ปัญหาครอบครัว

ตั้งแต่มีลูกกับสามี จนตอนนี้ลูกใกล้จะ6เดือนแล้ว รู้สึกว่า เริ่มไม่ค่อยสนิทกัน ยิ่งอยู่ยิ่งเหมือนไม่รู้จักกันมากขึ้นทุกวัน อยู่ด้วยแล้วอึดอัด จะทำยังไงให้ความรู้สึกแบบนี้หายไปดีคะ โดยส่วนมากแล้วสามีเป็นคนติดเพื่อนมาก เวลาเจอหน้ากัน เวลาคุยกันรู้สึกไม่ค่อยอยากคุยด้วยเลย คุยไม่สนุกเหมือนตอนก่อนมีลูก หรือช่วงคบแรกๆเลย บางทีทำอะไรชอบตำหนิ มีอยู่วันนึงที่เขาเปิดหนังทิ้งไว้ แต่ออกไปเล่นกับหมาหน้าห้อง นั่งจนหนังจบ สักพักถึงเข้าห้องมาแล้วก็เปิดใหม่เรื่องเดิม 2รอบ เขาพูดว่าไม่ได้ดูซักที เราก็พูดหยอกๆไปว่าเราดูจบไป2รอบละ ละเขาก็บอกว่า เราพูดเหมือนอยากเอาชนะเขา คือตอนนั้นงงเลย เขาชอบเป็นแบบนี้เลยไม่อยากคุยอะไรด้วย เวลาอยู่กับลูก2คน มีความสุขมากกว่าตอนเขาอยู่ด้วย เราออกจากงานตั้งแต่ใกล้จะคลอดลูกค่ะ มีรายได้จากขายออนไลน์กับทางสามี เดือนนี้รงมๆได้จากสามี ไม่ถึง2000 เวลาได้ก็เอาไปซื้อของลูก วันนี้ก็มาบอกเราว่าไม่อยากโอนเงินให้เดี๋ยวเอาไปซื้อของลูกหมดอีก บอกว่าเราซื้อนิทานมา เปิดยูทูปเอาก็ได้ เราซื้อมาแค่เล่มเดียวเอง แล้วเราก็อ่านให้ลูกฟังทุกคนจนหมด ตอนนี้รู้สึกเบื่อมากค่ะ หรือว่าเราเห็นแก่ตัวไปมั้ยคะ แต่เราคิดว่าสามีก็คงคิดเหมือนกันค่ะคือเบื่อค่ะ ตั้งแต่ท้องจนคลอดไม่ได้มีอะไรกับสามีจนถึงปัจจุบัน ถ้าแค่กอดเดือนนึงนับครั้งได้เลยค่ะ ไม่เกิน2ครั้ง

7 ตอบกลับ
 profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

เราแต่งงานมีลูกกับผู้ชายที่เห็นแก่ตัว ความอดทนต่ำ ขี้เกียจตัวเป็นขน ไม่มีความพยายาม ไม่เคยเห็นอกเห็นใจใคร ชอบเอาชนะ เอาตัวเองเป็นใหญ่ พูดจาหมาไม่แด* ชอบใช้อารมณ์ ไม่ฟังใครแม้แต่พ่อแม่ก็สั่งสอนไม่ได้ ซึ่งก่อนท้องไม่เป็นนะ แทบจะไม่ทะเลาะกันเลยด้วยซ้ำ พอมีลูกเขาก็เริ่มแสดงมันออกมา เริ่มพูดจาไม่ดีกับเรา ใส่อารมณ์กับเราทุกวัน สูบบุหรี่ในห้องที่เรานอนจนเราต้องหนีลงมาอยู่ห้องรับแขก นอนโซฟาที่ชั้นล่าง ใช้ชีวิตอยู่คนเดียว 7 เดือน มันไม่เคยลงมาดูดำดูดีเราเลย มันจะลงมาเฉพาะตอนหิวกับตอนติดสัตว์ แถมชวนทะเลาะทุกวันทุกเรื่อง เราตื่นมาตั้งคำถามกับตัวเองทุกวันว่าเรามีเขาไปทำไมถ้าจะต้องดูแลตัวเองแบบนี้ พยายามทนจนสุดท้ายระเบิดเลยด่ากลับแล้วถามหย่า แต่เขาไม่ยอมหย่าค่ะ เราก็เริ่มเข้าโหมดประสาท เครียดจากงาน เครียดเรื่องผัว เราอารมณ์ร้ายมาก ด่าแหลกด่ามาด่ากลับไม่สนไม่แคร์ ทำทุกอย่างให้เขาทนไม่ได้แล้วยอมหย่า แต่เขาถึกจ้าทำยังไงมันก็ไม่หย่า ผลของการประสาทด่ากันทะเลาะกันทุกวี่ทุกวันเลยตกลงไปที่ลูก ลูกเราจะร้องไห้ทุกครั้งที่พ่อหรือแม่เสียงดังเกินควร เราสงสารลูกเลยเลิกทะเลาะ หันมาใช่วิธีอื่น ปลง ไม่คุย ไม่ว่า ไม่ด่า อยากทำไรทำ ต่างคนต่างอยู่ เขาชวนทะเลาะเราก็ไม่วิ่งเต้นด้วย นิ่งเงียบ เมิน ใช้ชีวิตเหมือนคนไม่มีวิญญาณตื่นมาทำงานเลี้ยงลูกหลับ ปัญหาก็ยังไม่จบผลจากการไม่คุยไม่มีปฏิสัมพันธ์กัน เลี้ยงลูกด้วยจิตใจที่จมทุกข์อยากตายทุกวันเป็นปี ๆ ลูกไม่พูด อารมณ์ร้าย ขี้โมโห ยิ้มยาก ไม่สนใจโลก เราก็เปลี่ยนอีก พยายามให้อภัย คุยดี ๆ ด้วย ชม ขอบคุณเวลาที่เขาช่วยเลี้ยงลูก ทำอะไรให้ ก็ดีมาได้พักนึง แต่สุดท้ายคนนึงพยายามสร้างพลังบวก แต่อีกคนก็ปล่อยแต่พลังลบ พังค่ะ กลับมาจุดเดิม ประสาทเหมือนเดิม ทะเลาะเรื่องเดิม ๆ เราใช้เวลา 3 ปี ถึงตกผลึกได้ว่า ความพยายามจะมีค่าเมื่อคนสองคนพยายามไปด้วยกันค่ะ ถ้าพยายามอยู่แค่ฝ่ายเดียวแต่อีกฝ่ายไม่เคยจะเปลี่ยนแปลงเห้อะไร พยายามไปก็เท่านั้นแหละ เลิกหาผัวใหม่ หรือเอาตัวเองไปมีความสุขเถอะ ชีวิตทันสั้นเกินกว่าจะมาตกนรกโดยที่ยังไม่ทันได้ตายนะ ถ้าอยากใช้ชีวิตอย่างมีความสุขก็จงอยู่กับคนที่ทำให้เรามีความสุข ไม่ใช่คนที่สร้างแต่ความทุกข์ให้ทุกวัน เรา ณ วันนี้รอแค่ลูกโตเลี้ยงตัวเองได้ก็คงตายหนีมันแล้วค่ะ น่าจะเป็นแค่วิธีเดียวที่จะหลุดพ้นจากผัวเฮงซวยนี่ได้ละ

อ่านเพิ่มเติม

ต้องคุยต้องปรับความเข้าใจนะคะ ถ้าปล่อยไว้แบบนี้ความสัมพันธ์จะจบเอาค่ะ มันอาจจะเป็นช่วงอิ่มตัว หรือเบื่อๆกันแล้วด้วย บางที ผช.ไม่ชอบให้พูดจิกกัดหรือกดดันเขา เพราะเหมือนเขาทำงานคนเดียวใช่มั้ยคะ พอเขาออกไปเจอเพื่อนแล้วแม่ๆตาม เขาจะคิดแล้วว่าทำไม อะไรหนักหนา ประมาณนี้ค่ะ หรืออันนี้ไม่ได้เสี้ยมนะคะ ระวังเรื่อง ผญ.คนอื่นด้วยค่ะ จากประสบการณ์ ผช.จะมีใจให้ผู้หญิงไวมาก อาจจะไม่ได้รักเลย แต่ก็ชอบ ประมาณนี้ค่ะ สังเกตได้จากสีหน้าท่าทางเวลาอยู่กับเรา คำพูดคำจาจะเปลี่ยน และอีกอย่างคนเป็นผัวเมียเรื่องบนเตียงสำคัญมากค่ะ ถ้าไม่ได้นอนด้วยกันเลยคือทำให้ความรักที่มีต่อกันลดลงแน่นอน จะว่า ผช.เห็นแก่ตัวไม่เข้าใจ ผญ.ไม่ได้นะคะ เลี้ยงลูกทำงานบ้านมันเหนื่อย แต่ด้วยความต้องการของ ผช.แล้ว ยังไงเขาก็คือ ผข.คนนึงอ่ะค่ะ อยากให้เมียอ้อน เอาใจ พูดจาหวานๆ เรื่องบนเตียงเริ่มก่อนเลยก็ดี เขาจะได้รู้สึกดีแบบใหม่ๆ วิธีนี้ได้ผลนะคะ

อ่านเพิ่มเติม

ถ้าเรามั่นใจว่าไม่มีสามีคอยช่วยแล้วสามารถเลี้ยงลูกได้ดีดังเดิมก็เดินออกมาเถอะค่ะ เด็กที่ครอบครัวไม่สมบูรณ์แบบไม่จำเป็นต้องใจแตก (พ่อแม่เราแยกทางกันตั้งแต่เรายังไม่เกิด มีแม่คนเดียวก็รู้สึกครบถ้วนไม่เคยขาดอะไร ที่บ้านไม่ได้มีฐานะแม่ทำงานรับจ้าง เรากู้กยศเรียนจนจบป.ตรี สุดท้ายก็ได้ดีค่ะ) ผู้หญิงอย่างเราเก่งพอที่จะยืนด้วยลำแข็งตัวเอง เงินที่เขาช่วยเหลือแค่เดือนละ2000 คุณหาได้อยู่แล้วค่ะ สู้ๆนะคะ

อ่านเพิ่มเติม

ยิ่งคบนานก็จะยิ่งเห็นธาตุแท้ของกันและกันมากขึ้นค่ะ สถานะแฟนจะเป็นอีกแบบนึง สถานะสามีภรรยาก็จะเป็นอีกแบบนึง แนะนำว่าลองปรับความเข้าใจกันก่อนนะคะ ถ้ายังเหมือนเดิมก็คือเปลี่ยนไม่ได้แล้วค่ะ เป็นที่สันดาน เลิกหรือแยกทางกันไปเลย ส่วนเรื่องลูกก็ตกลงกันดีๆนะคะ ยังไงสิทธิ์ของลูกก็เป็นของเราค่ะ โฟกัสลูกอย่างเดียวมีความสุขที่สุด แรกๆอ่ะจะเคว้งๆหน่อย แต่เดี๋ยวเวลาจะทำให้อะไรๆมันดีขึ้นเองนะคะ สู้ๆค่า

อ่านเพิ่มเติม

ปัญหาผัวเมียพอรับได้นะ แต่เห็นแก่ตัวเรื่องลูกนี่ไม่โอเค เรากับสาก็เริ่มเบื่อๆกันละ ถ้ายังเป็นแฟนกันอยู่คงเลิกไปแล้ว ดีหน่อยเขารักลูก ศึกษาการเลี้ยงเด็ก ยันวัยรุ่นนู้น ทุกวันนี้คงมีแค่ลูกที่เป็นกาวใจให้ยังอยู่ด้วยกัน แต่เราว่าถ้าเรายืนด้วยตัวเองได้เมื่อไหร่ เราคงไปอะ ไปสะก่อนที่ลูกจะติดเขาไปมากกว่านี้ ไม่งั้นจะไปยาก

อ่านเพิ่มเติม

คนเห็นแก่ตัวไม่ใช่คุณค่ะ งงตรงไม่อยากโอนเงินให้ เดี๋ยวจะเอาไปซื้อของลูกหมด รับไม่ได้คือเห็นแก่ตัวเรื่องลูก ตรรกะไหนก่อน

8mo ago

เรื่องซื้อของให้ลูก จริงๆแร้วพ่อน่าจะรุ้สึกดีมากกว่านะ เพาะถึงแม้ว่าเงินที่โอนให้เราไม่ได้เอาไปทำอะไรไม่ได้เอาไปช้อปปิ้งเพื่อตัวเอง ถึงเราจะเอาไปซื้อของให้ลูกจนหมด เค้าควรเห็นดีด้วยมากกว่าใช้คำพุดที่บั่นทอนความรุ้สึกกันนะ อีกอย่างเค้าก้อคือลูกของคุนไม่ใช่ลูกของเราคนเดียว เรื่องอะไรก็แล้วแต่ที่ทำเพื่อลูกหรือซื้อให้ลูกก็ไม่สมควรที่จะมีคำพุดแบบนี้ออกมานะ หรือ อาจจะเป็นเพาะเราซื้อของบ่อยหรือเยอะเกินไป ถ้า ณ ตอนนั้นเราได้รายรับเข้ามาน้อย เค้าคงกังวนเรื่องเงินค่าใช้จ่ายอื่นๆยุ่ก้ได้ค่ะ ยังไงก็สู้ๆนะคะ มนุดแม่อย่างเราเรื่องบางเรื่องสามีก้ไม่เข้าใจคนเปนแม่อย่างเราหรอกค่ะ ✌️✌️สุดท้ายแร้วไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรเราควรหันน่าคุยกันเพื่อที่จะได้ปรับความเข้าใจ มันต้องมีทางออกให้แต่ละคนค่อยๆปรับเพื่อที่จะให้เรามีความสุขเหมือนเดิมได้ แต่คำว่าค่อยๆปรับตัวเข้าหากันก้อไม่ได้แปลว่าทุกอย่างจะจบ ถ้าคิดเหมือนกันแระยอมปรับตัวเข้าหากันทั้งคู่แบบนี้คือเป็นอะไรที่มีเห็นความสุขแน่นอนค่ะ ถ้าเป็นแแบบตรงกันข้ามคือคนนึงก้อพยายามที่จะปรับยุ่แค่ฝ่ายเดียวแต่อีกคนก็ไม่คิดที่จะปร้บถ้าเปนแบบนี้ ผลสรุปสุดท้ายคนที่น่าสงสารที่

สู้ๆนะคะ

คำถามที่เกี่ยวข้อง