1 เดือนก่อนคลอดเราสองคนแม่ลูกต้องไปนอน รพ. ร่วมเดือนเพราะแม่จะคลอดก่อนกำหนด นอนให้ยาระงับคลอดผ่านสายน้ำเกลือที่ต้องเปลี่ยนทุก 2-3 วันจนมือแม่มีแต่รูและต้องเจาะมาถึงข้อมือ แต่นึกถึงลูกแม่ท่องแต่ว่าเราต้องรอด เราต้องผ่านไปด้วยกัน
รอจนถึงวันคลอดที่ 37 สัปดาห์วินาทีที่ได้ยินเสียงแม่ดีใจมาก ลูกแม่ร้องเสียงดังและหน้าตาบวมๆ จนแม่ตกใจและแอบขำ
แม่ผ่าคลอดช่วงโควิดเราต้องแยกห้องกันและไม่สามารถพาลูกมาหาได้ พยาบาลบอกให้แม่ฝึกเดินเพื่อจะได้ไปเจอลูก แม่ฝึกครั้งแรกหลังอาเจียนจากการแพ้ยาร่วมวันก็เป็นลมคาห้องน้ำ ทุลักทุเลแต่แม่ผ่านมันมาจนได้
ครั้งแรกที่เจอลูกหนูน่ารักและตัวเล็กมาก ตาหยีและไม่บวมเหมือนตอนคลอด
3 เดือนแรกที่แม่เลี้ยงลูก ถึงจะนอนไม่เป็นเวลาเพราะต้องตื่นมาเปลี่ยนผ้าอ้อม ป้อนนม ปั๊มนม แม่เหนื่อยสุดๆ แต่มีความสุขมากๆ
ผ่านมาตอนนี้แม่ตัดสินใจจะเป็นคนหาเงินเข้าบ้านและให้พ่อเลี้ยงหนู
แม่ปั๊มนมไป ทำงานไป แต่พอได้กลับมาบ้านเจอหนูกับพ่อรออยู่แม่ก็อุ่นใจทุกครั้ง
ขอให้ลูกแม่แข็งแรงและมีความสุข
รักลูกมากมายนับไม่ถ้วนจ้ะ
อ่านเพิ่มเติม