คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว

เหมือนกันเลยค่ะเค้าไม่พร้อมที่จะมีเรากับลูกไล่ให้เราไปทำแท้งให้เหตุผลว่าทางบ้านไม่ยอมรับเราถ้าไม่ทำก็ต้องต่างคนต่างไป เรายืนยันว่าไม่ทำเค้าเลยไม่ให้บอกใครว่าเค้าเป็นพ่อตั้งแต่รู้ว่าเราท้องตอน5wแม้แต่พยาบาลขอข้อมูลพ่อเด็กเพื่อตรวจคัดกรองดาวซินโดรมและธารัสซีเมียตอน14w(รพ.รัฐต้องใช้)ก็ไม่ให้อะไรเลยให้บอกว่าท้องไม่มีพ่อ ตอนนั้นทั้งแพ้ท้องหนักมาก(แพ้จนปัจจุบัน)ทั้งตกงานต้องออกมาขายของตลาดนัด ทั้งโควิด ทั้งต้องย้ายบ้านเพราะคนในครอบครัวเค้าส่งคนมาดูเราตลอดจนไม่มีความเป็นส่วนตัวพร้อมกับป่าวประกาศว่าเราเข้าไปยุ่งกับพ่อของลูกทั้งๆที่รู้ว่าเค้ากำลังจะแต่งงานเพราะหวังสมบัติบ้านเค้าแต่เราไม่เคยตอบโต้หรือเรียกร้องอะไรแม่แต่น้อยตั้งแต่อยุ่ด้วยกันมา เราเลยคิดว่าถ้ามีแล้วเหมือนไม่มี ก็ไม่มีซะเลยดีกว่าเลยตัดสินใจเลิกขาดและไม่ติดต่อกันอีกเลยมารู้อีกทีคือบังเอิญเจอเค้ากับผญ.คนอื่นเดินจับมือกันไปกินข้าวแล้วเค้าทำเหมือนไม่เห็นเราตอนท้องได้4เดือน ยอมรับว่าทั้งเจ็บทั้งจุกจนห้ามตัวเองไม่อยุ่เดินเข้าไปหาทั้งคู่แล้วบอกความจริงให้ผญ.คนนั้นได้รู้ ในใจตอนนั้นพังไม่เหลือชิ้นดี ร้องไห้ไม่ออกค่ะคิดแค่ว่าถึงเค้าจะไม่เลือกเรากับลูกแต่ในฐานะผญ.ด้วยกันผญ.คนนั้นเค้าควรรู้ความจริงอย่างน้อยถ้าเค้าจะเลือกผช.คนนี้เค้าจะต้องยอมรับในตัวตนจริงๆให้ได้ไม่ใช่โดนหลอกและสุดท้ายต้องตกอยุ่ในสภาพเหมือนเราและก็เป็นไปอย่างที่คาดค่ะ ผญ.คนนั้นพูดแค่ว่าเค้ายอมทุกอย่างขอแค่ได้อยุ่กับพ่อของลูกเราและขอให้เราเลิกยุ่งกับเค้าทั้งสองแล้วจะโอนเงินค่าดูแลลูกให้พ่อของลูกเราก็ตกลงพร้อมกับบอกว่ารักและยินดีให้ผญ.คนนั้นเข้ามาอยุ่บ้านของเค้า งงค่ะหมดคำพูดไม่รุ้ว่าที่ผ่านมาคืออะไรเพราะที่ผ่านมา2ปีกว่าเค้าอยุ่กับเราตลอดไม่เคยทะเลาะกันเข้าใจและให้กำลังใจกันมาตลอด นับจากวันนั้นชีวิตเรามีแค่ลูกในท้องจริงๆค่ะบางทีเห็นพ่อคนอื่นเล่นกับลูกเค้าก็มีแอบน้อยใจในโชคชะตาบ้างแต่ก็พยามเข้มแข็งและบอกตัวเองว่าเราจะเป็นทั้งแม่ที่อ่อนโยนและเป็นทั้งพ่อพี่พาลูกลุยอย่างเข้มแข็ง ตอนนี้(19/07/64)36+2wไกล้ถึงกำหนดคลอดเข้ามาทุกทีๆแค่คิดว่าจะได้เห็นหน้าคนๆนึงที่เรายอมแลกทุกอย่างในชีวิตโดยไม่มีข้อแม้เป็นครั้งแรกตื่นเต้นจนอยากจะร้องไห้ได้แต่ภาวนาให้ลูกเกิดมาสมบูรณ์แข็งแรง #ลูกสาว #สิงหา64