ประสบการณ์คลอดลูกคนแรก มดลูกเปิด1เซน 16 ชั่วโมง
แม่อายุ34 ท้องแรก เป็นเบาหวานขณะตั้งครรภ์ คลอด 14 เมษายน2564 ผ่านมา6เดือน จำได้เกือบทุกความรู้สึก - เริ่มเจ็บท้อง ตี4ของวันที่13 เมษา ปวด-คลายๆ ห่างกัน5นาที เจ็บไม่มาก เรานอนดูอาการครึ่งชั่วโมง คิดว่านานและสม่ำเสมอพอที่จะไป รพ. เลยลุกไปอาบน้ำ สระผม อาบน้ำเสร็จ ก็แต่งตัว แต่ในใจยังไม่อยากไป รพ. เพราะมันเจ็บไม่มาก เลยมานอนต่อ ตื่นมาอีกทีเกือบ7โมง ก็ยังรู้สึกเจ็บเหมือนเดิม ไม่มาก เดินเก็บของ เตรียมของที่ยังไม่ได้หยิบใส่ประเป๋า 8โมง บอกแม่และไป รพ.อำเภอ(ระยะทาง 2 กม.) กะว่าจะให้เขาตรวจปากมดลูกให้ ถ้าไม่เปิดหรือเปิดไม่มาก เราจะยังไม่ไป รพ.จังหวัดที่ฝากพิเศษไว้ (ระยะทาง 52 กม.) - ถึง รพ. เนื่องจากเป็นวันหยุดราชการ ไม่เจอหมอ พยาบาลให้เปลี่ยนชุดเตรียมวัดคลื่นหัวใจ แต่ๆๆๆ ระหว่างนั้นพยาบาลสอบถามอาการเราไปเรื่อยๆ พอรู้ว่าเราฝากพิเศษ ก็บอกว่างั้นให้เราไปที่ รพ.ที่ฝากพิเศษเลย ไม่ต้องขอใบส่งตัว ประเด็นเราบอกว่าเราไม่ได้มาขอใบส่งตัว แต่เราอยากให้ตรวจปากมดลูกให้ว่าเปิดมั้ย เรากลัวเสียเวลาเดินทางไป 52 กม. สุดท้ายคือหมอไม่มาตรวจจริงๆให้ไป รพ.จังหวัดเลย เราก็เลยต้องไป - ระหว่างนั่งรถ ก็ปวดถี่แบบสม่ำเสมอ ปวดไม่มาก ให้คะแนนความปวดที่1/10 - ถึง รพ.จังหวัด ก็ทำเรื่องเขาแผนกสูติ เข้าแผนกสูติ พยาบาลซักประวัตินู้นนี่ เล่าให้ฟังว่า รพ.อำเภอไม่ตรวจให้ก่อนเลยต้องมา เขาก็หงุดหงิดน่ะว่าทำไมไม่ตรวจให้คนไข้ บลาๆๆๆ พยาบาลสาวๆ สวยๆ นางเห็นใจ เอาไปนินทากับเพื่อนพยาบาลคนอื่นอีกด้วยว่า รพ.อำเภอทำงี้ได้ไง อิอิ - สัมภาษณ์เสร็จศัพท์ เขาถามความเจ็บ เราก็บอก 1/10 ปวดทุกๆ5นาที อันนี้คือเราดูเวลาในโทรศัพท์และบันทึกในไลน์ตลอด - จากนั้นพยาบาลให้เปลี่ยนชุด โกนขนจิมิ ไปนอนรอหมอที่ห้องรอคลอด วันนั้นมีคนรอคลอดอยู่ก่อน1คน เขามีเลือดออก ตามเตียงด้วย เราผู้ไม่รู้ก็คิดว่าเขาน้ำคล่ำแตกมั้ง แต่ไม่น่าใช่ เพราะ เขานอนรออยู่กับเราหลาย ชม.เลย - ถึงเตียงพยาบาลเอาเครื่องมาตรวจคลื่นหัวใจ พอได้ผลคลื่นหัวใจและการเต้นของลูก ไม่นานหมอเวรก็มา เราต้องคลอดกับหมอเวรเพราะหมอที่ฝากพิเศษหยุด จะมาเข้าเวรวันที่16 - หมอดูกราฟ และตรวจปากมดลูกให้ ผลคือปากมดลูกเปิด1เซน แต่กราฟสม่ำเสมอ(มั้งน่ะ)หมอไม่ได้อธิบาย เขาเลยเหมือนลังเลว่าจะให้เรานอนรอมั้ย ละก็ถามบ้านว่าอยู่ไกลมั้ย เราบอกไกล - หมอเลยบอกว่างั้นนอนดูอาการซัก 3ชั่วโมง ถ้ายังปวดเท่าเดิม และปากมดลูกไม่เปิดเพิ่ม จะให้กลับบ้าน ใจเราตอนนั้นอยากกลับนะ เพราะเจ็บแบบไม่มากอ่ะ - ประมาณ3 ชม. พยาบาลมาตรวจคลื่นอีก ตรวจปากมดลูก เปิดเท่าเดิม แต่เราเริ่มเจ็บห่างๆล่ะ ระหว่างรอ ก็เดินไปหาญาติที่รอหน้าห้อง พยายามเดินบ่อยๆ เผื่อมันช่วย/แต่ก็ไม่ช่วยให้มดลูกเปิดเพิ่มนะ - พอหมอมาอีกรอบ เขาก็ถามว่าคนไข้จะรอที่ รพ. มั้ย เหมือนเขาก็ลังเล จากการที่เราปวดสม่ำเสมอ เราบอกว่าอยู่ เลยได้แอดมิด - ระว่างวัน ตั้งแต่ 10โมงกว่า นอนรอไป เดินเข้าเดินออกไปหาญาติ ง่วงก็กลับมานนอนบนเตียง เนื่องจากเขาไม่ให้เอาโทรศัพท์และของมีค่าเข้าไป ก็เลยเหงาๆ ถ้าไม่เมื่อยไม่ง่วงก็ไปเดินเล่นข้างนอก เย็นๆก็อาบน้ำ - พยาบาลจะเข้ามาตรวจเรื่อยๆ ทุก1 หรือ2 ชม แต่ ไม่ได้ตรวจปากมดลูกทุกครั้ง บางครั้งแค่ถามความเจ็บ ตรวจความดัน - /นอกเรื่องนิดนึง คนที่ตรวจปากมดลูกคิดว่าน่าจะเป็น หัวหน้าพยาบาลของแต่ละกะนะ เราไปอยู่ตั้งแต่ 10โมงถึงคลอดเจอพยาบาล3กะ มีคนนึงพูดไม่เพราะ คนนี้เป็นหัวหน้าพยาบาลมั้ง ไม่ก็พยาบาลเจ้าที่(แรง) ล่ะเราดันเจอนาง2รอบ เช้ากับดึก ตอนบ่ายไม่เจอ ตอนเช้าเจอนาง นางเจอเราที่ห้องน้ำ นางว่าเรา เพราะคิดว่าเราจะเข้าห้องน้ำ เจ้าหน้าที่/พยาบาล ซึ่งจริงๆเราแค่เดินใกล้ฝั่งนั้นเพื่อจะส่องดูอีกฝั่งของคนไข้ว่าว่างมั้ย นางก็ว่าเรา นี่เข้าไปแล้วใช่มั้ย คือว่าจริงจังมาก เราบอกว่าไม่ได้เข้าก็ยังว่าเราอีก พูดเหมือนไม่เชื่อ ละตบท้ายบอกเราว่าอ่านป้ายด้วยนะ หืมมม เราแทบร้อง แอบด่าในใจด้วย จบการนอกเรื่อง/ - ผลการตรวจปากมดลูกเราทุกครั้ง คือเปิด 1เซนไม่เปิดเพิ่ม ล่ะเราก็เริ่มให้คะแนนการปวด เพิ่มจาก 1/10, 2/10 ไปเรื่อยๆ ส่วนความถี่การเจ็บก็ไม่สม่ำเสมอ - เราเริ่มเจ็บ 7/10 ตอน 3ทุ่ม ตอนนั้นเริ่มเดินไปหาญาติๆหน้าห้องไม่ได้ล่ะ เข้าห้องน้ำล่ะกลับเตียงทำแค่นั้น ความถี่การเจ็บก็ มีบางครั้ง ทุก10นาที และ ทุก5นาที - 4ทุ่ม เจ็บ 8/10 คือ ง่วงแต่นอนไม่หลับ เวลาผ่านไปช้ามาก ปวดท้องมาก เดี๋ยวลุกเดี๋ยวนั่ง ความถี่ทุก5นาที พยาบาลมาตรวจปากมดลูกและกระตุ้นปากมดลูกให้ ก็เปิด1เซนเท่าเดิม - 5ทุ่มหนักขึ้นอีก พยาบาลมาถามบอก 9/10 เหลืออีกนิดก็จะทนไม่ได้ล่ะ เจ็บถี่ทุก5นาทีเหมือนเดิม แต่ความรุนแรงของความเจ็บเพิ่มขึ้น - ระหว่างนั้นเราไม่รู้ทำไง ไม่รู้จะนั่งนอนท่าไหน บางทีเหมือนปวดท้องอึ ก็ไปห้องน้ำ ไปบ่อยเท่าที่พยุงตัวเองไปไหว จนพยาบาลบอกว่า ระวังนะ บางทีเจ็บคลอดมันก็จะเหมือนปวดอึนะ เขาก็บอกระวังอย่าเบ่งนะ - เที่ยงคืน เข้าวันที่14 พยาบาลเจ้าที่มาประจำกะ พอต่อกะ รับรายงานเกี่ยวกับคนไข้ นางก็มาตรวจปากมดลูกเรา ผล 1เซน นางบอกด้วยคำพูดว่า "1เซน อีกนานน รอไปยาวๆเลยเทออ่ะ" ทำเสียงแบบยังไงบอกไม่ถูก ไม่ให้กำลังใจและไม่ได้ว่าอะไร อาจเพราะเราไม่ขอบนางเลยอคติ - ส่วนคุณหมอเวร ก็ไปๆมาๆ อาจจะกลับบ้านไปพักอะไรประมาณนั้น เพราะได้ยินพยาบาลบอกว่าเดี๋ยวโทรตาม หมอไปพักเถอะ - ตี1 เราปวดมากๆ 100/10เลยละกัน อยากขอหมอผ่ามาก คือกฎที่เราเซ็นยินยอมตอนฝากพิเศษคือ การจะผ่าคลอดได้ต้องอยู่ในดุลพินิจของหมอ เราก็ชอบอยู่นะ ตอนที่ไม่ปวดท้อง แต่แม่เอ้ยย พอตอนปวด โอ้ยยย ทรมาน ผ่าให้เลยได้มั้ยหมอ - ตอนปวดเราครวญครางน้อยที่สุดนะ เราขี้อาย พอเจ็บระดับ 9-10 เราก็ร้องออกมาบ้าง เผื่อมันช่วย แต่มันก็ไม่ช่วยให้หายเจ็บ - เราใช้วิธีการหายใจ จากที่เคยดูคลิปมา มันบรรเทาความเจ็บได้ เราว่าอันนี้เวิร์ค - แต่ตอนปวด 100/10 คือ ความถี่มันเว้นให้เรามีเวลาคลายเจ็บไม่ถึง1นาที เราทำได้แค่เป่าลมออกจากปากเจ็บมาก ดึงผ้าปูจับเตียง สารพัดวิธี - ตอน5ทุ่มมีคนไข้อายุ14มารอคลอด น้องเจ็บและร้องครวญครางแบบดังมาก เราเลยเหมือนได้เพื่อน เลยใช้โอกาสนั้นร้องเจ็บด้วยเลย อ่อ หลังจากที่พยาบาลนวดกระตุ้นให้เราช่วง 4ทุ่มหรือ5ทุ่มประมาณนี้ เราก็มีเลือดออกมานะ ไม่เยอะเท่าคนที่เราเห็นตอนเข้ามา เหมือนฉี่รดผ้า1ครั้งอ่ะ - ตี1 ต่อค่ะ คือมีความอยากผ่ามาก อยากขอพยาบาล แต่นั่นล่ะ เวรนี้คือพยาบาลเจ้าที่ และนางเฝ้าคนเดียวที่ห้องรอคลอด พยาบาลคนอื่นถูกนางไล่ไปนอนพักข้างนอก นางบอกพี่เฝ้าเองพวกเทอไปนอนป่ะ (ว่าซ่านน) แล้วนางก็ไปหาหมอนผ้าห่ม มานอนเตียงตรงข้ามแบบเยื้องๆจากเราไป และปิดม่านนอน - บรรยากาศห้องคลอดตอนนั้นมีคนไข้ 3คน นอนเรียงกัน มีเรากับน้องคนนั้นดูเจ็บหนัก เราผุดลุกผุดนั่งจนเข้าตี2 - หลังจากตี1 เราไปเข้าห้องน้ำไม่ไหว แต่คือเราปวดเหมือนปวดอึมาก - จนตี2เปะๆ เราปวดเหมือนอุจจาระจ่ออยู่ตรงตูดแล้วอ่ะ ปวดมากเลยโก่งตัวจับขาจับเท้า จับเหล็กตรงปลายเตียง - และแล้ว ก็มีความรู้สึกผั๊วะ แต่ไม่ได้ยินเสียงแตกนะ ( คือเจ็บทรมานจนคิดว่าน่าจะหูอื้อเหละ เลยไม่ได้ยินเสียงลูกโป่งแตก) แล้วๆๆน้ำไหลมาเต็มเลย เราถึงรู้ว่านี่น้ำคล่ำแตกแน่ นี่น้ำคล่ำแน่ๆ เพราะมันเยอะมาก - เราเลยเรียกพยาบาลคนนั้นเหละ พี่มันมีน้ำออก นางก็ลุกมาอย่างไวเลยนะ แล้วก็บอกให้เรานอน นางก็ไปเอาถุงมือมาตรวจปากมดลูก ตรวจเสร็จนางตะโกน เตียง4 fully พยาบาลก็มาเต็มเลย - 1คนมาแทงเข็มน้ำเกลือ(มั้งนะ)ตรงส่วนนี้เราคือจำไม่ได้เท่าไหร่ เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมาก พยาบาลทำงานเร็วมากๆ เข็นเราเข้าห้องคลอดเตรียมโน้นนี้ขึ้นขาหยั่ง ทำความสะอาด - ซึ่งหลังจากน้ำคล่ำแตกคือเราไม่เจ็บแล้วนะ ขั้นตอนมันเร็วมาก พยาบาลก็ดูวุ่นวายกันมากเลย คงเพราะกำลังพักกันอยู่ - พอขึ้นขาหยั่ง ทำความสะอาดไม่นานหมอมาถึงเลย และก็บอกให้เราเบ่ง เขาบอกลมเบ่งมา1รอบให้เบ่งให้ได้ยาวๆ3ครั้งนะ เราที่ไม่เคยคลอดก็กังวลว่าตัวเองจะไม่รู้ว่าลมเบ่งคือตอนไหนยังไง - ปรากฏว่ามาเลยจ้า มันจะมีลมที่ชวนเราเบ่ง พอมันมาเท่านั้นล่ะ กองเชียร์ พยาบาลช่วยเราเบ่งแบบ เร้าใจ จำได้ว่าลมแบ่งมารอบแรก แบ่ง3ทีหมอบอกหัวออกมาแล้ว และเบ่งรอบสุดท้าย หมอบอกว่ารอบนี้เอาไหล่ออกนะ - เราเบ่งตามพยาบาลบอกทุกอย่าง ที่ดูคลิปอ่านมาได้ใช้50%อีก50%ฟังจากพยาบาลข้างตัวเรา - เราจำไม่ได้ว่าเบ่งรอบที่เท่าไหร่ที่พยาบาลคนนึงจะขึ้นไปกดท้องเราช่วยอ่ะ น่าจะตอนคลอดลำตัว - ตอนเบ่งเราไม่รู้นะว่าหมอกรีดตอนไหน รู้ว่ากรีดอีกทีคือตอนหมอเย็บแผล ตอนหมอบอกว่าหมอกรีดยาวนิดนึงเพราะน้องตัวใหญ่ว่างี้นะ - พอลูกร้องเท่านั้นเหละ เราโล่ง โล่งจุดนี้คือลูกปลอดภัย หมอบอกเวลาเกิดลูก ตี2.46 นาที แล้วพยาบาลก็เอาลูกมาวางบนอก ระหว่างที่หมอตัดสะดือ และให้เราดูลูก เราคิดตอนนั้นคือ เหมือนรูปอัลตร้าซาวด์3มิติเลย อิอิ - หมอก็แซว ตุ้ยนุ้ย น้องน้ำหนัก 3030 กรัม - หลังจากนั้นพยาบาลพาน้องไปทำความสะอาด ส่วนเราก็คลอดรกต่อ หมอล้วงทำความสะอาดนานอยู่ - สักพักพยาบาลพาลูกมาให้ดูอีกรอบเช็คชื่อ เพศ อวัยวะภายนอกต่างๆ และพาน้องไปห้องเด็ก และเราเย็บแผลต่อ - ลูกเรานอนห้องแยก 1คืน เพราะน้องหายใจเร็ว - คืนที่2 ก็มานอนด้วยกัน เข้าวันที่16ก็ตรวจค่าเหลืองผ่าน ทำเรื่องออกจาก รพ. ได้เลย - สรุปเราโชคดีมาก ไม่โดนเร่งคลอด เราก็ไม่รู้ว่าทำไมนะ อ่อ หมอชมว่าวันนั้นเคสเราคลอดง่ายสุดของวันล่ะ
กำลังตั้งครรภ์