ขอระบายบ้างค่ะ

ที่ท่านบอกว่าไม่อยากให้มี คงเพราะยังอายุน้อยและการงานยังไม่มั่นคงมั้งคะ ท่านเป็นห่วง แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ต้องคุยกันค่ะ ว่ากันตามตรง แม่จัดการทั้งหมดคนเดียวไม่ได้หรอกค่ะ ต้องให้ท่านช่วย คุยกันดูว่าจะเอายังไงต่อไป คลอดเมื่อไหร่ จะทำงานที่ไหน ทำงานอะไร ใครจะเลี้ยงลูก อายุยังน้อยแต่เป็นแม่คนแล้วก็ต้องรับผิดชอบตัวเองและลูกและครอบครัวให้ดีค่ะ อย่ามัวมาคิดเลยว่าทำไม ท่านไม่อยากให้มี คิดว่าต่อจากนี้จะทำยังไงดีกว่าค่ะ

แม่เราเคยบอกว่าถ้าทัองไม่ต้องกลับไปให้เห็นหน้า เค้าจะตัดขาดเรา บ้านไม่ค่อยเข้าติดผช สุดท้ายท้องตอน17 เราปิดแม่ยัน7เดือน สุดท้ายเราบอกทั้งน้ำตากลั้นใจ แต่แม่ไม่โกรธคะ แต่แม่ร้องไห้ เพราะความผิดหวังในตัวเรามั้งคะ หลังจากนั้นแม่ก็มักจะถามตลอดว่าเรากินข้าวหรือยังบำรุงอัไรแบบนี้ หลังคลอดแกรักหลานมาก รักมากกว่าลูกแล้วคะ หลังจากนี้ทำให้ดีนะคะ ผิดพลาดครั้งเดียวพอแล้วคะ สู้ต่อไปคะ