Stress sa pamilya

Sis, nakakarelate ako kasi ganyan din ang setup ng family ko dati. Ako lang ang nagtatrabaho. 'Yung tatay at nanay ko walang trabaho, pati kapatid kong 24 yrs old at college grad naman ay walang trabaho!!! Hindi ko rin alam kung naghahanap ba siya ng trabaho, pero sinuportahan ko sila for sooooo long. Naging komportable na sila na laging binibigyan at may sumasagot sa lahat ng bills, at may pangluho kahit papano. Although hindi naman ako pinaparinggan ng nanay ko kapag wala na siyang pera, nitong 6 months pregnant ako may hindi kami pinagkasunduan at kung ano-ano ang pinagsasabi niya sa akin.. pati partner ko at baby sa tiyan ko nadamay!!! Take note na first apo niya itong dala ko ha? Hindi siya kinilabutan sa mga pinagsasabi niya sa akin sis ☹️ 'Yun na 'yung turning point. 3-4 weeks after namin nag away, bumukod na kami ng apartment ng partner ko at never na akong nagbigay ulit ng pera sa parents ko. Ngayon puro parinig sa fb stories niya ang nanay ko (although hindi ko sini-seen, nababasa ko 🤣) Tatay ko wala na rin paramdam.. dati 'yun lagi ako kinakamusta o dinadalaw. Masakit lang sa akin na kapag wala na pala akong mabigay eh hindi na nila ako papansinin. Buti pa 'yung kapatid ko kahit walang maibigay, mahal at suportado nila. ☹️ Pero mas peaceful ang buhay namin ng partner ko ngayon. Hindi ako nabbwisit tuwing nakikita ko ang mom ko o kapatid ko. Madalang na madalang din kami mag away ng partner ko, and sabi ko nga, in general, mas peaceful ang buhay ko ngayon na dalawa lang kaming magkasama. Kung ako sa'yo sis, bumukod na kayong mag asawa. Una sa lahat, WALA kang obligasyon sa magulang / mga kapatid mo. 'Wag mo silang lumpuhin tulad ng ginawa ko dati. Unless bulag sila, o disabled, kaya nilang dumiskarte para kumita. Ang obligasyon mo ngayon ay ang asawa at anak mong sarili.. kaya doon ka mag-focus. Sa totoo lang, mahirap malayo sa family ko at 'di sila makausap pero ganon talaga eh. Tignan ko lang nyan kapag nanganak na ako kung iisnob-in pa rin nila ako at ang baby ko. Kung hanggang after akong manganak ay wala talaga silang pakialam sa amin.. I guess ganon na lang siguro talaga. At least nagpakilala sila kung anong klase silang mga magulang at kapatid. Wala akong pagsisisi kahit alam kong nahihirapan sila dahil wala na silang income. Pero kailangan nilang matutong dumiskarte. Lalo na 'yung kapatid kong walang trabaho hanggang ngayon. Actually, siya talaga ang inuubliga kong kumilos eh. Hindi ko alam kung may work na siya ngayon pero tingin ko wala pa rin. Hindi rin ako nagrreach out sa kanila. Magkakaalaman niyan in a few weeks dahil 8 months pregnant na ako ngayon.