259 ตอบกลับ
ประสบการณ์การเป็นแม่ ตอนนี้กำลังตั้งครรภ์ลูกคนที่ 2 คะ 4 เดือนกว่าแล้ว สำหรับการเป็นแม่ลูกคนแรกก็คือกังวลว่าจะเลี้ยงลูกได้ไหมจะดูแลเขาดีไหม เป็นห่วงทุกๆอย่าง แต่พอเขาคลอดออกมาความเป็นแม่ก็ออกมาเองโดยสัญชาตญาณความเป็นแม่เลยคะ นี้คือสิ่งที่หน้าแปลกสำรับผุ้หญิง😊 ทุกคนคนรอบข้างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าอย่างเราจะเป็นแม่แบบที่ดีได้หรอ เพราะด้วยลักษณะนิสัยของตัวเราเองเป็นผู้หญิงห้าวๆไม่หวานไม่เรียบร้อยเลยคะ แต่พอทุกคนเห็นก็แบบไม่อยากจะเชื่อว่าเรามีความเป็นแม่สูงมากคะ จะเลี้ยงลูกแบบไม่ตามใจค่อนข้างดุและสอนให้ลูกใช้ชีวิตแบบติดดิน พอมีพอกินและช่วยเหลือตัวเองให้ได้เวลาที่เขาโตไป ตอนนี้ลูกคนโต 8 ขวบเด็กผู้ชาย เขาดูแลตัวเองได้ดีมากคะ ไป ร.ร ไม่เคยงอแงตื่นเช้า ทำทุกอย่างด้วยตัวเองได้หมด เขาทำเองได้ตั้งแต่อนุบาล 2 เลยคะนี้คือความภูมิใจของแม่ที่สอนให่ลูกช่วยเหลือตัวเองได้
ปล่อยมีลูกคนแรก 3ปี จนเลิกหวัง ตรวจว่าท้อง ดูแลอย่างดี บำรุงทุกอย่าง แต่น้องออกมาตัวเล็กน่ำหนักแค่2050กรัม ใครเจอลูกก้อจะพูดทำนองไม่กล้าอุ้ม สงสาร ทำให้เราท้อ บวกกับต้องเลี้ยงคนเดียวทั้งวันทั้งคืน ทำงานบ้านทุกอย่าง ไม่มีใครเข้าใจว่าเหนื่อยขนาดไหนการเป็นแม่คนนึง ลูกคนแรกผ่านมาด้วยดีจนมีคนที่2ห่างกัน3ปีตอนนี้อายุครรภ์ได้22สัปดาห์ แยกกันอยู่กับสามี กลับมาอยุ่บ้าน ดูแลลูกคนโตไปด้วย เหนื่อยท้อ มาประสบปัญหาโรคโควิด19 ยิ่งพาครอบครัวตกต่ำไปมาก บวกกับเลือดเป็นโอเนคกรุ๊ปหายาก ต้องดูแลเป็นพิเศษต้องตรวจค่าเลือด แล้วฉีดยา ถ้าฉีดไม่ได้ก้อต้องมาลุ้นว่าลูกในท้องจะบวมน้ำมั้ยซึ่งจะดูได้ตอน27-28 วีค ซึ่งมันเกินครึ่งทาง แต่ตอนนี้ปกติทุกอย่างพยายามบำรุง หางานเสริมทำด้วยตัวเอง เหนื่อยท้อ จิตตก ไม่มีกำลังใจ แม่แค่ลูกเท่านั้น เป็นเหมือนภาระคนอื่น แต่เพราะลูกทำให้มีแรงสู้ต่อไป ✌🏼✌🏼✌🏼
ตอนนี้กำลังตั้งครรภ์ลูกคนแรก เข้าเดือนที่ 6 แล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนเป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่มาก เพราะเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นเลย จากที่เมื่อก่อนออกกำลังกายหนักมาก กินอาหารทุกอย่างตามใจปาก กระโดดโลดเต้น ทำทุกสิ่งทุกอย่างด้วยความคล่องแคล่ว เลยมักจะมีแผลหรือรอยผกช้ำดำเขียวตลอดเลย แต่หลังจากวันแรกที่รู้ว่ามีเจ้าตัวเล็กอยู่ในท้อง การใช้ชีวิตก็เปลี่ยนไปเลย ต้องปรับเปลี่ยนการออกกำลังกายให้เหมาะกับชีวิตปัจจุบัน อาหารการกินก็ต้องระวัง จะกินอะไรสักอย่างต้องหาข้อมูล จะไม่กินอะไรที่ไม่แน่ใจเพราะห่วงลูกมาก การขยับร่างกาย นั่ง นอน เดิน ก็ระวังมากขึ้น กลัวลูกจะมีอันตราย ต้องระวังเรื่องการกินยาบำรุงให้ตรงเวลา ดูยุ่งยาก แต่เป็นความยุ่งยาก ความยากลำบากที่เต็มใจ วันต่อ ๆ ไปก็คงเป็นประสบการณ์ที่ใหม่ยิ่งขึ้นไปอีก ก็ต้องเรียนรู้ต่อไปเรื่อย ๆ เพื่อเป็นแม่ที่ดีที่สุด❤
ประสบการณ์การตั้งครรภ์ครั้งแรก เป็นอะไรที่น่าตื่นเต้นมาก ไม่คิดว่าความวิเศษของธรรมชาติ จะทำให้ผู้หญิงมีสิ่งมหัสจรรย์ที่เรียกว่า"ลูก"มาอยู่ในท้องได้ ตอนนี้อายุครรภ์ได้ 20 สัปดาห์แล้วค่ะ ก่อนหน้านี้หมอบอกว่าน้องแข็งแรง น้ำหนักตัวดีมาก เลยชะล่าใจกินทุกอย่าง ไม่ระมัดระวัง แต่พอเดือนนี้หมอกลับแจ้งว่า น้องน้ำหนักน้อยไป แต่ก็สมบูรณ์แข็งแรงดี ทำให้คนเป็นแม่ใจเสียไปเลย ต้องกลับมาควบคุมการกินอาหารใหม่ กินอาหารที่มีประโยชน์ที่ทำให้ลูกเติบโต งดของหวานทุกชนิด ที่จริงเป็นการยากนะที่ต้องงดของที่ชอบ แต่เพื่อสิ่งเล็กๆที่เรารักในท้อง คนเป็นแม่ต้องทำให้ได้ #เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ ปล.ได้ลูกสาวค่ะ ดีใจมาก @&@ และเนื่องในวันแม่ปีนี้ ขอให้แม่ๆทุกท่านมีความสุขมากๆๆๆ มีลูกที่สมบูรณ์แข็งแรง เป็นเด็กดี ที่สำคัญขออย่าให้มีโรคภัยใดๆมาทำร้ายคุณแม่และลูกๆนะคะ #สวัสดีวันแม่ค่ะ
แม่ที่มีลูกเป็นปากแหว่งเพดานโหว่ เป็นการต่อสู้กันยาวนานมากค่ะ 15 ปีผ่านมา ผ่าตัดไปแล้ว 12 ครั้ง สำเร็จบ้าง ผิดหวังบ้าง เพราะแผลเพดานแยกหมด แต่เราแม่ลูกไม่เคยท้อเลยค่ะ มีครั้งนึงที่แม่ร้องไห้เพราะหมดกำลังใจ เมื่อแผลเพดานแยกหมด บอกกับคุณหมอว่า จะยุติการรักษา ไม่ไหวแล้ว แต่กลับเป็นลูกค่ะ ที่เข้ามากอด แล้วบอกกับแม่กับคุณหมอว่า "ไม่เป็นไรนะคะ ครั้งหน้าเอาใหม่ก็ได้ เจ็บแค่นี้เอง หนูทนได้" หลังจากนั้นแม่ก็ไม่ท้ออีกเลยค่ะ สู้กันมาตลอด 15 ปี 3 โรงพยาบาล เพราะลูกต้องพบหมอหลายด้าน ทั้งศัลยกรรมและทันตกรรมประดิษฐ์ใบหน้าขากรรไกร จนวันนี้ ลูกเป็นปกติเกือบทุกอย่างค่ะ ใช้ชีวิตร่วมกับสังคมข้างนอกได้ ดีใจภูมิใจค่ะที่ผ่านทุกอย่างมา ปัจจุบันแม่กำลังตั้งครรภ์น้องชายคนเล็กค่ะ 32w แล้ว ขอของขวัญนี้เป็นรางวัลตอบแทนความเหน็ดเหนื่อยจากความเป็นแม่ด้วยนะคะ ของรางวัลน่ารักมากเลย
ตัังแต่ที่รู้ว่าตั้งครรภ์ครั้งแรก ก็รู้สึกดีใจมากเพราะรอลุ้นกว่าจะ มีน้องก็เข้า ปีกว่าถึงติด เมื่อรู้ว่าติด ความคิดก็เลยมาเลย ว่า การที่เราเป็นลูกคนเดียว ไม่มีพี่น้อง เรา จะเลี้ยงลูกเราได้ไหม เพราะเราไม่เคยมีน้องไม่เคยเลี้ยงเด็ก ไม่เข้าใจความรู้สึกของการมีพี่น้อง ว่าเป็นอย่างไร แต่ตอนนี้ ได้มาเป็นแม่คนแล้ว คิดแล้วก็กลัวน่ะ แต่สุดท้ายเราทำได้แล้วเลี้ยงลูก 24ชั่วโมง (แม่เป็นแม่บ้านจริงๆไม่ได้ทำงาน)ไม่เคยห่างลูกไปไหนเลย ไปไหนมาไหน ด้วยกันเสมอ แม้จะเหนื่อยบ้างแค่คุ้มกับการได้เห็นลูกทีความสุข เห็นรอยยิ้มเขา แล้วมีความสุกมากๆ ลูกเป็นเด็กที่แข็งแรงมากไม่ค่อยเจ็บได้ป่วยเลย ไม่ค่อยงอแงเลย สุดท้าย นี้อยากบอกกับลูกว่า ไม่มีวันไหนเลยที่แม่ไม่เคยรักหนู แม่ภูมิใจที่ได้หนูเป็นลูก แม่รักลูกสุดหัวใจของแม่ คำว่าแม่มีความหมายและมีค่าต่อลูกเสมอ
ตอนนี้ท้องลูกคนที่2ค่ะ ท้องคนที่1 เป็นลูกสาว ตอนนี้ได้5ขวบแล้ว ตอนท้องลูกสาว คุณยายของน้อง(คุณแม่เรา) ป่วยเป็นมะเร็งระยะที่4 ค่ะ หรือระยะสุดท้ายนั่นเอง ปวดใจมากค่ะ ตอนท้องคิดมาก ห่วงแม่ ห่วงไปหมดทุกอย่างเลย แต่พอน้องคลอดออกมา เหมือนกำลังใจค่ะ คุณยายแข็งแรง อยู่ได้จนมาถึงทุกวันนี้ …….. แต่ ……..พอมาตอนนี้ กำลังท้องคนที่2ค่ะ เป็นลูกชาย ตอนนี้ท้องได้5เดือนแล้ว ปรากฏว่า คุณยายอาการไม่ดีค่ะ พอไปตรวจ กับเจอมะเร็งลามไปที่ปอดค่ะ แล้วไปกัดกินปอดข้างนึงจนฝ่อหมด เหลือแค่ข้างเดียว ตอนนี้ กลับมาทุกข์ใจอีกครั้ง ทั้งเครียด ทั้งห่วงยาย แต่ก็ต้องอดทนและทำใจค่ะ ภาวนาให้คุณยายกลับมาเข้มแข็งอีกครั้ง เพื่อรอเห็นหน้าหลานชายอีกคน กำลังใจของคุณยายทั้ง2ค่ะ พอมีลูกเป็นของตัวเอง ทำให้รู้ว่า ความรักของแม่ มีค่าที่จะมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อลูกมากแค่ไหนค่ะ👵🏻👧🏻👶🏻❤️
ประสบการณ์การตั้งครรภ์ ตอนนี้ 26 week แล้วคะ ลูกคนนี้มาจากการเข้าคลินิคต้องการบุตรของรพ.รัฐ แต่ก็เสียเงินเอง เคยแท้ง 1 ครั้งตอนมิถุนายน 63 หลังจากพักร่างกายก็พยายามมีมาตลอด เลยคิดว่าเราคงเข้าข่ายมีบุตรยาก แต่ก็มาคิดว่าอายุเรา 28 อยู่เลยทเลยลองปรึกษาคลินิคต้องการบุตรที่รพ. น่าจะเซฟค่าใช้จ่ายมากกว่าในยุคแบบนี้ พอเข้าปรึกษากับหมอก็ปฏิบัติตัวและทำตามที่คุณหมอแนะนำทุกอย่าง จนประสบผลสำเร็จได้ลูกชายสมหวัง ตามตั้งใจคะ ตอนนี้จะเข้า 6 เดือนแล้วที่อุ้มท้องมาเห็นพัฒนาการลูกจากการซาวที่คลินิคฝากครรภ์ ตื่นเต้นทุกครั้ง น้ำตาไหลทุกครั้ง ตอนนี้พยายามคุมอาหารเพราะกลัวเรื่องเบาหวานตั้งครรภ์ เนื่องจากทุนเดิมเราหนัก 85 ตอนนี้ 6 เดือน 89 แล้วจ้า กลัวหลายๆอย่าง โควิคด้วย แต่ก็จะพยายามดูแลเค้าให้ดีที่สุดให้สมกับที่เรารอคอยเค้ามาถึง 4 ปี ❤️
มุมมองของการเป็นลูก และกำลังจะเป็นแม่ เมื่อตอนเด็ก ต้องอยู่กับพ่อและพี่ประจำ เพราะแม่ป่วย สุขภาพไม่ค่อยดี เพราะแม่คลอดเราตอนแม่อายุ48ปี พ่อบอกว่า คุณหมอถามว่า เอาเด็กออกไหม เพราะแก่แล้ว มีลูกอันตราย ท่านทั้ง2ก็ไม่เอาเราออก จนคลอด แม่ก็เข้า โรงพยาบาลประจำ แม่ไม่สามารถทำงานได้ หาเงินไม่ได้ สิ่งที่ทำได้คือ ดูแลบ้าน หาข้าวปลา ให้เราทานพอโตขึ้น แม่ดูแลดีทุกอย่าง ทั้งที่เท้าพิการเดินลำบาก ขับรถไม่เป็น แต่ก็พาลูกทำกิจกรรมโรงเรียนไม่เคยขาด แม่มีความเอาใจใส่กับลูกเสมอ จนจบม.6 แม่ก็ยังซื้อเสื้อผ้า ข้าวของไว้ให้เพื่อให้เราเข้าเรียนมหาลัย พอเข้ามหาลัย ก็ไปนอนเป็นเพื่อนเพราะเราไม่มีเพื่อนไปเรียนด้วยสักคน จนตอนนี้ เราแต่งงาน มีลูกเขาก็เป็นคนคอยดูแลเรา เอาใจใส่ อาหารการกินทุกอย่าง เราอายุ36ปี และแม่อายุ84ปี รักแม่มากค่ะ
ตั้งแต่ที่รู้ว่าตั้งครรภ์ก็ตกใจ เพราะเป็นท้องแรกมาแบบไม่ได้ตั้งใจ พอรู้ว่ามีลูกก็รีบพาลูกไปฝากครรภ์ ที่ได้เห็นลูกครั้งแรกก็ดีใจ แต่ก็แปลกใจว่าทำไมถึงมาอยู่ในท้องเราได้ พอได้อัลตราซาวด์ทุกเดือนดีใจทุกครั้งที่ได้เห็นพัฒนาการของลูกที่กำลังเติบโตขึ้น แต่พอถึงช่วง36สัปดาห์ 5วัน เกิดภาวะความดันสูง ต้องไปหาหมอด่วน เพราะความดันสูงเกิน วันนั้นเลยต้องนอนรพ.รอคลอด นอนรอ1คืน คลอดวันที่1 ก.พ. 64 👶🏻37สัปดาห์พอดี คลอดธรรมชาติ คลอดไปถึง10นาที น้องก็ออกลืมตามาดูโลกแล้ว แต่คุณแม่ยังออกจากห้องคลอดไม่ได้ เพราะยังอันตรายอยู่ ความดันยังไม่ลดลง ต้องนอนรพ.4วัน รู้สึกทรมานมาก แต่ก็ดีใจที่ลูกปลอดภัย เลี้ยงลูกเหนื่อยมาก แต่ก็มีความสุขที่เลี้ยงลูกด้วยตัวเอง จนทุกวันนี้จะ6เดือนแล้ว น้องแข็งแรงมาก ทั้งดื้อ และขี้อ้อน แม่รักลูกนะ