I feel u sis. Meh sy story pengalaman masa lahir arwah anak first. Sy pun penah rasa apa yg puan rasa. Tapi asalnya bukan punca dari anak tapi punca dari org sekeliling. Family sy. Sebab masa tu sy pantang kat rumah mak sy, sebab dia beriya2 nak jaga sy kononnya, pada awalnya. Tapi lain yg jadi. Sy jadi lagi tekanan bila duduk situ, dgn anak lagi asik nangis je. Sy hanya ok, boleh rasa waras bila husband sy balik weekend je. Dia je support system yg sy rasa sy ada masa tu.
Sy pernah nak bunuh anak sy few times. Sy x sedar pun. Bila tersedar, terus sy mengucap. Pernah sekali tu, sy reject x nak menyusukan anak sebab sy x kenal tu anak sy. Puas husband pujuk masa tu.
Arwah anak sy brain tumor. Detect dari kandungan 33w tapi masa tu cuma detect otak dia bengkak. Lepas lahir, buat MRI, baru tau. Umur 25 hari dah buat major operation utk buang tumor dia. X payah cerita pasal pantang sebab sy x tau istilah pantang sebenar sebab dari baby lahir sampai umur 2 bulan sy jaga dia kat hospital. Sempat tinggal rumah family sy 10 hari je sebelum baby buat major op tu pun banyak tekanan sy dapat.
Dulu sy staf kesihatan tapi sy pilih utk resign dan jaga anak sepenuh masa sbb keadaan dia. Lepas dah buat op berkali2, sy lebih menghargai setiap waktu yg ada dgn anak sy. Setiap kali dia masuk wad, sy yg jaga.
Sampailah op yg ke-6, ditakdirkan Allah nak amik balik amanah yg sy jaga selama 14 bulan. Sy yg dukung jenazah bawak balik ke rumah, sy dan suami yg ikut mandikan, sy dukung dia bawak ke kubur dan suami yg tolong kebumikan.
Sy tau puan penat tapi cuba cari alternative utk puan lepaskan tekanan puan. Jgn anggap anak tu menyusahkan. Keluar dari rumah. Bawak anak jln2 taman ke pegi ke kedai ke apa2. Jgn peruk diri dlm rumah. Selagi puan hanya dlm rumah, selagi tu stress dan x kan kurang. Sy dulu bawak anak jln2 sorang2 kat mall semata2 nak tenangkan diri, x shopping pun. Jln2 tgk org pun jadi asalkan dpt keluar dari rumah. Lelah kadang2 bila duduk dlm rumah, sorang2 jaga anak bila suami x ada
Baca lagi
