ความรู้สึก

เกลียดความรู้สึกตัวเอง ไม่รู้ทำไมต้องไปสนไปแคร์คำพูดของพ่อเด็กมากมายขนาดนั้น หลายๆครั้งที่ทะเลาะกัน เขามีกจะพูดทุกครั้งว่าจริงๆแล้วเราไม่ได้รักกันเลย พอมาวันนี้เขาบอกมันคือความใคร่เราไม่ได้รักเขาจริง เรายอมรับว่าหลายๆครั้งเราไม่มีเหตุผล แต่มองกลับกันเขาก็พูดทำร้ายจิตใจเราหลายครั้งเหมือนกัน เราไม่ได้คิดเอาคืนหรือคิดเล็กคิดน้อยกับคำพูดเขานะ ทุกๆครั้งเราจะบอกตัวเองว่าชั่งมันเถอะ ชั่งมันเถอะ เขาเมาเขาไม่มีสติ บางครั้งเราก็อยากตายนะ เรารู้สึกว่าเราจะพูดอะไรออกไปก็กลัวพูดไม่ถูกใจเขา หรือพูดอะไรผิดไปจะทำให้ทะเลาะกันร้ายแรงกว่าเดิม เราเลยเลือกที่จะเงียบ มันก็ผ่านไปเป็นครั้งๆ เรารู้นะว่าการเงียบมันไม่ได้ช่วยอะไร แต่มันก็ช่วยให้สถานการในตอนนั้นไม่รุนแรงขึ้น แต่พอดีกันเราจะเอาเรื่องตอนนั้นมาคุยมาปรับความเข้าใจเขากลับบอกว่าทำไมไม่พูดตอนนั้นหละ กลับมาทะเลาะกันอีก บางทีเราสับสนนะ เราทำตัวไม่ถูก และเราก็ไม่ได้ว่าเราถูกทุกอย่าง เขาบอกว่าเราทำแบบนี้เขาถึงรักเราไม่เต็มร้อย เพราะเขารู้สึกว่าเรารักเขาไม่เต็มร้อย เขาจะรักใครเต็มร้อยก็ต่อเมื่อคนๆนั้นรักเขาเต็มร้อย ทุกคนมันไม่มีใครดี100% ในเมื่ออยู่ด้วยกันแล้วรับได้แต่ข้อดี ข้อเสียรับไม่ได้ ก็ไม่ควรจะใช้ชีวิตร่วมกัน เราถึงจะรับข้อเสียเขาไม่ได้ แต่เราอยู่ด้วยคำว่าชั่งมันกับไม่เป็นไรเดี๋ยวมันก็ผ่านไป วนลูปอยู่อย่างนั้น เขาบอกว่าถ้าเราไม่ได้ท้องเขาอาจจะทิ้งเราไปแล้วก็ได้ เราก็อยากจะบอกนะว่าถึงเราท้องเธอจะทิ้งเราเราก็ไม่ว่า บางทีอยู่คนเดียวอาจจะสบายใจกว่า ไม่ต้องนึกถึงใคร ไม่ต้องห่วงใคร ปากเดียวท้องเดียว หิวก็กิน ง่วงก็นอน จะทำงานหรือไม่ทำงานก็ไม่มีใครมาว่า จะไปไหนก็ไปไม่ต้องมากังวน พะวงหาใคร #อยากหนีไปไกลๆไปในที่ที่ไม่มีใครรู้จักและก็ไม่รู้จักใคร