น้อยใจสามี

บ้านนี้ก็นอนแยกค่ะ คุณแม่อย่าเครียดนะจ๊ะ เราหาอะไรทำที่เราทำแล้วสบายใจ มีความสุขก็ได้ค่ะ แค่ให้เค้าทำหน้าที่สามีหาข้าวหาปลาบ้างถ้ามีโอกาส หมายถึงกินข้าวนอกบ้าน อะไรแบบนี้อ่ะคะ บ้านนี้ คลอดน้อง 20 วันแล้ว ยังนอนแยกเตียง อยู่เลยค่ะ เพียงแต่เรียกใช้ อะไรที่เราไปทำไม่ได้ เขาก็ทำให้ไม่เคยบ่น

แยกห้องนอนค่ะ แต่ไม่ได้มีปัญหาอะไรกัน สามีคงกลัวเรานอนไม่สบายตัว กลัวมาโดนท้อง เขาชอบเปิดทีวีกล่อมนอน ส่วนเราเปิดทีวีแล้วนอนไม่หลับ แต่ก่อนที่เราจะเข้านอนก็นอนเล่น ดูทีวีด้วยกัน จนเราง่วงแล้วถึงแยกตัวไปนอน...ช่วงท้องแรกๆ ก็นอยด์ค่ะ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว เราก็นอนหลับสบายดี 😪😴

บ้านนี้แยกกันอยุ่ค่ะคนละบ้านเค้าอยุ่บ้านแม่เค้าเราอยุ่บ้านแม่เรา แรกๆก็ไม่ชินแรกๆมาหาทุกวัน3-4ชม.ที่ได้อยุ่ด้วยกันตอนนี้เค้านานๆมาหาถ้ามาหาก็แค่2-3ชม.ต่อวันค่ะไปไหนมาไหนคนเดียวตลอดจะปวดหลังปวดขาก็อดทน พยามชินอดทนเพื่อลูกไม่คิดไม่เครียด สู้ๆนะค่ะแม่

บ้านนี้ก็เป็นค่ะห่มผ้าคนละผืนต่างคนต่างนอน.. ส่วนตัวเราก็อยากให้สามีมาไกล้ชิดมาเอาอกเอาใจ.. แต่ก็เข้าใจว่าเขาทำงานเหนื่อย.. หรืออาจจะกลัวเราไม่เข้าไกล้เราเพราะเกรงใจลูกในท้องนะคะ.. ตอนแรกเราก็คิดมากนะคะแต่ตอนนี้สบายๆๆๆค่ะคิดถึงลูกเข้าไว้.. สู้ๆๆค่ะ

เป็นค่ะ...สามีเลิกงานมา16.30เข้าบ้านมาเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปนั่งกินเหล้ากับเพื่อน..เที่ยงคืน-ตี2ถึงจะเข้าบ้านนอน..เช้าไปทำงาน..ถึงจะนอนอยู่ข้างๆกันแต่แทบไม่ได้คุยกัน..ไม่สนใจไม่ใส่ใจ..เอาแต่ความสุขของตัวเอง..เบื่อมากค่ะไม่รุ้จะอดทนได้นานแค่ไหม

เป็นค่ะ แต่แม่บ้านนี้ไม่ได้แยกกันนอน แม่บ้านนี้เป่นคนขี้กลัวค่ะ เวลาน้อยใจร้องไห้ เขาจะไม่สนใจเขาจะบอกน่าเบื่อ เวลาเขาออกไปข้างนอกพอเราบ่นเขาก็จะกับมาเกือบเช้าบ้างตี1-2บ้าง เราร้องไห้จนหลับ พอตอนเช้ามาเขาก็ทำเหมือนไม่มีเรื่องไรเกิดขึ้น

เป็นเหมือนกันค่ะ กลับบ้านก็ดึกไม่เคยสนใจหรือคิดที่จะเป็นห่วงเลย ยิ่งใกล้รลอดแล้ว แม่บ้านนี้ก็แอบร้องไห้เกือบทุกวัน จนคิดอยากจะเลิกอ่ะ แต่ก็ยังดีที่มีพี่สาวสามีดี ค่อยอยู่ด้วยตอนกลางวัน พาไปกินนู้นกินนี้บ้าง พอบรรเทาความเครียดได้บ้าง

ทำไมเน้อ.......... อยากรู้ข้างในใจของ พ่อๆ จัง เค้าคิดแบบไหนเน้อ เราคือคนที่เสียสละความสวย เสียรายได้ เพื่อลูกของเรา อีกอย่างเราท้องเองไม่ได้ คุณพ่อนั้นเหละเป็นส่วนร่วม ทำไมต้องใจร้ายกับแม่ๆด้วยเนอะ เป็นกันเยอะมากเลย😭

สามีเป็นแค่คนอื่นจริงๆค่ะ ไม่ใช่เลือดเนื้อเรา แม่หันโฟกัสไปที่อย่างอื่นเลยค่ะจะได้ไม่เครียด ผ่านจุดนั้นมาได้แล้วค่ะ พอคลอดแล้วสวยๆเรยค่ะแม่ ห่วงอารมก่อนค่ะตอนนี้มีผลกับลูก เดี๋ยวคลอดแล้วจะค่อยดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ

เรากับสามีนอนแยกกันมา2ปีแล้ว เพราะเค้าต้องนอนไว และต้องตื่นมากรีดยางตอนดึก และชอบนอนกรนด้วยทำให้ลูกๆนอนไม่หลับ และลูกๆชอบเล่นกันตอนนอน สามีก็จะนอนไม่หลับเหมือนกัน เลยแยกออกมานอนข้างนอกให้สามีนอนในห้องคนเดียว