อยากฟังจากหลายความเห็นค่ะ

เกริ่นก่อนว่าตัวเราเองตอนท้องเรียนอยู่ปี 3 ค่ะ เป็นความผิดพลาดที่ไม่ได้ตั้งใจกว่าจะรู้ตัวก็ท้องได้2เดือนกว่าเเล้วค่ะ ฝ่ายชายอายุเท่ากันค่ะเเต่เขาไม่ได้เรียนค่ะจบแค่ม.6 เขาทำงานเป็นช่างรถยนตร์เงินเดือน 2 หมื่นกว่าโชคดีที่แฟนเราหาเลี้ยงตัวเองได้โดยไม่พึ่งพาพ่อแม่เขาเป็นคนขยันวันหยุดหารายได้เล็กๆน้อยๆเพิ่ม ส่วนเรามีรายได้ที่พ่อโอนให้ใช้ไปมหาลัยเดือนละหมื่นกว่าค่ะตอนเเรกเราแอบคิดจะเอาออกฝ่ายชายไม่ยอมค่ะถึงขั้นด่าเรา เราจึงตัดสินใจบอกคนที่บ้านตอนเเรกคนที่บ้านรับไม่ได้ค่ะ แต่มันเกิดขึ้นเเล้วก็ต้องทำใจเขาก็เลยให้ฝ่ายชายมาหมั้นไว้1แสนค่ะหมั้นเงียบๆไม่ให้คนรู้จักทางบ้านต่างจังหวัดรู้เพราะปกติเราเรียนอยู่กรุงเทพรอเราเรียนจบค่อยแต่งตามความเหมาะสม แต่เรื่องนี้คนที่สำคัญที่สุดอีกคนที่ถูกคนในบ้านปิดบังคือพ่อค่ะพ่อเรา พ่อเราทำงานอยู่ ตปท ค่ะปกติเขามาพักไทยทุกปีแต่ตอนเราท้องโชคดีที่ติดโควิดจึงทำให้เขามาไม่ได้ยาวถึงจบเราเรียนจบปีหน้า ทางบ้านเลยให้บอกตอนจบเพราะที่บ้านคุยกันว่าอย่างน้อยถ้าบอกตอนนี้หรือตอนไหนเขาก็คงเสียใจมากอยู่เเล้วแต่อย่างน้อยบอกตอนเราจบให้เขาได้ภูมิใจว่าอย่างน้อยเราก็เรียนจบให้เขาได้ คือที่ยังไม่พร้อมบอกส่วนนึงอยากจบให้เขาได้เห็นว่าถึงเราท้องเราก็พาตัวเองจนเรียนจบได้แล้วส่วนนึงพ่อเป็นคนค่อนข้างเด็ดขาดถ้ารู้ตอนนี้คงไม่ส่งเราเรียนต่อคือเรายังอยากเรียนให้จบเเละพ่ออาจจะโกรธถึงขั้นขาดการติดต่อไปเลยก็เป็นได้นี่เป็นอีกเหตุผลค่ะที่ยังไม่อยากบอก ที่ทำผิดพลาดตอนเเรกเครียดกว่าเดิมเเต่พอคนที่บ้านพูดปลอบก็ค่อยดีขึ้นเราก็ปลอบตัวเองว่าอย่างน้อยเราก็21แล้วเอาหน่าสู้ๆถ้าเรียนจบก็ค่อยทำงานช่วยแฟนอีกแค่ปีเดียวเอง และแฟนเราก็ดีเป็นคนรับผิดชอบตอนรู้ว่าท้องเราช่วยกันเก็บเงินก่อนลูกคลอดได้รวมแล้วแสนกว่าพอลูกคลอดโชคดีที่คลอดตอนเราปิดเทอมใหญ่จะขึ้นปี4ค่ะแต่ประหยัดและเก็บเพิ่มเพราะยิ่งมีลูกยิ่งต้องใช้เพิ่ม แต่ก็ไม่ถึงกับลำบากค่ะ พอกินพอใช้ และความโชคดีจองเราคือมีเพื่อนที่มหาลัยดีเข้าใจช่วยเหลือ อาจารย์ก็ยิ่งข่วยเหลือคอยให้กำลังใจถามไถ่เราก็แบกท้องไปเรียนคนที่มหาลัยก็เท่าที่เราเห็นไม่มีใครมองเราเป็นตัวประหลาด อยากฟังความคิดเห็นกว้างๆว่าเรามันดูผิดมากไหมน่าเกลียดไหมคะบวกกับยังท้องในวัยเรียนปริญญาอีก