คุณแม่เหนื่อย จะช่วยยังไง

จากที่อ่านโพสต์และคอมเม้นต์ของคุณพ่อเราว่า ตอนนี้สิ่งที่คุณพ่อคิดคือ เวลามีอะไรคุณแม่ก็ดูแลเองได้นี่นา แค่รออยู่ห่าง ๆ แล้วเข้าไปช่วยเวลาเค้าเรียกก็พอ แต่ความจริงแล้วสิ่งที่คุณแม่คิดเค้าน่าจะรู้สึกว่า ทำไมไม่รู้จักช่วยบ้าง ทำไมต้องรอให้ขอให้เรียกก่อน แถมเวลาเรียกดี ๆ ก็ดันไม่ได้ยิน ต้องตะคอกใส่อีก สิ่งที่ควรทำคุณต้องเลิกคิดว่ารอให้เค้าเรียกค่อยทำ มันไม่ใช่งานคนใดคนหนึ่งค่ะ มันสามารถช่วยกันไปพร้อม ๆ กันทั้งคู่ได้ อย่างลูกร้องจะปลอบลูก คุณแม่อุ้มคุณพ่อช่วยเอาของเล่นมาล่อ หรือผลัดกันอุ้มก็ได้ ไม่ใช่ว่าลูกร้องแม่อุ้มแล้วงั้นก็ปล่อยให้แม่อุ้มไปคนเดียวจนกว่าจะหยุด ส่วนเวลาอื่น ๆ คุณเข้าไปถามเองเลยค่ะว่ามีอะไรให้ช่วยมั้ย ให้ล้างขวดนมมั้ยให้หยิบอะไรให้มั้ย บางทีเค้าก็ไม่ได้ต้องการให้ช่วยอะไรหรอกค่ะ แต่เค้าต้องการรู้สึกว่าคุณคอยอยู่ข้าง ๆ และพร้อมช่วยเค้าตลอดเวลา แถมการที่เราต้องเอ่ยปากเรียกทุกครั้งมันก็ทำให้หงุดหงิดได้ค่ะ เราเข้าใจว่าผู้ชายกับผู้หญิงมันมีระบบความคิดต่างกัน ยิ่งช่วงนี้คุณแม่จะยิ่งอ่อนไหวกว่าเดิม ถ้าอยากช่วยจริง ๆ คุณต้องเลิกคิดในแบบของตัวเองแล้วหัดคิดในแบบของคุณแม่ค่ะ แรก ๆ อาจจะยากหน่อย สู้ ๆ นะคะ

ในเมื่อคุณพ่อรู้แล้วว่าเกิดจากอะไรก็น่าจะแก้ได้นะคะ แค่เลิกทำ 4 ข้อที่คุณพ่อพิมพ์มาก็แค่นั้นเอง คอยช่วยเค้าบ้าง คุณพ่ออาจจะคิดว่าทำงานกลับมาแล้วเหนื่อย แต่คุณแม่เองที่ต้องดูแลลูกทั้งวันก็เหนื่อยค่ะ งานดูแลเด็กไม่ง่ายค่ะคุณพ่อ

คุณพ่อต้องช่วยคุณแม่บ้างนะคะ เลี้ยงลูกเหนื่อยค่ะ ถ้าเลี้ยงง่ายก้อแฮปปี้ ถ้างอแงล่ะคะ คนเป็นแม่แทบไม่ได้กินข้าว เลยเวลาข้าวก้อกินไม่ลงแล้ว ส่วนของเราแฟนช่วยทุกอย่างค่ะ อาจเป็นเพราะแฟนเราเค้ารุ้ว่าเราเหนื่อย ใจเขาใจเรานะคะ

อดทนนะคะ นี่ก็ร้องไห้มากลายยกเหมือนกัน เพื่อลูกค่ะ ค่อยๆทำความเข้าใจค่ะ😍

เอ้า พ่อก็ รู้ว่าผิดตรงไหนแก้เลยจ้า ทุกข้อที่พิมพ์มาแก้ไขไม่ยากเลยค่ะ

ใส่ใจคุณแม่มากๆนะคะ ช่วยกันดูแลลูก เพราะเป็นแม่มันเหนื่อยจริงๆค่ะ

สาเหตุอื่นๆ ใครมีตัวอย่างสอนหน่อยนะครับ หมายถึงให้สอนอะไรอะคะ

ก็ใช่แล้วนี่คะ รู้ตัวหมดแล้วก็น่าจะแก้ไขตัวเองได้นะคะ

ข้อ 2 นี่ จิตใจพ่อทำด้วยอะไรนะ

เป็นกำลังใจให้คุณแม่นะคะ