pa rant lang po
Sorry if kung mahaba.. Wala ko iba makausap.. kapag mama ko kausap ko nahihiya ako kasibpinili ko to. Im living with my partner since preggy ako and 10 months na si lo . Lagi kami nag aaway maliit na bagay marami kami di pinag kakasunduan.. magakasalungat kami ng ugali.. last monday inaamin ko naman na naging nagger ako.. pero mommies. Lahat nalang ako ang kumikilos.. pag gising palang sa umaga.. hahawakan nya lang si lo pag ipapahawak ko.. last monday we argue kasi kung ndi mo sabihin ndi gagawin parang robot.. after paliguan si lo sabi ko sya na magbihis at magpatulog kasi maglalaba ko.. ang sabi nya.. ayaw nya bakit ayaw nya.. wala daw di nya alam.. naiinis ako.. hanggang sa andami ko na nasabi.. masama bang humingi ng tulong.. simple bagay lang naman.. alam ko nagasawa ko responsibilidad ko pero my responsibilidad din naman sya na gumising sa umaga kasabay namin.. gusto nya mattulog nalang sya kelan nya gusto.. haist. Nagaway kami ng sobra.. and up to now di kami naguusap kagabi sabi ko bati na kami ako na lumapit para maging ok.. at magusap pero wala sabi bukas na kami magusap at hanggang ngayon wala.. di ko na alam gagawin ko at dapat ko maramdaman.. nakatira ako sa kanila.. malayo ako sa family ko.. wala ako iba masabihan.. sobra ko nasstrrssed.. gusto ko na umuwi nalang samin pero iniisip ko yung anak ko ???
