🎪 โพสต์นี้ลุ้นรับยกเซ็ต!!! เอาไปเลยที่นอนเด็ก เบาะไข่ พร้อมหมอนหลุม

ประสบการณ์จากการได้เป็นแม่"ตอนท้องลูกคนแรก..ซึ่งเรากับแฟนอายุห่างกัน1ปีตอนนั้นแฟนอายุ20ส่วนเรา19ปีอยู่ด้วยกันได้ประมาน3ปีเราก็ได้ปรึกษากันว่าอยากมีเจ้าตัวเล็ก..ซึ่งเราอยู่ด้วยกันแบบไม่ได้แต่งงานกันและอีกอย่างทางแม่และญาติทางแฟนไม่ยอมรับเราต่างกันกับทางญาติฝ่ายเราที่ไม่เคยว่าไม่ติมีแต่ให้กำลังใจ..จากนั้นเราก็ตกลงกับแฟนว่าพร้อมที่จะมีเจ้าตัวเล็ก..พอท้องได้3เดือนก็ได้ไปฝากครรภ์ตามปกติ..เรากับแฟนรักกันมากแฟนเราช่วยเราทุกอย่างเพราะช่วงนั้นเป็นช่วงใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นลำบากมากเเละยุในช่วงที่เราไม่ได้ทำงานแล้วด้วย..ช่วงนั้นแฟนกำลังเรียนอยู่เขาจบ..ปวช..ต่อ..ปวสแต่ไม่จบ..เพราะเเฟนต้องออกมาทำงานเพื่อหารายได้มากใช้ค่านู้นนี่นั่น..เราพักอยู่ในห้องเล็กๆอยู่ร่วมกันกับพ่อและแม่แฟนคือนอนเบียดกัน4คน..เราทั้งอยู่ทั้งอึดอัดเพราะแม่แฟนเขาไม่ชอบเราไม่เคยคุยด้วยแม้แต่คำเดียว..กินข้าวเขาก็กินต่างหาก..ส่วนเราก็นั่งนอนอยู่ในห้องแบบนั้นมาตลอดทุกวัน..โดยเป็นอะไรที่กดดันมากๆเราแอบร้องไห้ทุกวันทุกคืน..เวลาแฟนเลิกงานมาก็จะดีใจมากเพราะเขาคือคนเดียวที่คุยกับเราและรักเรา..รอเเฟนเลิกงานมาดึกแค่ไหนถึงได้ไปกินข้าว..เราจะออกไปกินก๋วยเตี๋ยวดึกๆด้วยกันทุกคืน..เดินคุยกันก็คุยกันแต่เรื่องที่เราอึดอัด..ไม่รู้จะทำไงมันอยู่ยากมากนะที่ต้องอยู่ร่วมห้องกับแม่สามีที่เขาไม่ยอมรับเรา...คุยกันแบบนี้ทุกวันทุกคืนร้องไห้ทุกวัน..แฟนก็จะบอกว่าอดทนหน่อยนะสู้ๆหน่อยนะ..เขาก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน..เพราะเราอยู่ช่วงกำลังตั้งตัวยังไม่ได้..ย้ายไปห้องอื่นก็ไม่ได้เพราะแฟนพึ่งทำงานยังไม่มีตังเก็บเลย..ก็ต้องอดทนต่อไป..ส่วนเราเองเป็นคนพูดน้อยขี้อายขี้กลัวเราอาจจะยังเด็กอยู่ด้วย..ส่วนเรื่องไปฝากครรภ์เราก็ไปตามหมอนัดตลอดกินยาทุกครั้งทำตามหมอแนะนำทุกอย่าง..พอท้องเริ่มโต5-6เดือนไปหาหมอ..คุณหมอบอกว่าเด็กแข็งแรงดีนะ..ทำเราจากเครียดๆกลายเป็นยิ้มได้..พอเวลาผ่านไปอีกหลายๆเดือน..น่าจะท้องได้เข้าเดือนที่8แล้วนะ..ก็ไปหาหมอตามนัดแบบปกติ..เวลาผ่านมานานเท่าไหร่อะไรๆก็เหมือนเดิมอยู่แบบอดทนอัดอั้นเหมือนเดิม..แม่สามีก็ไม่เคยคุยกับเราเลย..น่าจะใช้คำว่าเกลียดได้ด้วยซ้ำไป..ของใช้ในห้องเขาก็บอกว่าห้ามใช้ห้ามแตะ..พอเราได้ยินแบบนี้เราก็ได้หันหน้าไปมองหน้าเขาโดยที่เรามองด้วยตาที่สงสัยมากและน้ำตาก็ไหลออกมาเลย..แม่สามีตอบมาว่ามองหน้าทำไม""เดี๋ยวจะโดน"".....เราก็คิดในใจนะว่า..อะไรมันจะขนาดนี้เลยหรอ..เราทำอะไรผิดอ่ะ พอใกล้ถึงเวลาคลอดใกล้เข้ามา..ทั้งแม่แฟนและญาติๆทางแฟนได้แอบมาบอกเราว่า..ตอนไปคลอดลูกให้บอกหมอว่า..เราเป็นคนไม่มีญาติ..พ่อกับแม่ตายหมดแล้ว..จะได้คลอดฟรี...😭😭เรานี่อึ้งเลยแอบร้องไห้...เพราะเขากลัวจะได้เสียตังค่าคลอดลูกให้เรา...เพราะเรากับแฟนก็ยังไม่มีตังเลย...เราเก็บเรื่องนี้ไว้ไม่เคยบอกแฟน..อดทนอดกลั้นมานานมาก..พอวันที่เราเจ็บท้องคลอดแฟนก็พาเรานั่งรถสามล้อไปโรงบาล..เวลาประมาณ22:00ไปถึงหมอบอกปากมดลูกยังไม่เปิดเลย..หมอบอกให้แฟนกลับบ้านก่อนได้ส่วนเราก็นอนโรงบาล..พอเวลาตี3หมอบอกว่าปากมดลูกเปิดแล้ว3เซน...ผ่านไปถึงตี5เปิดได้3เซน...ถึงถึง08:00ปากมดลูกก็ยังเปิดไม่ถึง10เซน..ตอนนั้นเจ็บทุก5นาทีเว้น5นาทีหายปวด..จนหมอต้องมาให้ยาเร่งคลอด..ในที่สุดเจ้าตัวเล็กก็ได้คลอดออกมา..เวลา09:17น.น้ำหนัก3,270กก.เพศชายน้องแข็งแรงดี..พยาบาลได้โทรหาสามีเราว่าภรรยาคุณคลอดแล้วนะ..พอเเฟนเลิกงานมา5โมงเขาก็เข้ามาเยี่ยมเราและลูกเลย..เราดีใจมากๆที่ได้ทำให้เขาเกิดมา..ถึงแม้จะมีใครไม่ชอบหรือรักเราก็ตาม..พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆอะไรๆก็เหมือนเดิม..เเม่สามีที่ดูเหมือนว่าเกลียดเราก็ยังเป็นเหมือนเดิม..ได้หลาน1คนก็ไม่เห็นดีใจ..แถมไม่เคยสนใจ...ไม่เคยอยากจะอุ้มด้วยซ้ำ...เวลาผ่านไปหลายปีจนมาถึงตอนนี้ลูกชาย9ขวบแล้ว..แต่เราได้ให้แม่ของเราเลี้ยงให้..ทางบ้านเรามีฐานะที่ยากจน..แต่แม่เรารักลูกเรามากเพราะว่าเป็นหลาน..เรารู้สึกว่าในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีที่เรายังมีแม่ที่รักเราและรักหลานแบบนี้..เรื่องราวทั้งหมดเราเก็บไว้อึดอัดมากแต่ก็ยังมีแฟนที่เข้าใจเราห่วงเราคอยให้กำลังใจ🥰🥰ตอนนี้ผ่านมา10กว่าปีเราก็ยังอยู่กับแฟนคนเดิม..ส่วนแม่แฟนก็ไม่เคยติดต่อกันไม่เคยมีใครโทรมาถามข่าวเลย..ได้เจอหน้ากันบางครั้งเวลาที่แม่แฟนเขากลับบ้านช่วงเทศกาล..เพราะเรามาอยู่ที่ร้อยเอ็ดบ้านแฟน...ก็อยู่ไปแบบนั้นแหล่ะ..คนในบ้านไม่มีใครชอบเราเลยตากับยายของแฟนก็เป็นเหมือนกันกับแม่แฟน..ช่วงนี้ปัญหาหลายอย่างเริ่มเข้ามาอีก..อยู่ไปวันๆมีหน้าที่ไปทำงานกับแฟนไม่มีใครคุยด้วยอึดอัดมาก..ทำกับข้าวไว้ให้ก็ไม่กินของเรา..เงินหายก็โทษเรา..ก็เลยทำให้เรากับแฟนลำบากใจมาก......มีเครื่องเครียดแต่ก็ยังมีเรื่องให้ดีใจ..เพราะตอนนี้เราตั้งท้องลูกคนที่2แล้ว😍😍....แฟนเราเลยบอกยายของเขาว่า..เมียมีท้องอีกนะคับ..ส่วนยายตอบมาว่า..ท้องแบบนี้แล้วไม่ทำงาน..ออกจากงานแล้วจะขยันเข้าไปเก็บเห็ดมาขายมั้ย....เราฟังดูก็แปลกไป..เขาคงว่าเราขี้เกียจ..เพราะยายของแฟนไม่ชอบเราอยู่แล้ว...แฟนเราแอบคุยกับเราว่า..ยายคิดได้ยังไงจะให้คนท้องไปเก็บเห็ด..อีกอย่างต้องปีนกำแพงสูงๆลงไปและเข้าไปเก็บในป่าเพราะเป็นป่าที่เป็นบริเวณของวัดซึ่งเป็นป่าช้าด้วย....เฮ้อ.. ต่อมาอีก2วัน..แฟนได้ตัดสินใจโทรไปบอกแม่เขาว่า..เมียผมท้องอีกนะ..คำตอบที่ได้คือ..เอามาทำไมใครจะเลี้ยงให้พวกแก..วันนั้นเลยทำให้แม่กับแฟนทะเลาะกันเถียงกัน...แฟนบอกว่าแทนที่จะดีใจว่าจะมีหลาน..กลับมาพูดแบบนี้ทั้งๆที่ลูกคนแรกแม่ก็ไม่ได้เลี้ยงมีแต่เราและแม่ยายของเราที่เลี้ยงจนโต...อึดอัดใจมากได้แต่คุยกันกับแฟนว่าจะทำไงดี..อยู่แบบนี้คงไม่ได้แน่ไม่มีใครรักเราเลย...เราก็เลยคิดแก้ปัญด้วยการ..กลับสุรินทร์เพราะตอนนี้อยู่ร้อยเอ็ด....ตื่นเช้ามาวันที่29ก.ค64เวลาตี4เราลุกขึ้นมาเก็บที่นอนเก็บของเตรียมกลับบ้านกันเลย...และเราก็กลับโดยพากันนั่งรถมอเตอร์ไซค์จากร้อยเอ็ดมาที่สุรินทร์..ตอนที่มาท้องเข้าเดือนที่5แล้ว..แต่ก็อย่างว่าแหล่ะช่วงนี้สถานการณ์ระบาดของโควิด19..เรามาถึงสุรินทร์ก็ได้กักตัว..ตอนนี้กักตัวได้12วันแล้วจร้าเหลืออีก2วัน✌️✌️สู้ๆ เรื่องราวทั้งหมดนี้ก็ได้เกิดขึ้นกับเราและผ่านไปแล้ว..ตอนนี้คือเราต้องสู้ๆเพื่อนครอบครัวและลูกที่เรารักและคนที่รักเรา และกำลังใจที่สำคัญตัวน้อยๆที่กำลังจะเกิดมาอีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี้🥰🥰 #นี่แหล่ะค่ะประสบการณ์จากการได้เป็นแม่มานี่แค่คร่าวๆนะคะมีเยอะกว่านี้ แต่จะสู้ต่อไปค่ะ✌️✌️