ตายายป้าเลี้ยงลูกเรา ...ห่วง หวง ลูกเรา มากไป จะพาไปไหนต้อง ค่อยขออนุญาต
เกิ้นก่อนเลย ว่าเราฝากลูกตายายป้าเลี้ยง ทุกเสาร์-อาทิตย์ไปหาลูกตลอด (ตลอดจนลูก4ขวบ ปจบ.) ประมาณเดือนต.ค 67 เราตั้งใจพาลูกไปหาย่า ที่ตจว. เพราะอยากไปฝั่งพ่อบ้าง เพราะส่วนใหญ่ลูก เเละเราสามีก็มาหาบ้านฝั่งเราเยอะ เเทบทุกเสาร์-อาทิตย์ และอีกอย่างคือ ทริปที่จะไปเที่ยวกันเเบบ พ่อ เเม่ ลูก (ทริป3คน)ยังไม่เคยไปด้วยกันเลย ... ส่วนใหญ่ไปกันทีต้อง ยกโขยงไปกัน 7-8 คน ซึ่งเราเองก็อยากจะไปกันสามคน เลยเข้าไปคุย เเต่พอคุยในทำนองว่าตะพาไป ตจว. ในช่วงปีใหม่ ซึ่งไปก็ระยะเวลา 8 วัน/ คืนเเรกเราก็แพลนไปนอน โรงเเรม /คืน2-3-4 เราก็จะไป นอนบ้านเเฟน ซึ่งบ้านก็ไม่ได้สะดวกสบายมาก นึกถึงบ้านไม้ ติดริมถนนใหญ่ /ส่วนคืน4-5-6-7 เราเเพลนไปนอนโรงเเรมในเมือง เเละก็กลับบ้าน .... คุยเสร็จ ปัญหาเกิด คือ จะไม่ให้พาหลานไปเจอฝั่งย่า ทะเลาะกัน (คือ ตาคือ หวงหลานมาก) กลัวนั้นนี้นู่นไปหมด เเต่ที่สำคัญ คือไม่ไว้วางใจ คนเป็นพ่อเเม่อย่างเราเลย... เราเองก็เสียใจนะ ลูกเรา เราไม่ทำให้ป่วยเเน่นอน เราก็32 สามี42 เเล้ว ไม่เด็กกันเเล้ว ....พอถึงเวลาจริง Line ข้อความมายาวมาก เเบบ ห้ามทำแบบนี้ /ต้องทำแบบนี้ /ต้องอย่างงี้ (ตามรูป) เเต่พอน้องกลับมาหลังปีใหม่ก็คือ ปกติ ไม่ป่วย เพราะเราพยายามดูเเลอย่างดีจริงๆ ...เราเลยมองว่าเขาไม่ไว้วางใจเรารึเปล่า เพราะตากับยายคือเลี้ยงดีมาก จนลืมคิดว่า ฉันเป็นแม่พ่อก็เลี้ยงดูลูกได้ดีเช่นเดียวกัน #ระบาย