ใกล้จะถึงวัน รู้สึกกลัวและกังวลจัง

บ้านนี้ผ่าแบบบล็อคหลังค่ะ ตั้งใจจะคลอดเองค่ะ แบบบล็อคจะรู้สึกทุกอย่างพูดคุยกับหมอได้แต่ไม่เจ็บแถมได้ยินเสียงน้องด้วยนะคะตอนหมอเอาน้องออกมาจากในท้องเรา ตอนเอารกออกเขาจะกดดและดันตรงน่าอกเราจะรู้สึกหายใจไม่ออกเหมือนจะตายแต่มันแปปเดียวค่ะประมาณ2-3ที อดทนได้ ตอนที่ฉีดยาชาลงไปที่จะจะเจ็บแบบมดกัดแล้วมันก็จะชาเร็วมากๆชาตั้งท้องลงไปที่เท้าเลยเรามีหน้าที่แค่นอนนิ่งๆ จากนั้นหมอเขาผ่าเราก็ไม่รู้สึกแล้วค่ะขนาดหมอเขาจะเริ่มผ่ายังไม่รู้เลยค่ะว่าผ่าตอนไหนรู้อีกทีก็ได้ยินเสียงน้องแล้ว ก่อนจะไปผ่าจะเกร็งๆตื่นเต้นกลัวไปหมด เอาเข้าจริงๆสบายมากค่ะ เราการผ่าคลอดมาแล้วผ่าอย่างอื่นก็ไม่ต้องกลัวแล้วค่ะ ถึงเวลานั้นเราจะไม่กลัวค่ะมันแบบอยากจะเอาออกอยากจะเจอลูกพอเห็นน่าเราก็ลืมเจ็บแผลไปเองค่ะ แม่บ้านนี้เจ็บแม่เต็มที่แค่อาทิตย์เดียวเองค่ะเพราะเดินบ่อยไม่นอนเลยตอนอยู่รพ.นอนอีกทีสองทุ่มกว่าค่ะส่วนนั่งเดินบ้าง เรานี่เดินไปเยี่ยมน้องที่ห้องicuเด็กด้วยเจ็บแผลค่ะแต่ทนได้ ทั้งอุ้มน้องโดนแผลตลอดก็ทนได้ค่ะ ถ้าแม่ผ่ามาแล้วนอนอย่างเดียวหรือให้คนอื่นช่วยเลี้ยงลูกให้ไม่เดินไม่ฝืนแผลแม่ก็หายช้าจะทำให้แผลเป็นพังผืดด้วย สู้ๆนะคะแม่บ้านนี้อายุน้อยผ่านเรื่องนี้มาได้เรื่องอื่นก็ไม่ต้องกลัวเลยค่ะ เป็นกำลังใจแม่ที่กำลังจะผ่าด้วยนะคะ ไม่ต้องกลัวหน่า ✌✌✌