ขอคำปรึกษาแม่ๆนะคะ ...ตอนนี้เครียดเหลือเกิน

แต่ถ้าเราเป็นแม่นะค่ะ เราจะคุยเรื่องค่าสินสอดใหม่ค่ะ ยังไงฝ่ายชายก็แสดงความรับผิดชอบแล้ว อาจจะลดลงให้เค้าอีกหน่อยน่าจะพอตกลงกันได้ ไหนๆหลานในท้องก็เกิดขึ้นแล้ว ไม่น่าจะมาบังคับให้เอาเด็กออก หลานตัวเองแท้ๆ แล้วพอตอนนี้ท้องได้แปดเดือนแล้ว อีกนิดเดียวก็คลอดแล้ว บอกความจริงไปเถอะค่ะ ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย ในเมื่อคุณเลือกจะเก็บลูกไว้แล้ว ก็ต้องคลอดเค้าออกมาให้ปลอกภัยนะค่ะ พี่ไม่รู้ว่าแม่น้องเป็นคนแบบไหน แต่ขนาดใจดำคิดจะให้น้องเอาเด็กออก พี่คิดว่าเค้าใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผลถ้ายอมๆซักนิดน้องคงจะได้แต่งงานแล้วล่ะค่ะ สู้ๆนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอค่ะ

บอกความจริงกับแม่ค่ะว่า ตอนนี้ยังไม่ได้เอาเด็กออกและใกล้คลอดแล้ว พร้อมกับขอโทษแม่ที่โกหกไปก่อนหน้านี้ และให้แฟนบอกกล่าวกับแม่ว่า จะขอแสดงความรับผิดชอบในตัวของคุณและลูกด้วยการเลี้ยงดูแลอย่างดีค่ะ หลังจากที่คลอดลูกแล้ว พาสามีไปขอขมากับแม่นะคะ พร้อมนำลูกไปให้แม่ดู คิดว่าผู้ใหญ่ทุกคนชอบเด็ก ให้เด็กเป็นตัวกลางสื่อสารความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับแม่อีกครั้ง น่าจะผ่านไปด้วยดีค่ะ ในส่วนของเรื่องการแต่งงาน-ค่าสินสอด ถ้าถึงตอนนั้นแล้วแม่ยังเรียกเยอะอยู่ ก็สามารถอ้างได้ว่า สามีของคุณมีค่าใช้จ่ายในการเลี้ยงดูลูกมากค่ะ สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

แรงเหมือนกันเรื่องนี้. เคสนี้ ที่ให้ลูกไปเอาออกเพียงเพราะแค่นี้ เพียงแค่ตนอับอาย ไม่สมควรมาก ไม่ได้อยากตำหนิทางแม่นะคะ. เขาเกิดมาแล้วเราต้องเป็นฝ่ายตัดสินใจชีวิตตัวเองตะ. คิดดีแล้วคะที่ปล่อยมาถึง 8 เดือน. เอาเป็นว่า เราอยากให้กัดฟันบอกไปเลยเพราะจะเจ็บท้องคลอดตอนไหนก็ไม่รู้คะ ส่วนเรื่องแต่ง ให้บอกว่าเมื่อทางเราพร้อมแฟนพร้อมก็จะมาสู่ขอในภายหลัง ถ้าสินสอดมันสู้ไม่ไหว. หลังจากนี้จะเป็นยังไง ก็อยากให้เลี้ยงเขาด้วยตัวเอง ด้วยความรัก ให้ดีที่สุดคะ. จะหวังพึ่งแม่ให้เห็นใจเข้าใจ เราว่ามันต้องใช้เวลา. เตรียมซื้อของใช้เด็กไว้เลยนะคะเป็นกำลังใจให้คะ♥♥

เราก็ไม่ได้เอาออกนะคะ ทุกวันนี้ 7 ขวบแล้ว อยู่ป.1 เราท้องตั้งแต่เรียนเลย แล้วก็ตอนนี้ท้องอีกได้ 8 เดือน. แม่ก็บอกให้แฟนมาแต่ง แต่ติดที่เงิน แฟนเราไม่มีเงินทรัพย์สินอะไรก็ไม่มี แต่คิดว่าคลอดแล้ว มีเงินก็ค่อยแต่งค่ะ แม่เราก็บ่นด่าเหมือนกัน แต่เราก็ยอมรับไป คนเปนแม่ตัดไม่ขาดหรอกค่ะไม่ว่าจะทำผิดเยอะขนาดไหน สู่กับปัญหาที่จะเจอค่ะเดี๋ยวก็ผ่านไป แล้วค่อยให้ฝ่ายชายมาขอ ก็ได้ คุยค่าสินสอดใหม่ มีลูกในท้องจนจะคลอดแล้ว ยังไงก็ต้องยอมรับค่ะแม่ยังรักเราเลยทำไมเราจะไม่รักลูกเรา สู้ๆนะคะ

เป็นเหมือนกันเลยค่ะ เราก็ท้อง 7 เดือนแล้ว ถ้าที่บ้านรู้ที่บ้านให้เอาเด็กออก เพราะอับอายเหมือนกันค่ะ ตอนนั้นพี่สาวเราท้องพอถึงหูคนแก่ที่บ้านปุ้ปเค้าพูดกับแม่เราว่า ถ้าอยากให้พี่เราอยู่บ้านนี้ก็ไปเอาเด็กออก ถ้าไม่เอาออกก็ไม่ต้องมาเหยียบบ้าน พี่สาวเราเลยเอาเด็กออก แต่เราตัดสินใจค่ะว่าไม่เอาออกแล้วก็ยังไม่บอกไห้คนที่บ้านรู้ ทางสามีก็ไม่มีเงินเหมือนกันค่ะ แต่เรายังดีที่แม่เราเข้าใจ สู้ๆนะคะเดี๋ยวคลอดเค้าก็ดีขึ้นค่ะหลานทั้งคน

ไม่เข้าใจกะความคิดคนเป็นแม่ หลานในใส้ตัวเองแท้ๆทำไมต้องใจร้ายขนาดนั้น ทำไมต้องกลัวอับอาย ทำไมต้องให้ความสำคัญกับเรื่องสินสอดมากนัก สำหรับบ้านเราน่ะแค่ผุ้ชายเขารักลูกเราดูแลลูกเราอย่างดีนั่นก็คือความสุขของคนเป็นแม่แล้ว ขอแค่ร่วมกันสร้างร่วมกันหา รักกันดูแลกัน นี่ต่างหากไม่ใช่เหรอที่สำคัญ น้องสาวเราท้องตั้งแต่อายุ15 จนตอนนี้เรียนจบครูแระ ส่วนผู้ชายตอนนี้ก็รับราชการ อนาคตสดใสทั้งคู่

เราไม่อยากจะว่าแม่ของตัวเองเลยนะค่ะโตๆแล้วน่าจะรู้นะค่ะว่าอะไรเป็นอะไรอะไรที่ควรหรือไม่ควรดีแล้วนะค่ะที่ตัวเองไม่เอาเด็กออกตัดสินใจบอกไปก่อนแม่จะมารับดีกว่าค่ะดีกว่าบิดบังแล้วมารู้ความจริงทีหลังกลัวน้องจะเป็นอะไรไปนะค่ะแล้วพาแฟนมาคุยด้วยเลยค่ะว่าจะเอายังค่อยมาสู่ขอทีหลังหรือยังไงก็ได้ค่ะหรือจดทะเบียนก่อนเรื่องแบบนี้ต้องใช้เวลาค่ะ..สู้ๆนะค่ะทุกอย่างมีทางออกเสมอค่ะ

เราเปนผู้หญิงเราเสียเปรียบตั้งแต่เราพลาดไปท้องแล้วค้ะทางที่เราไม่ควรกำหนดค่าสินสอดให้ทางฝ่ายชายเค้าจัดไห้เองว่าสมควรแค่ไหน บ้านนี้ก็เป็นเหมือนกันเลยค้ะเคียดมากสุดท้ายลูกออกมาไม่ค่อยแข็งแรงคะเลี้ยงยากตอนท้องเราเป็นแบบไหนตอนเลี้ยงลูกลูกก็จะเป็นแบบนั้นเลยค้ะได้รับอารมณ์เราไปเต็ม แม่คิดว่าถ้าน้องออกมาน้องโตสักนิดเก็บตังแต่งเองดีกว่าต้ะไม่เดือดร้อนใครด้วย

แปลกนะคะ แม่ก็เป็นผู้ ญ.เหมือนกัน เคยท้อง เคยมีลูก แทนที่จะห่วงชีวิตหลานแต่กับห่วงหน้าตัวเอง สั่งลูกสร้างบาป สร้างกำ ฆ่าชีวิตที่บริสุทธิ์ แทนที่จะสมาเท่าที่มี แต่กับห่วงอะไรก็ไม่รุ้ค่ะ ท้องก่อนแต่งไม่ได้น่าอายนะคะ บางคนคลอดออกมาแล้วค่อยแต่งก็มี ค่ะ แต่แม่คุณอะ ทำไม่ถุก ค่ะ

เคยเกิดกะน้องสาวเราคะ ท้องตอนเรียน แม่กะป้าให้เอาออก แต่น้องเราก่อไม่ยอมเอาออก แกบอก. ออกมาจะเลี้ยงเอง ตอนนี้ 4ขวบหละคะ. มีแต่คนแย่งเลี้ยง. บอกความจริงกับแม่คุณ สุดท้ายเขาต้องยอมรับได้ หลานทั้งคน. เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆให้ผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้คะ