Worth Every Pain

I gave birth last march 26, 2020 walang kasamang asawa at pamilya dahil nsa probnsya di makauwi dahil sa travel ban. Pamangkin lng na 12 years old kasama ko. Pumutok panubigan ko 7am pag gising ko pero wala akng sakit na maramdaman. First time mom po ako kaya di ko tlaga alam gagawin ko pro di ako nagpanic. Ginising ko pamangkin ko at nagpahatid kami sa kapitbahay sa lying in. As per my OBearly rapture daw ang nangyare sakin kaya may chance na ma cs ako in case na hindi humilab tiyan ko. By the way saktong 37 wiks po pala si baby. Nagtry cla na induce ako at tumalab sya ng 3pm naglabor ako mag isa walang kaagapay na kaht sino yung sobrang down kna dn kc puro tanong ang nasa isip mo bakit ngayon pa nangyare to sumabay sa virus at wala ni isa sa mga mahal ko sa buhay ang nasa tabi ko para pagkuhanan ko ng lakas ng loob. Saktong 6pm nasa delivery room na ako grabe ang sakit pro kumapit ako sa dasal. Alam kng kasama ko ang Diyos sa buong proseso ng panganganak ko. And thanks to Him kc nung marinig ko iyak ni baby lahat ng pangamba, stress at negativity sa isip ko naglaho. Sa mga manganangak palang and nagwoworry about sa panahon natin ngayon kapit lang sa knya momsh! Sandalan natin ang panginoon. God bless you and Gudluck! My babylove: JORGE RANGER