หมดไฟการเลี้ยงลูก🥹

สู้ๆนะแม่ เราก็เป็นตอนคลอดน้องได้อาทิตย์แรกๆค่ะ ยิ่งก่อนท้องเราเป็นโรคซึมเศร้าอยู่แล้วด้วย พอหลังคลอดเป็นหนักกว่าเดิมอีกค่ะ ร้องไห้ตัดพ้อกับชีวิตตัวเอง อยากตายทุกวัน แฟนก็ต้องดูธุรกิจ ช่วยเราได้ไม่เยอะ เราคิดแต่จะอยากได้อิสระชีวิตตัวเองคืน เห็นคนอื่นไปเที่ยว ทำนู้นทำนี่ ใช้ชีวิตก็แอบนอยด์ แต่อีกใจเราก็คิดมาเสมอว่าเราเป็นแม่คนแล้ว ลูกมีแค่เรา เราต้องอดทนดูแลเขาให้ดีที่สุดจนกว่าเขาจะโต ผ่านไป1เดือน เราก็เริ่มชินค่ะ ถึงจะยังมีเศร้าและเครียดอยู่บ้างในบางวัน แต่เดียวมันก็ผ่านไปนะคะ ไม่ไหวก็หาคนระบายอย่าเก็บไว้คนเดียวค่ะ เป็นกำลังใจให้คุณแม่หัวอกเดียวกันค่าา💖

ไม่ผิดหรอกคะแม่ เอาจริงๆเราก็คิดว่าไม่อยากเลี้ยง รู้อย่างนี้ไม่น่ามีเลย เพราะเป็นลูกคนแรก การเลี้ยงเด็กช่วงแรกเหนื่อยมาก กลางคืนแทบไม่ได้นอน ปวดคอ เหนื่อย และคงจะต้องปรับตัวกับเค้าไปอีกทั้งชีวิต แต่เวลาที่รู้สึกแบบนี้เราจะคิดถึงตอนเราท้องว่าเรารัก เราดูแลมาตลอดเก้าเดือนในท้อง เราคิดว่าเราเป็นคนที่จะปกป้องเค้าได้มากที่สุดค่ะ

สุ้ๆนะคะแม่เราเป็นเหมือนกันค่ะเลี้ยงลูกคนเดียวตอนนี้ลูก17วันละค่ะที่บ้านก็มีแค่ยายกับลูกชาย11ขวบไหนจะดูลูกไหนจะดูยายส่วนแฟนก็ทำงานเหนื่อยมากเลยจนท้อค่ะไม่รุ้ว่าจะทำยังไงแล้วคิดไปต่างๆนานาแต่พอมองหน้าลูกแม่ก็พยายามฮึดสุ้ขึ้นมาค่ะ✌️✌️

สู้ๆนะคะ ค่อยๆปรับตัวไปด้วยกันค่ะ ✌️🥰❤️ เราก็เป็นค่ะ พยายามปรับตัวอยู่ค่ะ ยังดีที่มีครอบครัวและแฟนช่วยดูแลค่ะ ถ้าไม่มีใครช่วย นี่ก็คงคิดสั้นเหมือนกัน ขนาดมีคนช่วย ยังเคยคิดสั้นเลยค่ะ 🤣🤣 อดคิดไม่ได้จริงๆ

บางทีอาจเป็นเพราะฮอร์โมนนะคะแม่ บ้านนี้ก้อเป็นค่ะ เป็นหนักกว่าด้วย คิดแม้กระทั่งจะฆ่าลูกค่ะ ตอนนี้กำลังจะไปปรึกษาหมอค่ะ อาจเป็นภาวะซึมเศร้าหลังคลอดค่ะ

เราเองก็รู้สึกค่ะ แต่พยายามอดทน เหนื่อยจนอยากกลับไปทำงานที่กำลังคิดจะลาออกมาเลี้ยงลูก แต่ก็ไม่อยากห่างลูก อยากเห็นหน้าลูกแบบนี้ทุกวันบางทีก็ท้อค่ะ

ไม่แปลกค่ะ ตอนแรกเราก็รู้สึก เราไม่อยากมีเพราะเรารู้ว่าต้องลำบากแน่ แต่เราเลือกให้เขาเกิดมาเอง เราไม่ยอมเอาออกแต่แรก เราคิดแบบนี้ไม่ได้แล้วนะคะ

เป็นหนีกๆปรึกษาคนในครอบครัวนะคะ ถ้าไม่ได้ปรึกษาหมอ ซึมเศร้าหลังคลอดอาจดป็นได้

รู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ เราจะต้องสู้และผ่านมันไปด้วยกันค่ะ

คุณพ่อต้องเอาใจใส่ด้วยนะคะถึงจะมีกำลังใจคะ