เลือกเด็กหรือเลือกอนาคต?

พี่ก็เป็นอีกคนนึงนะคะที่ไม่ได้เดินไปตามสเต็ปเหมือนเพื่อนๆหลายๆคนที่เรียนมาด้วยกัน พี่ดรียนไม่จบ มีลูกตอนอายุ 19(เมื่อ12ปีที่แร้ว) ตอนนั้นพี่เพิ่งจบแค่ปวช.เอง(เทียบเท่าม.6) ครั้งแรกที่รู้ว่าท้องโกรธแฟนมาก คือตอนนั้นมีความว่ายังไงก็ต้องเลือกอนาคตเราแหละ แต่จนสุดท้ายก็เก็บเค้าไว้นะ (ตอนนี้ลูกสาวพี่อายุ11แร้ว) หยุดเรียนไปเกือบ5ปีเพราะเลี้ยงลูก แร้วมาต่อปวส.(เทียบโอนประสบการณ์ เรียนเฉพาะวันอาทิตย์ เพราะวันอื่นต้องทำงานประจำ) แร้วก็เริ่มเดินสายสอบๆๆ เพราะเรามีลูกอยากให้เค้าได้ใช้สิทธิ์ดีดี จนตอนนี้พี่ทำสำเร็จแร้ว ไอ้เหนื่อยมันก็เหนื่อยแหละ แต่พอเราหันมาเจอครอบครัว มันจะทำให้เรามีแรงผลักดันไปเอง บางคนชอบคิดว่าแร้วขี้ปากชาวบ้านล่ะ โนสนโนแคร์ค่ะ จิงๆคนพวกนี้ไม่ได้มีอิทธิพลกับชีวิตเราหรอกนะ เพราะฉะนั้นอย่าให้ความสำคัญและอันเชิญเขาเข้ามาในชีวิตเรา พี่ผ่านมาหมดแร้ว แต่พอวันนึงเราได้ดีเดี๋ยวคนพวกนี้ก็จะเข้ามาทำดีกับเราเองแหละค่ะ ถึงตอนนี้นู๋จะยังอายุน้อย หากเก็บตัวเล็กไว้ ถ้าไม่อยากกลับไปเรียนในระบบนะ พี่แนะนำเรียนแบบพี่ละคะ สายอาชีพ(แต่เอาให้ได้วุฒินะ) กศน.ให้ได้วุฒ ม.6ก่อน>ปวส.เทียบโอน>2ปีหลังเพื่อให้วุฒิป.ตรี หรือจะเรียนพวกมสธ.ก็ได้นะ แต่พี่ว่าถ้าเราเรียนปวส.เราจะสามารถเอาวุฒิไปสมัครงาน/สอบราชการก่อนได้ ทั้งนี้ทั้งนั้นอยู่ที่ความชอบส่วนตัวนะคะ คิดให้ดีดี คำว่าอนาคตน่ะเราสามารถสร้างมันเองได้ แต่มันอาจะเหนื่อยกว่าคนอื่นเค้าหน่อย แต่เชื่อเถอะค่ะยังไงปลายทางมันก็ย่อมสวยงามเสมอ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆจร้าา 😘😘

อนาคตสร้างจากปัจจุบัน​ค่ะ​ เด็กอายุ​ 16​ ก็เป็นแม่คนและสร้างอนาคตที่ดีได้ค่ะ​ เรื่องเรียนเราสามารถพักไปก่อนได้​ รอคลอดลูกค่อยกลับมาเรียนใหม่​ คนรอบข้างบอกเลือกอนาคต​ แต่อนาคตของเรา​ เลือกตั้งแต่แรกแล้วหนิคะ​ เมื่อเด็กเกิดขึ้นมาแล้ว​ ก็อยากแนะนำให้เก็บน้องไว้ค่ะ​ ลูกจะเป็นกำลังใจเดียวให้เราผ่านอุปสรรคไปได้ค่ะ​ ลูกเกิดจากสองคนตั้งใจ​ทำให้เกิด อย่าไปคิดว่าลูกคือภาระ​ ให้คิดว่าเขาเกิดมาเติมเต็มในชีวิต​ เกิดมาเพื่อสร้างแรงบันดาลใจและกำลังให้เรารู้ว่ามีชีวิตต่อเพื่ออะไร​ แม่บ้านนี้คิดแบบนี้จริงๆนะคะ​ เพราะบ้านนี้ก็ตั้งท้องตอนไม่พร้อม​เหมือนกัน​ แต่ไม่คิดจะเอาเด็กออกเลยค่ะ​ ระหว่างท้องก็มีท้อบ้าง​ กับปัญหาต่างๆ​ แต่ลูกคือที่ยึดเหนี่ยวในใจเสมอมา​ เวลาไปหาหมอ​ ฟังเสียหัวใจลูก​ เวลาลูกดิ้น​ มีความสุขมากนะคะ​ อยากให้แม่ลองกลับไปวางแผนชีวิตใหม่​ คิดทบทวนดีๆนะคะ​ ปรึกษาครอบครัวหาทางออกใหม่ที่ดีกว่านี้นะคะ​ การเอาเด็กออก​ไม่ใช่ทางเลือกที่ดีค่ะ​ ไม่ควรมีทางเลือกนี้ด้วยซ้ำกับชีวิตคนๆหนึ่งที่กำลังจะลืมตาดูโลก​ เกิดจากคนสองคนร่วมสร้าง​ อย่าให้อีกคนที่ไม่รู้เรื่องต้องรับกรรมนะคะ​ ปล.เป็นกำลังใจให้นะคะ​ เชื่อว่าจะผ่านจุดนี้ไปได้✌️✌️

เลือกอนาคตตัวเราเองไว้ก่อนค่ะ เด็กเกิดมาแล้ว นอกจากจะลำบากคุณแม่เองแล้ว จะทำให้ลำบากคนในครอบครัว คนรอบข้าง และลูกเกิดมาก็ต้องลำบากมาก อาจจะเป็นเด็กไม่มีคุณภาพในอนาคต ขออภัยคนโลกสวยที่มองว่าการยุติการตั้งครรภ์เป็นบาป .... แต่อยากให้มองถึงอนาคตไปไกลๆมากกว่า ใครจะช่วยดูแลเด็กที่จะคลอดออกมา เงินทองค่าเลี้ยงดูก็ต้องมี อยากให้น้องเจ้าของโพสต์ใช้สติที่มีตอนนี้ บวกกับปัญญาที่เรียนมา คิด วิเคราะห์ กลั่นกรอง ชั่งน้ำหนักให้ดีค่ะ ว่าผลดีผลเสียของทางเลือกทั้งสองทางที่จะต้องเลือกสักอย่างจะเป็นยังไง จริงอยู่สังคมไทยเปิดกว้างคุณแม่ลูกติด แต่ปากก็พูดไปแบบนั้นค่ะ พอเจอกับครอบครัวตัวเองค้านหัวชนฝามีมาก็เยอะ คู่ชีวิตในอนาคตของเราอาจจะรับได้ แต่คนอื่นในครอบครัวแฟนเราในอนาคตจะรับได้ไหม??? จำไว้ให้ดีนะคะ ชีวิตนี้เราไม่ได้อยู่คนเดียว ปรึกษาครู พ่อแม่ เพื่อน หรือคุณหมอ ยังมีความเห็นอยากให้ยุติการตั้งครรภ์เพราะมันจะนำมาซึ่งปัญหาตามกันมาอีกเยอะเลยค่ะ

ขออนุญาตไม่โลกสวยนะคะ ต้องถามน้องกลับว่าตอนนี้น้องดูแลตัวเองได้ขนาดไหน น้องพร้อมที่จะดูแลลูกขนาดไหน และครอบครัวน้องสามารถซัพพอตน้องและลูกที่จะเกิดมาได้ขนาดไหน หากแฟนไม่รับผิดชอบ พร้อมจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวมั้ย เด็กคนนึงเติบโตมาใช้เงินไม่ใช่น้อยๆ ถ้าน้องมั่นใจว่าครอบครัวเราซัพพอตทั้งเราและลูกของเราได้ น้องก็เลือกเก็บลูกไว้ แต่ต้องตั้งใจเรียนให้จบ แล้วทำงานหาเงินเพื่อจะเลี้ยงดูลูกตัวเองให้ดี หากการเก็บลูกไว้ แล้วทิ้งภาระตรงนี้ให้คนข้างหลังคือตากับยายเลี้ยงก็กลับไปนั่งทบทวนให้ดีๆค่ะ ว่าอันไหนคือทางออกที่ถูกต้อง จริงอยู่ว่าถ้าจะมองเรื่องบาปบุญคุณโทษ แต่ถ้าการให้กำเนิดคนๆนึงขึ้นมา แต่ปล่อยทิ้งปล่อยขวาง หรือไม่สามารถเลี้ยงดูเค้าได้ มันก็ไม่ต่างอะไรกับที่เราทำแท้งหรอกค่ะ ทุกอย่างมันผิดพลาดมาแล้ว1 ครั้งได้ แต่คนเราไม่ควรพลาดหลายครั้ง หลังจากนี้ป้องกันให้ดีนะคะ ฝากไว้ให้ทบทวน

จากประสบการณ์ตรงนะคะ เราเคยเป็นแบบน้องนะ สุดท้ายเอาเด็กออกทั้งที่ท้องได้5เดือนกว่าตอนอายุเท่าน้อง แล้วเรามาตั้งท้องอีกทั้งที่เรียนอยู่ปี2ป.ตรี แต่คนนี้ไม่เอาออกคลอดออกมาทั้งที่ยังไม่พร้อมเลี้ยง เดือดร้อนคนรอบข้างไปหมด แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้ค่ะ ตั้งใจเรียนให้จบตามเพื่อนรุ่นเดียวกัน ทำงานพาร์ทไทม์ด้วย อนาคตเราเป็นคนตัดสินใจนะคะ ต่อให้เอาเด็กออกแต่ถ้ายังใช้ชีวิตเหมือนเดิม มันก็จะกลับมาเหมือนเดิม วนเวียนไม่สิ้นสุด อย่าพึ่งไปคิดถึงอนาคตเลยค่ะ ตัดสินใจกับปัจจุบันว่าชีวิตจะเดินไปอย่างไงต่อกับเด็กในท้อง แนะนำให้เอาเด็กไว้นะคะ แล้วเรียนกศน. ต่อปวส.ค่ะมันจะหางานง่ายกว่า ช่วงเรียนให้หางานทำไปด้วยนะคะ อย่าเอาเด็กออกเลยค่ะ เพราะมันจะเป็นตราบาปในใจไปตลอดชีวิต ทำให้ชีวิตตกต่ำมากๆเลยค่ะ เราบอกด้วยความเห็นส่วนตัวและหวังดีนะคะ เพราะเราเคยเป็นและเจอเหตุการณ์แบบน้องมาก่อนค่ะ

1.เลือกอนาคต เอาเด็กออก แล้วน้องต้องตั้งใจเรียนมากๆ อืม ก็มีแววว่าอนาคตดี แต่ตราบาปมีติดตัวตลอดชีวิต 2.เลือกลูกและครอบครัวอย่างเดียว เลิกเรียน มีสามี +เลี้ยงลูก ชีวิตลุ่มๆดอนๆแน่นอน ไม่มีอาชีพเลี้ยงตัวและลูกในอนาคต หนักเลย จะเอาคำสอน ดีๆหรือเงินจากไหนมาเลี้ยงคนคนหนึ่งให้ดีได้ 3.เลือกทั้งลูกและอนาคต ดรอปเรียนไว้ก่อน แต่!!!ถ้าคุณรักลูกจริงๆ คลอดแล้วคุณต้องตั้งใจเรียนทวีคูณ ห้ามนอกลู่นอกทางอีก เอาดีให้ได้ ทำให้ทุกคนภาคภูมิใจ และมีอาชีพติดตัวที่ดี ทางนี้หนักหนาหน่อยนะ แต่น้องจะไม่มีทางเสียใจกับสิ่งที่ทำ สู้ๆนะคะ คนส่วนใหญ่เลือกข้อ2. สงสารครอบครัวแะเด็กในอนาคตมากค่ะ ต้องใช้ชีวิตวนลูปเดิมๆ พี่มีเพื่อนแบบข้อที่3. ท้องตอน15 ตอนนี้เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย ไม่มีใครสามารถมาตราหน้าได้อีกเลย อยู่ที่น้องค่ะ ว่าจะเลือกเส้นทางไหน และสู้แค่ไหนเพื่อลูก

เรียนตอนไหนก้ไม่สายเกินไปคะ. อนาคตตอนนี้ถ้าสมมุติน้องเอาออกตามที่ทุกคนบอก คนที่บาปคือน้องไม่ใช่คนอื่นคะ.. และที่สำคัญมันจะฝั่งใจน้องไปจนตาย ตราบาปที่ทำลงไปนั้นคือ อนาคตของน้องก้จะไม่ได้สวยหรู่ต่อไปนะคะ. เชื่อพี่ เลือกลูก แม้ว่าใครจะไม่เลือกก็ตาม อย่าฟังคำนินทาหรือความคิดเห็นคนอื่น ทุกคนมีความคิดของตัวเอง ทุกคนรักชีวิตของตัวเอง เก็บเค้าเอาไว้ และเลี้ยงเค้าให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้. แล้วนั้นจะเป็นอนาคตของน้องที่โครตมีความสุขคะ. แล้ววันนั้นมาถึงน้องจะยิ้มกับมันได้ เพราะน้องเลือก ที่จะให้อีก 1ชีวิต ได้อยู่ต่อไป. ส่วนเรื่องเรียนของน้อง คนเราอายุ80ปี. เดียวนี้กลับไปเรียนใหม่ก็ยังมีคะ เรียน ไม่มีคำว่าสายเกินไป เพราะทุกคน สามารถรับความรู้ได้ตลอดเวลา อยู่ที่เราเลือก และความพร้อมของเรา ว่ามันจะมาตอนไหน สู้ๆนะ ✌

เด็กเค้าอยากมีชีวิตที่ดีเหมือนคุนๆนั้นแระค่ะ ขอถามหน่อยว่าคนที่บอกให้ไปเอาออกอ่ะ ถ้าเค้าสั่งคุนไปตายคุนจะไปมั้ยค่ะ ทุกคนรักชีวิตของตัวเองค่ะ เราคนนึ่งค่ะที่เคยพลาดตอน18 ตอนนั้ยอยุ่ปี 1 ตอนนั้นสติแตกคิดรัยไม่ออก บอกแม่ แม่ก้บอกให้เอาออกค่ะก้เชื่อแม่ค่ะ เอาเค้าออกจะบอกว่าชีวิตหลังจากนั้นไม่เคยมีความสุขอีกเลยค่ะ ไปไหนทำอะรัยก้ไม่สำเร็จสักอย่าง มันเหมือนเป็นตราบาปชีวิตค่ะ พอมาปี3 เราก้พลาดท้องอีกค่ะแต่ครั้งนี้ไม่เอาออกค่ะ อุ้มท้องไปเรียน แต่ก้น่าเสียดายค่ะที่เราแท้งตอน 6 เดือนซึ่งหมอหาสาเหตุ​ไม่ได้ค่ะ ตอนนี้ก้ท้องอยุ่ค่ะ ได้6เดือนแล้ว ทำงานด้วยอุ้มท้องด้วย แม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะ จะบอกว่าที่เล่ามานี้คือความจิงค่ะ เราทุกคนมีสิทพลาดได้เสมอค่ะ แต่ก้อย่าไปคิดทำร้ายชีวิตคนอื่นเลยค้ะ บาปกรรมมีจิง

ถ้าคิดว่าพร้อมก็เลี้ยงค่ะ ชีวิตของแต่ละคนไม่เหมือนกันนะคะ เราท้องตอนอายุ 17 เราเลือกลูก แต่ชีวิตเราลำบากมาก พ่อแม่เราเขาไม่เอา ไล่ให้ไปอยู่บ้านแฟนอีกด้วย ตัวเรายอมรับเลยว่ายังทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง พอมีลูกก็ออกจากรร. แม่คิดว่าพอลูกครบ 3 ขวบ เขาไปรร.ได้ แม่ก็จะเรียนกศน.ด้วย ว่าง่ายๆรอเรียนพร้อมอ่ะค่ะถ้าแม่คิดว่าแม่พร้อมที่จะมีลูก พร้อมที่จะเลี้ยงเขา แม่ก็ต้องเลือกลูกค่ะ แต่ถ้าแม่ไม่พร้อม แล้วเด็กที่เกิดมาเขาจะอยู่ยังไง ตอนมีอะไรกับแฟนก็มีกันอยู่แค่สองคน พอมีลูกก็ต้องให้แฟนรับผิดชอบค่ะแค่นั้นเลย แต่ถ้าไม่พร้อมทั้งคู่ แนะนำปรึกษาคุณหมอค่ะ ชีวิตเรามันต่างกัน บางคนพ่อแม่เข้าใจ แต่ถ้าพ่อแม่ไม่เข้าใจก็ต้องคิดดีๆก่อนทำค่ะ พลาดแล้วพลาดเลย

นี่ก็อายุ สิบหก ท้องได้ เจ็ด เดือน บอกทุกคนบอกแม่บอกป้า เขาไม่ได้ว่าอะไรในเมื่อพลาดมาแล้ว วันต่อมาเราไปลาออกจาก รร เราเรียนสายคู่ขนาน ถ้าเรียนจบเราจะได้ 2 วุฒิ ทั้ง วุฒิม.6 กับ ปวช. เราคิดว่าเราพักเรื่องเรียนไว้ก่อน คลอดลูกออกมาค่อยเรียน กศน. เพื่อเอาวุฒิม.6 แล้วเราคิดที่จะเอาวุฒิม.3 ไปเรียนสายตรงการช่าง เราคิดไว้แล้วเราตั้งอนาคตเราเอง เราบอกแม่บอกป้า เขายินดีที่จะช่วยเลี้ยงลูกตอนเราไปเรียน กลับมาเราก็ทำหน้าที่แม่เหมือนเดิม เราคำนวณแล้วตอนเราเรียนจบทำงานลูกเราก็เข้าอนุบาลพอดี ทำงานส่งลูกเรียน (ที่กลับไปเรียนสายช่าง เพื่อจะเอาใบวุฒิ ปวช. ทำงาน หางานง่ายเงินเดือนดี)😊😊😊