แม่ผัวกับลูกสะใภ้

น้อยใจอะ อยุ้แต่ในห้อง เหมื่อนกันคนเป้นโรคซึมเศ้ราอย่างนั้นอ่ะ

ก้ทุกอย่างที่ทำต้องเป้นเราหมดเลย. ทั้งๆที่พร้อมไรเหลี่ยกันบางที่ก้ช่วยกันก้ได้ นี้หัวรุ่งมาปลุกไปตลาด กับมาทำกับข้าว บางทีของปลุกหมดก้ออกไปซื้ออีก ล้างคนคนเดียวเหมื่อนงาน.บางทีขนาดนอนพักผ่อนยังมาเรียกเราให้ออกไป ตัวเอง ก้อยุ้บ้านเฉยๆ แต่เราก้พูดอะไรไม่ได้ . ยอมมาตลอด. จน เลือดออก กลางดึก พึ่งไปหาหมอ . ทุกความรุ้สึกมัน น้อยใจ. มันอึดอัด. ไม่มีใครเข้าใจ