...

คืนวันที่ 25 กันยายน รู้สึกเจ็บท้องปวดหน่วงๆหายเป็น ชั่วโมง ตอนเช้า วันที่ 26 กันยายน มาหาหมอตามนัด ก็ยังไม่หายปวด จนหมอมาได้ตรวจ หมอบอกท้องเริ่มแข็งแล้ว หมอเลยให้ตรวจปากมดลูก ปรากฏว่าปากมดลูกเปิด 3 เซน หมอเลยให้นอนโรงพยาบาล เตรียมที่จะคลอด ตอนแรกหมอจะให้ผ่า แต่เราบอกหมอขอคลอดเอง หมอบอกว่าเดี๋ยวจะลองให้คลอดเองก่อน แต่ถ้ารอแล้วคลอดเองไม่ได้ก็ต้องผ่า จนหมอให้เราขึ้นมาห้องรอคลอด เราก็เริ่มปวดขึ้นมากเรื่อยๆ หมอมาตรวจปากมดลูกอีกที ปรากฏว่ายังเท่าเดิมอยู่ หมอเลยบอกว่าถ้า 20:00 นแล้วปากมดลูกยังไม่เปิด เขาจะให้ผ่าเพราะว่าเด็กหัว ใหญ่มาก จน 20:00 น หมอมาดูปากมดลูก ยังไม่เปิด หมอเลยบอกว่าให้เตรียมตัวผ่าตัดได้เลย เราเข้าไปห้องผ่าตัดประมาณ 2 ทุ่มกว่า หมอฉีดยาบล็อกหลังให้เราไม่รู้สึกอะไรเลย รู้แต่ว่าช้าไปหมด จนกระทั่ง 21:11น หมอผ่าออกมาหมอบอกตัวใหญ่มากน้ำหนัก 3140 เรารู้สึกดีใจมากจนกลั้นน้ำตาไม่ไหว พอได้เห็นหน้าได้ยินเสียงลูกเราตื่นเต้นมาก เรารู้สึกแล้วแหละว่าการเป็นแม่คน มันต้องเจ็บต้องอดทนแค่ไหน เราเจ็บท้องคลอดแล้วยังต้องมาเจ็บ แผลที่ผ่าตัดอีก รู้สึกได้ว่ามันทรมานมาก แต่ก็มีความสุขที่ได้เห็นหน้าลูกมันก็จะหายเจ็บ