ง ดูแลตัวเองดี บางทีแม่สามีก็โอ๋เกินไปจนแทบจะเป็นง่อยแล้วค่ะ ทุกอย่างในบ้านสามีมันลงตัวไปหมด ที่จะพูดถึงคือครอบครัวของฝั่งเราเองค่ะ ครอบครัวเรา ทั้งพ่อแม่พี่น้อง จะเรียกเราว่าหมู หรืออ้วนตลอด เรียกแทนชื่อเลยค่ะ ที่จริงครอบครัวเราก็ดีใจนะคะ ที่จะมีหลานคนแรก เพราะเค้าอยากมีหลานมานานแล้วค่ะ แต่เหมือนบ้านเราทุกคนจะมีปัญหาเรื่องการพูดจาค่ะ ชอบแซวแรงๆ ชอบบูลี่ ชอบพูดให้เรารู้สึกแย่ มันเริ่มตั้งแต่ตอนจะไปฝากครรภ์แล้วค่ะ ตอนแรกจะฝาก ร.พ.รัฐเพื่อความประหยัด แต่ทางบ้านสามีมองว่าเป็นแฝดแค่อุ้มท้องก็เหนื่อยแล้ว เลยสนับสนุนไปฝากครรภ์ ร.พ. แพงๆ บริการดีๆไปเลย ช่วยออกค่าใช้จ่ายด้วย แต่ครอบครัวเราหาว่าเราดัดจริต ฟุ่มเฟือย เรื่องแค่นี้ทำเป็นกลัวลำบาก ใช้เงินไม่เป็น(คนจ่ายไม่บ่น คนบ่นไม่ได้จ่าย) แต่เค้าพูดแบบแซวติดตลกอ่ะค่ะ เราท้องแล้วก็จะเหนื่อยง่ายค่ะ พอขึ้นบันไดเราก็จะหอบนิดหน่อย บ้านเราเค้าก็จะบอกว่า มันจะเหนื่อยอะไรขนาดนั้น โอเวอร์จัง สมัยเค้าทำงานลำบากกว่านี้อีก แล้วก็หาว่าเพราะเราอ้วน ร่างกายเลยอ่อนแอ ทั้งๆที่เราแค่หายใจหอบแปปเดียว ตั้งแต่เริ่มท้องเราไปไหนก็พยายามใช้รถส่วนตัว ไม่ใช้รถสาธารณะ เพราะกลัวโควิด บ้านสามีเห็นด้วยทุกประการ บางทีสามีไม่ว่าง เราจะขับเอง แม่สามีก็ไม่ยอม อาสาขับรถพาเราไปข้างนอกด้วยซ้ำ แต่ทางบ้านเรากลับว่าเราว่าเดี๋ยวนี้เราทำตัวคุณนาย รถเมล์รถไฟฟ้ามันขึ้นไม่ได้แล้ว สมัยท้องเราเค้ายังขึ้นรถเมล์ไปหาหมอได้เลย พอบอกว่าโควิด ก็หาว่าเราเยอะ เราเวอร์ เราก็ไม่เข้าใจ ว่ารถเราก็มี ท้องอยู่ด้วย จะไปขึ้นรถเมล์ทำไม พอเราถามไปแบบนี้ ก็อ้างว่ายุคเค้าไม่เห็นต้องเวอร์ขนาดนี้ ก็ขึ้นรถเมล์จนคลอด หรือเจอหน้าปุ้บก็ทักว่า อ้วนเป็นหมูเลย หมูพะโล้มาแล้ว (ทั้งๆที่เราว่าน้ำหนักเราขึ้นน้อยมาก แขนขาไม่ใหญ่ขึ้นเลย ใหญ่แค่ท้องเพราะเป็นแฝด) หรือเวลาเราจะกลับบ้านไปเยี่ยม เจอร้านอาหารน่าทาน ก็ส่งชวนในไลน์ ก็ตอบกลับมาว่า อิอ้วน อ้วนเป็นหมูแล้วยังจะหาของกินอีก ชอบพูดว่า ท้องใหญ่แบบนี้ เดี๋ยวมันจะแตกลายคราม ผัวเห็นแล้วหนีแน่ๆ , คอยดูตอนคลอดนะ คลอดเสร็จ ท้องจะยับเป็นผ้าขี้ริ้ว ทุเรศมาก, ตอนท้องใหญ่ๆ สภาพดูไม่ได้เลยนะ เดินก็ขาถ่าง ขาก็เหมือนโต้ะสนุ๊ก, เดี๋ยวคลอดแล้วก็จะอ้วนเป็นโอ่ง ระวังผัวไปมีคนใหม่นะ ,ตอนแม่(แม่ของเรา)ท้องแล้วตูดดำ รักแร้ดำ หัวนมดำ น่าเกลียดมาก เตรียมน่าเกลียดแบบนั้นได้เลย กับอีกสารพัดคำลบๆ ที่เค้าพูดกับเราค่ะ คือเค้าพูดแบบแซวเล่น พูดซ้ำๆ ย้ำๆทุกครั้งที่คุยหรือเจอกัน เหมือนจะให้เราน่าเกลียดให้ได้ จนเราคุยเสร็จแล้วเราร้องไห้บ่อยมากค่ะ จนบางทีน้อยใจว่า นี่เราเป็นลูกแท้ๆ ทำไมพูดกับเราแบบนี้ พอเราเคืองก็บอกว่าแซวเล่น หยอกเล่น เดี๋ยวนี้พ่อแม่แซวลูกไม่ได้แล้วหรือไง แต่กับทางบ้านสามี ที่เราเป็นแค่สะใภ้ ยังให้กำลังใจเราทุกอย่าง ทางบ้านเรา เอาแต่ว่า จนเราไม่ค่อยติดต่อ ไม่โทรหา ไม่ไปเยี่ยมทางบ้านตัวเองแล้วค่ะ พอไม่ค่อยติดต่อเค้าก็น้อยใจ ที่เราไม่อัพเดทเรื่องหลานเลย ใครจะอยากอัพเดท อัพเดทเสร็จก็โดนขู่ว่าจะเป็นหมู เป็นโอ่ง ผัวทิ้ง เราจะทำยังไงกับครอบครัวฝั่งเราดีคะ ให้เค้ารู้ว่าเราไม่ชอบ ให้เลิกพูดแบบนี้ได้แล้ว เพราะพอพูดว่าไม่ชอบ ก็มาหาว่าเดี๋ยวนี้พ่อแม่แตะต้องอะไรลูกไม่ได้แล้ว เรารู้ว่าเค้าก็เห่อและรักหลานไม่แพ้กันค่ะ แต่ว่าปัญหาการแซวแรงๆนี่เราทนไม่ไหวจริงๆ
หม่ามี้ของเบบี้เจย์วิน