อัพเดต------ครั้งสุดท้าย

เริ่มตั้งแต่วันที่ 9 ตอนประมาณหนึ่งทุ่ม หลังจากฉี่เสร็จ เห็นเลือดออกจางๆติดกางเกงใน ตกใจมาก เบลอๆเดินออกจากห้องน้ำ พอตั้งสติได้รีบบึ่งไปโรงพยาบาล บอกหมอว่าเลือดออกขณะตั้งครรภ์ หมออัลตร้าซาวน์ เนื้อเรื่องตามที่โพสครั้งก่อน หลังจากนั้นก็กลับมาที่พัก ทำตัวปกติทุกอย่าง ด้วยความที่หมอไม่ได้วินิจฉัยชัดเจนว่ายังไง เราก็ยังมีหวังว่าลูกจะอยู่กับเรา เพราะหนึ่งในความน่าจะเป็นคือลูกเราคงตัวเล็กกกกมาก จนมองไม่เห็น วันต่อมา 10 ประมาณ สี่โมงเช้า หลังจากกินข้าวเสร็จแล้วไปเข้าห้องน้ำ ก็เจออีก เลือดจางๆเหมือนเดิม เราก็อยู่ไม่ได้แล้ว ต้องไปโรงพยาบาล พอไปถึง หมอก็ถามว่าเป็นอะไรมา เลยเล่าให้ฟังทั้งเรื่องเมื่อวานที่เรามาแล้วครั้งนึง หมอก็บอกว่า หมอก็บอกแล้วนิว่าไม่มีอะไร จะกลับรึว่าให้ตรวจภายในอีก เราก็อยากรู้ หมอเลยตรวจให้อย่างช่วยไม่ได้ ก็ตรวจละบอกว่า ไม่มีอะไรเลย ตกขาวก็น้อยด้วยซ้ำ เราก็กลับมาทั้งอย่างนั้น เวลาประมาณสี่ทุ่มของวันที่ 10 เราต้องไปโรงพยาบาลเป็นครั้งที่สาม เพราะครั้งนี้เลือดออกเหมือนประจำเดือน คือแบบ ครั้งนี้น้ำตาแตกและสั่นไปหมด รีบไปโรงพยาบาลทันที พอไป หมอก็อัลตร้าซาวน์และตรวจภายในเหมือนเดิม ขั้นตอนเหมือนเดิมเป๊ะ และหมอห้องฉุกเฉินก็ไม่สามารถบอกเราได้อีกเหมือนเดิมว่าลูกเรายังอยู่ไหม อะไรยังไง คือวันนั้นมีขั้นตอนที่เพิ่มมาอย่างนึงคือตรวจเลือด หมอบอกให้เรามาวันจันทร์เช้า พร้อมมาฝากครรภ์ตามปกติ และให้เราได้เจอหมอสูติเพื่อระบุใหเชัดเจนว่าตอนนี้ลูกเรายังอยู่ไหม เช้าวันที่ 11 เราไปโรงพยาบาลตอนเช้าเพื่อฝากครรภ์และตรวจความเป็นอยู่ของลูก หน้าด่านคือพยาบาลรับเรื่อง เราเล่าให้เขาฟังตามลำดับเหตุการณ์เขาเลยให้เราไปขอประวัติรักษาเมื่อคืนมา เราก็ไปเอามา สถานะตอนนั้นคือเลือดยังออกนิดหน่อยนะคะ พยาบาลคนนั้นก็รับเอกสารเราไปทุกอย่างแล้วไปยื่นให้พยาบาลรับฝากครรภ์อีกคน พอเขาเห็นก็พูดเสียงดังมากว่า เลือดออกอยู่ไม่รับฝาก กลับบ้านไปก่อน ถ้าฝากไปก็เสียเวลา เรามาวันนี้เพื่อหวังว่าจะได้ยาห้ามแท้ง และรู้ว่าลูกเราเป็นยังไง นี่เรายังไม่ได้เจอหมอสูติเลย แต่เราโดนไล่กลับบ้าน เขาบอกว่าให้เรากลับไปจนเลือดที่ออกหายก่อน วันจันทร์อาทิตย์หน้าค่อยมาใหม่ เราเงียบและคิดในใจว่าเราต้องไปโรงพยาบาลอื่น หลังออกจากตรงนั้น เราก็ไปคิลนิกเฉพาะทาง เพราะเราอยากเจอหมอสูติ เราก็รอจนเที่ยง จนหมอมา หมออัลตร้าซาวน์มือดีมาก จิ้มลงคือเจอ หมอห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลที่เราไปมา แต่ละคนมือเบาและอัลตร้าซาวน์ไม่เจอถุงเลย พอเจอหมอก็เล่าทันที ว่า มีแค่ถุง ไม่มีตัวเด็ก จะขูดมดลูกหรือรอให้หลุดออกเองก็ได้ นาทีนั้นคือวิ๊งไปเลย..... ความหวังที่มีอยู่ว่าเอ้อ เรายังไม่แท้งเพราะไม่มีก้อนหรืออะไรออกมา แต่นาทีนั้นความหวังเราพังสลาย กลั้นร้องไห้จนออกมาจากคลินิก น้ำตาที่กลั้นไว้ก็พังทะลักออกมา รู้สึกว่าไม่มีความหมายในการมีชีวิตอยู่ ตอนนี้เราแท้งแล้ว ก้องถุงหลุดแล้ว หลังจากหลุดและเราพอจะทรงตัวอะไรต่างๆไหวก็ไปหาหมออีกรอบเพื่อเช็กว่าหลุดออกมาหมดยัง หมอก็ตรวจดูและบอกว่าน่าจะหมดแล้วและนัดเราอีกวันที่ 14 เราก็ไม่ค่อยเชื่อถือว่าหมด คือยังกังวล ตอนนี้เลือดยังออกแต่ไม่ค่อยปวดท้องแล้ว เหมือนก่อนที่ก้อนจะหลุด พักใจพักร่างกายค่ะ ดีใจกับแม่ๆทุกคนที่ได้เป็นแม่ค่ะ ?