แชร์ประสบการณ์การเหน็บยา

เนื่องจากน้องเสียชีวิตในครรภ์หัวใจน้องหยุดเต้นตอนอายุครรภ์26+5 w จึงต้องเอาน้องออกด้วยการเหน็บยา ท้องแรกหมอกลัวตกเลือดแล้วด้วยความที่ตัวเล็กหมอเลยให้เหน็บยาทุก6ชั่วโมง เม็ดแรก เราก็ปวดท้องเลย ขอยาแก้ปวดหมอก็ให้มา เม็ดที่2 เริ่มมีอาการหนาวสั่น เม็ดที่3-4ชิวมาก ปากมดลูกเริ่มเปิดได้1เซน เม็ดที่ 5 เริ่มปวดท้อง+เริ่มมีไข้แต่ปากมดลูกยังไม่เปิดเพิ่ม เม็ดที่ 6 ก็ยังปวดท้องอยู่แต่ยังพอทนได้ เริ่มมีเลือดออกนิดหน่อย เม็ดที่ 7 ก็ยังปวดท้องเช่นเดิมแล้วปากมดลูกเปิดเพิ่มขึ้นมาเป็น2เซน หมอบอกว่าเราเก่งมากทนปวดได้เก่งมากๆ เม็ดที่ 8 ปวดแบบปวดมากขอยาหมอก็บอกว่ากินไปก็ไม่หายปวดเดี๋ยวมันจะปวดมากกว่านี้ สรุปก็คือไม่ได้ยาแก้ปวด😥 เม็ดที่9 ปวดแบบทรมารสุดๆนอนร้องไห้ดิ้นไปดิ้นมา กินอะไรไม่ลงเลยหิวข้าวก็หิว แต่ปวดท้องมาก ปวดฉี่ก็ลุกไปเข้าห้องน้ำไม่ได้ ปากมดลูดเปิดเพิ่มเป็น3-4เซนแล้ว เม็ดที่10 ปวดแบบไม่ไหวแล้วถ้าน้องไม่ออกจะขอหมอผ่าแล้วมันปวดมากปวดแบบเหมือนจะตาย แล้วปากมดลูกก็เปิดเพิ่มหมอเลยพาลงไปห้องคลอด นอนรอในห้องคลอดรอน้ำคร่ำแตก บอกหมอว่าปวดท้องหมอก็ไม่สนใจ เราปวดท้องอยากนอนตะแคงหมอก็บอกให้นอนหงายก่อน รอไปเกือบชม.น้ำคร่ำก็แตก เบ่งไป2ครั้งน้องก็ออกมาความปวดท้องหายไปหมด ไม่เจ็บไม่ปวดจะมีเจ็บๆก็ตอนหมอล้างทำความสะอาด ปล.1ตอนเหน็บยากับตรวจปากมดลูกสำหรับเรามันเจ็บมาก แต่ไม่เท่าตอนปวดท้อง ปล.2เหน็บยาไปทั้งหมด10เม็ด รู้สึกเหมือนน้องไม่อยากออก ก็ยังอยากให้น้องอยู่เหมือนกันแต่จำเป็นต้องให้น้องออกจริงๆเพราะน้องหัวใจหยุดเต้น