True Horror Stories

Nong ayaw ako tanggapin ng lying in kong san ako nagpapacheck up kasi 2 cm palang daw. Mula 8am gang 7pm 2cm pa rin parang impossible naman kasi pag uwi ko lakad ako ng lakad sa bahay. Hindi ako makapaniwala kasi feel ko talaga lalabas na anak ko. Same sa pakiramdam ko before sa panganay ko. Kasagsagan non ng covid 19 kaya ang Doctor sa government lying in parang takot pa dumikit sa akin kahit protected na siya sa suot niya. Dahil sa hindi ko na kaya ang sakit, dinala ako ng partner ko kabilang lying in. Buti nalang tinanggap ako kahit walk in. Ung ibang lying in kasi di tumatanggap ng walk in. Nong chineck ng midwife, 6cm na pala ako. Nong binihisan at dinala ako sa delivery after 30mins lumabas na anak ko. Natakot pa partner ko kasi hindi agad umiyak ang baby ko. ilang palo pa bago umiyak si baby. Parang nagkaphobia ako dahil sa lying in, kasi hindi agad ako naasikaso. Unlike sa panganay ko na easy lang kasi dami nag asikaso dahil nakaprivate kami.

Siguro yung 1 time na para akong constipated na masakit ang likod tapos mga before 4:30 pumunta na kami sa hospital para magpa-emergency check up kasi di na ko nakatulog overnight. Pagbaba ko sa car naglakad ako magisa papasok ng emergency(nagpapark si hubby) nararamdaman ko na may nalabas na sakin na blood tapos interview pa ko ng nurse tapos may pinafill-upan pa. Pagcheck sakin ng midwife 7-8cm na ko. Shock kami ng asawa ko kasi 22 weeks palang ako. We call our family and after 1-1.5hrs i gave birth... --- and we lost our baby. 😔

for me siguro depression, ever since kasi di pa ako buntis madalas talaga ako nag ooverthink tas lumala ngayon kasi dami mong mga bagay na iniisip tas wala ka namang makakausap ng matino kasi sina sabi nila na Oa ka daw o kong ano2 pa ginagawa ko nalang kapag na dedepress ako kumakanta nalang ako ng worship song kasi alam ko na di ako pababayaan ni God kahit anong problima pang darating sa buhay ko. kaya sa mga mommy na nakakaranas ng depression kanta nalang tayo at e pag pray natin yong ating sarili pati nadin si baby.

pang grave yard asawa ko tas nag bhaus lang kami yung mga kwartong katabi, katapat sa min walang umuupa, bali sa 15 na kwarto 2 lang kami magkabilaang ang nandun. kaya ayun nagkakalat ang mga bawang at asin sa kwarto namin noon. Takot na takot talaga ako nun pero nakakatulog nman nabalitaan ko nlang na may kumakalaskas sa bubong nung 2 months preggy ako tas may kasabayan ako na couz ng asawa ko pero d pa nya alam that time na buntis sya, nakunan cya. Ewan ko lang kung dahil ba dun pero nagpapasalamat ako ok lang kami ni baby nung mga panahong ako lang magisa sa taas

nung naconfined aq dhil mababa angpootasuim ko at tumaas bp ko tas d mxdo magalaw z baby tas sbi ieemergency c.s aq... buti n lng hnd natuloy kasi kinausap ko doc. sbi ko oobserbhan ko muna tas kinausap ko z baby sabi ko galaw n siya.. preeclampsia din aq buti n lng nanormal ko pero sobra hirap aq grabe labor ko amg sakit sobra..kaya kinausap ko si baby sa tyan ko sbi ko labas n s nahihirapan n ko.. preterm baby siya kaya naunder obserbation siya sa NICU 2.2 lng ang timbang niya..

Nagka covid kmi. Dun namin nalaman na pregnant ako nung nagpacheck kmi for covid. Then positive pt, then positive dn result for covid. Iyak lng ako ng iyak non tas spotting pa. Then nagpray lang ako lagi sabi ko Lord if hnd para samin si bb, kunin niyo na now plng habang d pa ko ganun kaattached. Dko pa sya nkta sa utz and dko pa narinig heartbeat nya. Sabi kong ganun pero sbi ko Lord if aabot kmi na mkkta ko na sya sa utz, icclaim ko na siya. Awa ng Dyos 36 weeks na kmi and waiting game na 💙💙💙

Spotting. During my 5-6 weeks pregnancy nag spotting ako for 1 week, nagpa check sa OB and requested for Trans V. Sa awa ng diyos, maayos si baby kaso mahina yung heartbeat pero may bleeding sa loob ng matres ko. Binigyan ako ng OB ng pampakapit. Will have my check up again next week. Currently 9 weeks pregnant. Since first pregnancy ko to, mabilis ako mag worry until now worried ako kung ok ba si baby sa loob ng tiyan ko. Kung pwede nga lng magpa trans v weekly ginawa ko na sa sobrang paranoid ko din.

As of now, 23 weeks preggy ako mas lalong lumalala yung pag ooverthink ko sa mga bagay bagay lalo na ngayon in the mids of pandemic (again) ang bilis ko mastress, natatakot ako kasi it affects sa mga baby lalo na at twins pa ang babies ko at 1st time mom ako, syempre kahit anong comfort sa atin di natin mapipigilan yung emotion natin pero still thankful pa din kasi may mga taong andyan parin handang tumulong and syempre si hubby na sobra akong kinocomfort to the point na minsan bine- baby na ako 🤣❣️

nung pag umiihi ako may kasama ng dugo sobrang natatakot ako para kay baby at nghihilab pa ang tyan ko.. kahit anung ingat ko ngkakaroon padin ng pagsakit ng tyan until now nakakasama talaga ang sobrang stress at pag iisip.. sobrang selan ko talaga ngaun cmula umpisa ..sabi ni ob bedrest til delivery sobrang baba ng baby ko n any time na mag pee o poops ako feeling ko lalabas na xa..pinagppray ko kay lord maging maaus kmi at ligtas palagi

Nong unang pa check up Sabi sac Lang wlang baby, baka blighted ovum. Bumalik after 2 weeks, andon na si baby. Pagkatapos naman non, spotting na parang anytime pwede mawala si baby.. Bed rest.. Pero ngaun 28 weeks na, wla na spotting at umakyat na ang placenta .. Thankful Kay God na di kami pinabayaan at healthy at normal namn si baby sa tyan ko.. Sana makaraos kami ng maayos at ligtas.. 🙏🙏🙏