PERASAAN FIRST PREGNANT

Semoga urusan sis berjalan dgn lancar.. Congratulations, Alhamdulillah... Masa sy preggy dulu dok terfikir mampu ke saya melahirkan.. Bersedia ke saya, macam mana keadaan saya nanti.. Tapi bila mengenangkan si anak dalam perut, yg selalu dok tendang mummy dia ni, kalau pi scan suka tunjuk dia isap jari, yg selalu buat mummy jadi letih xbermaya xtdo malam semua.. sy jadi kuat.. Sy positive thinking.. Kalau mak saya boleh kuat melahirkan saya suatu ketika dahulu dgn berat 4kg+.. Mustahil saya tak boleh buat utk anak saya.. Kalau tengok Kawan2 pon dah ada 2,3 org anak.. Yg berbadan kecik, yg berbadan besar.. Semua mampu buat. Mesti saya pon boleh buat..dari situ sy kumpul semangat. Alhamdulillah, due date 3/7 sepatutnya.. Tapi rezeki anak nak keluar awal, sy bersalin 26/6/2020 10.24am Jumaat. Warded subuh khamis, sbb air ketuban kurang, tapi jalan x buka lagi, contraction yg kuat sgt..so doc ckp kena induced.. Sy balloon induced 3.45pm petang khamis, 4.00am Jumaat balloon jatuh sendiri, check bukaan dah 4cm.. Nurse suruh rehat sbb jalan dah buka.. Amek energy dia ckp.. Sy rehat dan zikir sepanjang masa.. Sampai lah pagi jumaat tu, doc dtg check bukaan saya dah 6cm.. Dia ckp tggu sikit lagi, contraction saya dah semakin kuat.. Allah je yg tahu mcm mana kita bertarung nyawa masa tu.. Masa tu dalam fikiran cuma ingat kat Allah, berdoa supaya kuatkan saya.. Tk lama lepas tu doc dtg balik kelam kabut check sbb nurse ckp tgk saya dh mcm zombie, sy dh x nampak sape2 masa tu.. Sume nampak 2 je.. Tapi sy dgr suara doc nurse semua.. Doc terus suruh nurse tolak saya masuk labour room.. Bila masuk je, dorg review rekod kesihatan saya n tanya itu ini semua, tak lama pon lepas tu doc masuk check bukaan.. Terkejut sy bila doc ckp "Fully Opening" terus nurse semua siap sedia ikut procedures dorg, saya nampak jam 10.15am masa tu then dah hilang ingatan kejap, sy cuma dgr suara je.. Push puan push, bagus puan apa semua tu lah.. Alhamdulillah 2x teran je.. Sy dh bergelar seorang ibu kepada seorang baby girl.. Allah je tahu perasaan sy masa tu, saya terus ucap Alhamdulillah sebanyak yg sy mampu.. Bersyukur sangat.. Ni lah pengalaman pertama saya.. Saya harap sis pon akan alami pengalaman yg berharga ni dgn baik dan tenang.. Sis kena kuat, ingat Allah, banyakkan zikir ya.. Jangan pernah fikir benda tak baik, takut boleh mempengaruhi diri kita balik... Ingat, buat apa semua sebab Allah... Ok sis.. Saya doakan sis baik2, jaga kesihatan ya.. Dan sy doakan sis sentiasa dilindungi Allah SWT... Amin....

Bila Allah dah tetapkan zuriat dalam kita, tidak ada yang mampu kita bicarakan kecuali bersyukur kepadaNya. Mampu atau tidak itu bukan urusan kita. Jika Allah berkehendak maka mampulah kita disisiNya.

InshAllah u can...kerana Allah dh pilih kita utk mgandung ...pasti kerana kita juga bkemampuan mlahirkn...smge selamat sglanya