แตกแล้วค่ะแม่ๆหลังจากบ่นอยากคลอดมาทุกวัน

สวัสดีค่ะแม่ๆ หนูชื่อน้องอัญชันค่ะ วันนี้จะมาบันทึกประสบการณ์คลอดของหนูให้แม่ๆ ที่กำลังจะคลอดได้อ่านกันดูค่ะ คลอดตอน 38+4วีคค่ะ แต่แม่ไม่มีอาการอะไรเลยมาหาหมอตามนัดปกติ หมอบอกให้อดอาหารมาแต่เช้า พอถึงคิวตรวจ หมอก็ให้ตรวจปากมดลูกทันที รอบนี้ปากมดลูกเปิดค่ะ1-2เซ็น หมอก็เลยบอกว่าจะให้นอนดูอาการ เพราะแม่อยากลองคลอดเองก่อน (อยากจะบอกว่าตรวจปากมดลูกรอบนี้แสนจะทรมานมากค่ะแม่ขาสั่นไปหมดเลยเหมือนหมอเขาพยามกดดูคือมันปวดมาก)จนแม่รู้สึกถอดใจว่าจะคลอดเองดีหรือป่าวว่ะเพราะกลัวจะถูกตรวจปากมดลูกอีก หลังจากนั้นหมอก็เลยซาวด์ดูน้ำคล่ำ ปรากฏว่าน้ำคล่ำเหลือน้อยมาก นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้น้ำหนักแม่ลด เพราะน้ำคล่ำเริ่มแห้ง และหมอบบอกว่าลูกตัวค่อนข้างใหญ่ น่าจะคลอดเองลำบาก หมอเลยตัดสินใจให้ผ่า เข้าสู่กระบวนการเตรียมตัวผ่า ตอนแรกหมอให้นอนฟังเสียงหัวใจและนับการดิ้นของลูก 25นาที พอหลังจากนั้นถูกส่งตัวมาทำความสะอาด ก่อนคลอด เริ่มที่โกนขนน้องสาว สวนก้น เจาะเลือด เจาะสายน้ำเกลือ และสวนฉี่ ส่วนฉี่ไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร พอหลังสวนฉี่เสร็จ แม่จะรู้สึกเสียวจิมิ ตลอดเวลา พอบ่าย 15:40 เขามารับตัวไปห้องผ่าตัด จะผ่าโดยการบล็อคหลัง การบล็อคหลังหรือฉีดยาชาใส่กระดูกสันหลัง เป็นอะไรที่เรากลัวที่สุดในการผ่าคลอด สั่นไปทั้งตัวเลยค่ะกลัว แต่ที่ไหนได้ มันไม่เจ็บเลยค่ะ เหมือนมดกัด แต่แม่ก็แอบสะดุ้งนิดนึ่งตอนหมอเสียบ พอหลังจากนั้น ป้าพยาบาลก็หยิกเรา แล้วถามว่าเจ็บมั้ย เราก็เจ็บทุกครั้ง ทำอยู่แบบนี้เกือบ10นาที เจ็บทุกที รอบสุดท้ายหมอเอาเข็มจิ้มท้องเรา เราตะโกนออกมาเสียงดังเลยค่ะ "โอ้ยเจ็บ"สุดท้ายเราก็ต้องโดนยาสลบตามระเบียบ.... ความที่กลัวตายกลัวจะไม่ตื่นมาเจอลูก สิ่งที่อธิฐานตายเป็นตาย ขอให้ลูกออกมาสมบรูณ์แข็งแรง ขอให้พ่อเขาดูแลลูกดีดี 😂 ความกลัวของคนอ่ะเนอะ สุดท้ายหลับค่ะพอตื่นมาอีกทีรู้สึกว่าท่ออะไรเสียบอยู่ในปาก หายใจไม่ออก เราเหมือนใจจะขาดค่ะ หมอเลยดึงท่อนั้นออกเราก็ไอออกมาทีนึ่ง ได้ยินแต่พยาบาลตะโกนว่า"ตายแล้ว แล้วก็มาอีกเสียงว่าคนไข้ฉี่จะราดแล้ว"คือตอนนั้นเบลอๆค่ะ จำได้แต่เขาบอกให้หายใจ สูดลมหายใจเข้าลึกๆ น้องคลอดแล้วนะแม่เสร็จแล้วนะแม่ น้องร้องไห้ดีมาก น้อง 3165 กิโลกรัม นะแม่ พอหลังจากสิ้นเสียงหมอ มาเลยค่ะความเจ็บปวด เจ็บที่สุดแสบที่สุด ปวดมากที่สุด เท่าที่เคยเกิดมาเป็นคน ตอนนั้นไม่นึกถึงอะไรทั้งนั้น แค่อยากจะร้องไห้มาก เจอหน้าสามี ร้องไห้เลยค่ะ แต่ไม่มีน้ำตาน่ะ ร้องไม่ออกจริงๆ หิวน้ำมาก ไม่ได้กินน้ำแต่เช้า แต่หมอไม่ให้กิน จนตอนนี้เสียงพูดไม่มีแล้วค่ะ ลูกก็ยังไม่ได้อุ้ม มีแต่พ่อเขาถ่ายไว้ให้ดูเข้าห้องคลอด 16:10ออกจากห้อง17:10 วันที่ เสาร์ 20/06/20 (น้องเหมือนแม่แค่สีผิว นอกนั้นพ่อเอาไปหมด แม่น้อยใจ)😔😘