เหนื่อย....

โพสนี้เราแค่อยากได้กำลังใจค่ะ เราท้องได้7เดือน อาศัยอยู่บ้านแม่สามีค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ อาจเป็นเพราะเราเป็นคนคิดมากแต่ไม่แสดงออก เราไม่เคยบอกใครเลยแม้แต่สามี เรารู้สึกเหมือนเราเป็นอากาศในบ้านเค้าอ่ะค่ะ เราทำงานนอกบ้านทุกวันด้วยงานแล้วเราเป็นติดตามหนี้สินค่ะทวงหนี้นี่ละค่ะมันเลยเครียดทุกวัน เราพยายามคิดว่าเรื่องงานเราไม่เคลียดนะคะ แต่มันยากมากเลย วันไหนดีๆกลับมาบ้านไม่ทะเลาะกับสามีก้อดีไป วันไหนทะเลาะกับสามีชีวิตไม่เป็นสุขเลยค่ะ อย่างที่บอกชีวิตเราที่อยู่ที่บ้านสามีคือก้อมีแค่สามี เราไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เมื่อก่อนที่เราจะท้องเราอยู่กับสามีแค่2คนนะคะ

6 ตอบกลับ
 profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

กลับบ้านตัวเองดีกว่าไหมคะ กลับไปอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ของเราเอง บนโลกนี้มีความจริงอยู่อย่างนึงก็คือ "ลูกที่ไม่มีพ่อ" โชคดีกว่า "ลูกที่มีพ่อแย่ๆ" นะคะ แค่คุณแม่ที่ดีคนเดียวก็มากเกินพอและเป็นโลกทั้งใบให้ลูกได้แล้วค่ะ (เหมือนที่ลูกก็เป็นโลกทั้งใบของแม่) เราเคยมีพ่อค่ะ แต่ไม่ดีนัก หลังจากที่เขาออกไปจากชีวิต เรากับแม่มีความสุขมากขึ้นเยอะเลยค่ะ สรุปชีวิตที่ไม่มีพ่อ ดีกว่าตอนที่มีพ่อ(แย่ๆ)เยอะเลยค่ะ ***จำนวนคนในครอบครัว'น้อยลง' แต่ความสุขกลับเพิ่ม'มากขึ้น'*** .. ฟังดูแปลกใช่ไหมคะ แต่เป็นเรื่องจริงเลยล่ะค่ะ ลูกไม่ต้องเห็นแม่ทนเจ็บปวด เสียใจ ความสุขของแม่ก็คือความสุขของลูก ใช่ไหมคะ? ความสุขของลูกก็คือความสุขของแม่ เช่นกันค่ะ ดังนั้นอย่าเอาชีวิต จิตใจ ความรู้สึกของเราไปผูกกับผู้ชายคนนึงเลยค่ะ อย่าปล่อยให้เค้ามาทำให้เราแย่ลง ฮึบ แล้วลุกขึ้นมาเป็นคุณแม่คนเก่ง ให้ลูกภูมิใจในตัวเรานะคะ เราเองก็ภูมิใจในตัวแม่ของเรามากๆค่ะที่ท่านเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่สุดยอดที่สุด แค่คุณแม่เพียงคนเดียวก็พอแล้วค่ะ ชีวิตเรามีความสุขมากๆ มากกว่าหลายๆคนที่อยู่ในบ้านที่มีคนอยู่ครบแต่ไม่มีความรักอยู่เลย สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ❤️

อ่านเพิ่มเติม
VIP Member

เราก้เหมือนกันคะ อยู่บ้านสามีไม่สุงสิงกับใคร กินข้าวก็รอกินกับสามีสองคนคะ โชคดีที่สามีเข้าใจ และไม่ค่อยชวนทะเลาะ เราเลยมีความสุขอยู่ แม่สู้ๆนะคะ ถ้าไม่ไหวก็กลับบ้านเราคะ

คุณแม่ค่ะ แนะนำให้กลับบ้าานเรานะคะ อย่างน้อยก็ไม่เครียดยังมีครอบครัวญาติพี่น้องคอยให้คำปรึกษาช่วยหาทางออก หารเครียดมากๆมีผลกระทบต่อตัวเล็กนะคะ สู้ๆนะคะ

ดูที่ความจำเป็นค่ะ​ ถ้าจำเป็นต้องบ้านแม่สามี​ เราก็ต้องพยายามปล่อยว่างค่ะแม่

กลับบ้านเราค่ะ ไม่มีใครเข้าใจและดูแลเราดีเท่าพ่อแม่เราค่ะ

ตอนนั้นดีมากเลยช่วยกันทุกอย่างแต่พอมาอาศัยบ้านแม่สามีทุกอย่างตกเป็นหน้าที่ของเรา เราทำได้ตามกำลังของเราเร็วบ้างช้าบ้าง แต่คำที่สามีพูดคือ ห้องรกบ้าง ผ้าไม่ซักบ้าง หรือเวลาทะเลาะทุกๆครั้งจะพูดว่าเบื่อชีวิต เราเหนื่อยมากเลยไม่รู้จะทำอย่างไรดี กับที่บ้านเราเราไม่ได้คุยกันมานานแล้วตั้งแต่เราอยู่กับสามีค่ะส่วนเพื่อนเราไม่ค่อยคุยเราเกรงใจเพื่อนต้องมาฟังปัญหาของเรา แต่ณ ตอนนี้เราเหมือนอากาศมากข้าวเรายังไม่ได้กินส่วนสามีเรานอนดูคลิปตลกในขณะที่เรานอนน้ำตาไหล เราต้องแก้ปัญหานี้ตรงไหนดีค่ะ เราเหนื่อยมากเลย...

อ่านเพิ่มเติม
คำถามที่เกี่ยวข้อง