ภาวะเครียด

เราเคยเป็นภาวะหมดไฟค่ะ หมดไฟในการทำทุกอย่าง คิดมากเครียดจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ จนท้องค่ะ เรารู้สึกว่าเราอยากเห็นหน้าลูก เราคิดว่าต่อให้ไม่มีใครก็ยังมีลูก เราพยายามที่จะไม่เครียดเพราะกลัวลูกหลุด(ในช่วงไตรมาสแรก)ยอมลาออกจากงานค่ะ ลูกเป็นยาวิเศษนะคะ เขาจะช่วยฮีลใจแม่เอง ตอนนี้แม่หายแล้วค่ะ คลอดน้องได้2เดือนแล้ว ได้เจอกันแล้วค่ะ แม่สู้ๆนะคะ

อัพเดทนะคะ แม่ลองปรึกษาหมอฝากพิเศษแล้วเป็นเพราะฮอร์โมนจ้า เนื่องจากแม่มีปัญหาในหลายๆเรื่องและท้องในช่วงที่กำลังมีปัญหาจึงทำให้คิดมาก เกิดภาวะเครียด คุณหมอแนะนำให้พักผ่อน และหาอะไรทำเวลาเครียด กินยานอนให้เร็วจะได้ไม่คิดมาก

คุณพ่อช่วยได้นะคะ เล่าปัญหาอารมณ์ให้เขาฟัง ลูกดิ้นลูกตื่นแล้ว เดี่ยวเขาจะคอยคุยด้วยนะ บ้านนี้ท้อง31วีคตื่น ตี5ทุกวันน้องดิ้น และเวลาหิวต้องรีบกินไม่งั้นดิ้นแรงมาก เล่าให้พ่อฟังบ่อยไปนะคะ อาจจะมีโมเม้นต์น่ารักๆที่ประทับใจ

จากฮอร์โมนค่ะแม่..เราก็เป็น เป็นหนักมากกก เครียดมากๆๆๆๆ ร้องไห้ทุกวันเลย กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ต้องเพิ่งยาถึงจะหลับ แม่ต้องหาเพื่อนคุยเพื่อได้ระบายความรู้สึกออกมานะคะ

เป็นเหมือนกันค่ะคิดมากนอนไม่หลับ ปัญหาหลายๆอย่างๆ กินน้อยลง นอนน้อย เครียด แต่ไม่ถึงขั้นไม่อยากมีชีวิตอยู่แต่รู้สึกเครียดไม่มีความสุขสะเลย เครียดทุกอย่างค่ะ

เป็นค่ะแต่ไม่ถุงกับไม่อยากมีชีวิต ปต่นอยมากๆร้องไห้ง่ายหงุดหงิดง่าย เป็นเรื่องปกติของคนท้องค่ะ แม่พยายามหาไรทำที่สบายใจที่สุดค่ะ อย่าเครียดมาก

รองปรึกษาคุณหมอดูนะคะแผนกจิตแพทย์ค่ะเล่าเรื่องราวต่างๆให้คุณหมอประเมิณดูนะคะไม่ได้น่ากลัวเลยค่ะเหมือนเราคุยกับเพื่อนเท่านั้นเอง

แม่พลิกสมุดชมพูจะมีหน้าประเมิณสภาวะด้านจิตใจแม่ท้องอยู่ ถ้าประเมิณแล้วเข้าขั้นเป็นซึมเศร้าปรึกษาหมอนะคะ

ควรปรึกษาจิตแพทย์นะคะ อาจจะเป็นฮอร์โมนขณะท้องทำให้มีผลกับอารมณ์ ซึ่งอาจจะเป็นภาวะซึมเศร้าได้

เป็นเหมือนกันค่ะ แต่เราคิดว่าน่าจะเพราะเรามีปัญหาเรื่องอื่นๆด้วยค่ะ