เครียดมาก
เพ่งทราบว่าตัวเอง ตั้งครรภ์ ได้ 1 เดือน บอกฝ่ายชาย ฝ่ายชายเป็นคน อิสราเอวครึ่งดูไบ เขาไม่รับและให้เอาเด็กออก ต้อนนี้เครียดมากไม่รู้จะเดินไปทางไหนดี ตอนนี้อายุ เรา34 ปี แล้ว เครียดมาก ตัวคนเดียว ไม่กล้าบอกใคร เพราะกลัวจะไม่มีใครรับได้
เราก็เป็นคนนึงที่เพิ่งก้าวผ่านจุดของคุณมาค่ะ สิ่งที่เราคิดตอนนั้นคือ 1)เอาเด็กออก ผลดีคือรักษาหน้าที่การงาน ชื่อเสียง ไม่มีภาระ แต่ผลเสียคือต้องรู้สึกผิด เป็นตราบาปไปตลอดชีวิตที่เหลือ 2)เก็บเด็กไว้ ผลเสียคือสูญเสียชื่อเสียง มีภาระต้องเลี้ยงดู ส่วนผลดี เราบอกตรงๆ ว่าไม่รู้ มองไม่ออก แต่สิ่งที่เราบอกตัวเองคือ ทำไมคนที่ยากจนกว่าเราเค้ายังเลี้ยงดูลูกพวกเค้าได้จนเติบใหญ่ แล้วในเมื่อเราเองก็ไม่รู้อะไรคือผลดีของการเก็บเด็กไว้ ทำไมเราไม่ลองดูสักตั้ง!!! ทำให้เราตัดสินใจเก็บเด็กไว้ แล้ววันที่คุณได้ยินเสียงหัวใจเต้นของเด็ก เราเชื่อว่าคุณจะรู้สึกตื้นตัน สุขใจแบบบรรยายไม่ได้เหมือนเราแน่นอน และเราแนะนำให้คุณบอกพ่อแม่ค่ะ เราเองก็กลัวในตอนแรก แต่เมื่อบอกไป มันไม่ได้น่ากลัวแบบที่เราคิด พ่อแม่ท่านก็พร้อมอภัยเราเสมอและอยู่เคียงข้างค่ะ สิ่งที่คุณต้องทำคือก้าวผ่านความกลัวค่ะ เลือกทำในสิ่งที่ถูกต้อง แล้วคุณจะไม่เสียใจทีหลัง และสิ่งดีๆ ในวันข้างหน้าจะก้าวเข้ามาในชีวิตของคุณแน่นอนค่ะ ... เป็นกำลังใจให้นะคะ 🤗💪
อ่านเพิ่มเติม
