ปัญหาครอบครัว

ตั้งแต่มีลูกกับสามี จนตอนนี้ลูกใกล้จะ6เดือนแล้ว รู้สึกว่า เริ่มไม่ค่อยสนิทกัน ยิ่งอยู่ยิ่งเหมือนไม่รู้จักกันมากขึ้นทุกวัน อยู่ด้วยแล้วอึดอัด จะทำยังไงให้ความรู้สึกแบบนี้หายไปดีคะ โดยส่วนมากแล้วสามีเป็นคนติดเพื่อนมาก เวลาเจอหน้ากัน เวลาคุยกันรู้สึกไม่ค่อยอยากคุยด้วยเลย คุยไม่สนุกเหมือนตอนก่อนมีลูก หรือช่วงคบแรกๆเลย บางทีทำอะไรชอบตำหนิ มีอยู่วันนึงที่เขาเปิดหนังทิ้งไว้ แต่ออกไปเล่นกับหมาหน้าห้อง นั่งจนหนังจบ สักพักถึงเข้าห้องมาแล้วก็เปิดใหม่เรื่องเดิม 2รอบ เขาพูดว่าไม่ได้ดูซักที เราก็พูดหยอกๆไปว่าเราดูจบไป2รอบละ ละเขาก็บอกว่า เราพูดเหมือนอยากเอาชนะเขา คือตอนนั้นงงเลย เขาชอบเป็นแบบนี้เลยไม่อยากคุยอะไรด้วย เวลาอยู่กับลูก2คน มีความสุขมากกว่าตอนเขาอยู่ด้วย เราออกจากงานตั้งแต่ใกล้จะคลอดลูกค่ะ มีรายได้จากขายออนไลน์กับทางสามี เดือนนี้รงมๆได้จากสามี ไม่ถึง2000 เวลาได้ก็เอาไปซื้อของลูก วันนี้ก็มาบอกเราว่าไม่อยากโอนเงินให้เดี๋ยวเอาไปซื้อของลูกหมดอีก บอกว่าเราซื้อนิทานมา เปิดยูทูปเอาก็ได้ เราซื้อมาแค่เล่มเดียวเอง แล้วเราก็อ่านให้ลูกฟังทุกคนจนหมด ตอนนี้รู้สึกเบื่อมากค่ะ หรือว่าเราเห็นแก่ตัวไปมั้ยคะ แต่เราคิดว่าสามีก็คงคิดเหมือนกันค่ะคือเบื่อค่ะ ตั้งแต่ท้องจนคลอดไม่ได้มีอะไรกับสามีจนถึงปัจจุบัน ถ้าแค่กอดเดือนนึงนับครั้งได้เลยค่ะ ไม่เกิน2ครั้ง

7 ตอบกลับ
undefined profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

เราแต่งงานมีลูกกับผู้ชายที่เห็นแก่ตัว ความอดทนต่ำ ขี้เกียจตัวเป็นขน ไม่มีความพยายาม ไม่เคยเห็นอกเห็นใจใคร ชอบเอาชนะ เอาตัวเองเป็นใหญ่ พูดจาหมาไม่แด* ชอบใช้อารมณ์ ไม่ฟังใครแม้แต่พ่อแม่ก็สั่งสอนไม่ได้ ซึ่งก่อนท้องไม่เป็นนะ แทบจะไม่ทะเลาะกันเลยด้วยซ้ำ พอมีลูกเขาก็เริ่มแสดงมันออกมา เริ่มพูดจาไม่ดีกับเรา ใส่อารมณ์กับเราทุกวัน สูบบุหรี่ในห้องที่เรานอนจนเราต้องหนีลงมาอยู่ห้องรับแขก นอนโซฟาที่ชั้นล่าง ใช้ชีวิตอยู่คนเดียว 7 เดือน มันไม่เคยลงมาดูดำดูดีเราเลย มันจะลงมาเฉพาะตอนหิวกับตอนติดสัตว์ แถมชวนทะเลาะทุกวันทุกเรื่อง เราตื่นมาตั้งคำถามกับตัวเองทุกวันว่าเรามีเขาไปทำไมถ้าจะต้องดูแลตัวเองแบบนี้ พยายามทนจนสุดท้ายระเบิดเลยด่ากลับแล้วถามหย่า แต่เขาไม่ยอมหย่าค่ะ เราก็เริ่มเข้าโหมดประสาท เครียดจากงาน เครียดเรื่องผัว เราอารมณ์ร้ายมาก ด่าแหลกด่ามาด่ากลับไม่สนไม่แคร์ ทำทุกอย่างให้เขาทนไม่ได้แล้วยอมหย่า แต่เขาถึกจ้าทำยังไงมันก็ไม่หย่า ผลของการประสาทด่ากันทะเลาะกันทุกวี่ทุกวันเลยตกลงไปที่ลูก ลูกเราจะร้องไห้ทุกครั้งที่พ่อหรือแม่เสียงดังเกินควร เราสงสารลูกเลยเลิกทะเลาะ หันมาใช่วิธีอื่น ปลง ไม่คุย ไม่ว่า ไม่ด่า อยากทำไรทำ ต่างคนต่างอยู่ เขาชวนทะเลาะเราก็ไม่วิ่งเต้นด้วย นิ่งเงียบ เมิน ใช้ชีวิตเหมือนคนไม่มีวิญญาณตื่นมาทำงานเลี้ยงลูกหลับ ปัญหาก็ยังไม่จบผลจากการไม่คุยไม่มีปฏิสัมพันธ์กัน เลี้ยงลูกด้วยจิตใจที่จมทุกข์อยากตายทุกวันเป็นปี ๆ ลูกไม่พูด อารมณ์ร้าย ขี้โมโห ยิ้มยาก ไม่สนใจโลก เราก็เปลี่ยนอีก พยายามให้อภัย คุยดี ๆ ด้วย ชม ขอบคุณเวลาที่เขาช่วยเลี้ยงลูก ทำอะไรให้ ก็ดีมาได้พักนึง แต่สุดท้ายคนนึงพยายามสร้างพลังบวก แต่อีกคนก็ปล่อยแต่พลังลบ พังค่ะ กลับมาจุดเดิม ประสาทเหมือนเดิม ทะเลาะเรื่องเดิม ๆ เราใช้เวลา 3 ปี ถึงตกผลึกได้ว่า ความพยายามจะมีค่าเมื่อคนสองคนพยายามไปด้วยกันค่ะ ถ้าพยายามอยู่แค่ฝ่ายเดียวแต่อีกฝ่ายไม่เคยจะเปลี่ยนแปลงเห้อะไร พยายามไปก็เท่านั้นแหละ เลิกหาผัวใหม่ หรือเอาตัวเองไปมีความสุขเถอะ ชีวิตทันสั้นเกินกว่าจะมาตกนรกโดยที่ยังไม่ทันได้ตายนะ ถ้าอยากใช้ชีวิตอย่างมีความสุขก็จงอยู่กับคนที่ทำให้เรามีความสุข ไม่ใช่คนที่สร้างแต่ความทุกข์ให้ทุกวัน เรา ณ วันนี้รอแค่ลูกโตเลี้ยงตัวเองได้ก็คงตายหนีมันแล้วค่ะ น่าจะเป็นแค่วิธีเดียวที่จะหลุดพ้นจากผัวเฮงซวยนี่ได้ละ

อ่านเพิ่มเติม
คำถามที่เกี่ยวข้อง