เหนื่อยจัง

พรุ่งนี้ก็จะแปดเดือนแล้วค่ะ อีกนิดเดียวก็จะได้เห็นหน้าลูก ตลอดเวลาที่ตั้งท้องเรามีเรื่องให้เครียด แถมสุขภาพก็ไม่ดี เปนเบาหวานตอนท้องค่ะ ตอนนี้รู้สึกหายใจหอบ อ่อนเพลีย เรามีเรื่องทุกขใจ และต้องผ่านมันไปให้ได้ บางทีก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อไป แต่คิดถึงลูก ตอนนี้เรากำลังจะเปนแม่เลี้ยงเดี่ยว สาเหตุมาจาก เราท้องแบบไม่พร้อม ทางแฟนเขาก็ไม่ได้เต็มใจและอยากให้เอาออก แต่เราเลือกที่จะเก็บลูกเราไว้ ช่วงเวลาที่ผ่านมาจึงมีแต่ความวุ่นวาย ทั้งการแต่งงานกระทันหัน เหตุการณนี้ทำให้พ่อแม่เราเสียใจมาก เรื่องราวมันไม่จบง่ายๆ เพราะเราต้องเปนฝ่ายไปอยู่บ้านแฟน แต่เขาไม่ได้ดูแลเอาใจใส่ เราก็ทนเพราะไม่อยากให้ที่บ้านไม่สบายใจ เขาอายุเยอะกว่าเรา 12ปี แต่เขาไม่รู้จักขยันทำงาน วันๆเอาแต่เล่นเกม ไม่เคยถามรึห่วงใยเรา แถมยังขอเงินเราใช้ เราคิดตลอด สงสารลูกจัง ที่ต้องมีพ่อแบบนี้ เขายังไม่เคารพพ่อแม่เราเลย แล้วเปนคนที่หยาบคายสุดๆ เราก็คิดว่าเขาน่าจะปรับตัว แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย เราให้เขาทุกอย่าง แต่เขาไม่มีน้ำใจให้เราบ้าง รักแต่ตัวเอง ตอนนี้เราเก็บเสื้อผ้ามาอยู่กับพ่อแม่ ทั้งสองรักและดูแลเราดีมาก ส่วนแฟนเราไม่พูดอะไรสักอย่าง แล้วเหตุการณนี้ก็เกิดมาเปนรอบที่สามแล้ว เขาจะนิ่ง เราก็บอกถ้ายังไงช่วยส่งเสียค่าเลี้ยงลูก เขาก็ไม่ทำอะไร เราก็คงไม่หวังอะไรแล้ว ตอนนี้ต้องพยายามเข้มแข็งและผ่านไปให้ได้ ไม่เคยคิดว่าจะเจอคนแบบนี้ แต่ทำให้รู้ว่าพ่ออม่รักเรามากแค่ไหน