ชีวิตคู่จืดจาง

เคยเป็นค่ะเพราะเลี้ยงกันเองไม่มีใครช่วย ทไงานประจำทั้งคู่ลัดกันดู เคยจนถึงขั้นบอกเลิกสามี พอได้คุยกับนักจิตก็ดีขึ้นค่ะ การมีลูกคือสิ่งเพิ่มเติมเต็มไม่ใช่เอามาแทนที่ใคร คนแปลกหน้าเพิ่มมากอีก1คน ต่างคนต่างต้องเรียนรู้จักกัน แม่อาจจะได้เปรียบที่ได้อุ้มท้องมาแต่พ่อจู่ๆเค้าก็เกิดมาเลยความผูกพันการยอมรับอาจจะไม่เท่าแม่ แล้วถ้าเค้าไม่แสดงความรัก เราก็ควรแสดงกับเค้าก่อนได้ ภาวะหลังคลอดสำคัญมากนะคะทั้งกายและจิตใจ ✌✌นะคะ ##บ้านนี้ท้อง2กำลังจะคลอดแอบเครียดค่ะเพราะต้องจูนให้เข้ากันโดยเฉพาะพี่เค้าที่ต้องโดนแบ่งเวลาของแม่ให้น้อง หาทางออกไม่ได้พบนักจิตได้ค่ะอาจจะมีทางให้เลือกมากขึ้น☺

ของเราเลี้ยงเองตั้งแต่ลูกคลอดเลยค่ะ สามีติดคุกตั้งแต่ลูกยังไม่คลอดจนตอนนี้ลูกจะห้าเดือนแล้ว พ่อเขายังไม่เคยเจอหน้าลูกเลยค่ะแต่ละวันเราเหนื่อยมากค่ะ ท้อมาก ลูกคนแรกเลี้ยงไม่ค่อยเป็น จะทำอะไรก็ต้องกะเตงลูกด้วยเพราะเขาติดมือ บางวันนอนกอดลูกยังร้องไห้เลยค่ะ แต่พอเห็นหน้าเค้ามองมาที่เราแล้วยิ้มให้กำลังใจเพิ่มขึ้นเยอะเลยค่ะ เรื่องอื่นช่างมันโฟกัสที่ลูกพอ

สู้ๆ นะคะ ยังดีที่เจอสามีทุกวัน เราเลี้ยงลูกคนเดียวตอนนี้ลูกได้ 3 เดือนแล้ว แฟนเราทำงาน ตจว. 1 เดือนกลับมาหาเรากับลูก 1 อาทิตย์ แต่เราเลี้ยงลูก เราเหนื่อยจริง แต่เราก้อไม่คิดไปในทางลบ มองหน้าลูก คุยกับลูก เล่นกับลูก เห็นลูกยิ้ม ความเหนื่อนก้อหายไปค่ะ

เป็นเหมือนกันจ้ะ ไม่มีย่ายายพี่น้องคอยช่วย ให้กำลังใจสามีนะคะเขาก็เหนื่อยต้องทำงานหาเงิน

สู้ๆค่ะ เราเองก็ผ่านจุดนั้นมาแล้ว พอลูกโตขึ้นมาหน่อย เราจะมีเวลาเยอะขึ้นเองค่ะ

สุ้ๆคะเราก็เลี้ยงเองสามีทำงานไม่ค่อยมีเวลาให้กันเหมือนกัน

สู้ๆค่ะ ตอนนี้เราก้เป็นแบบนี้เลย ทะเลาะกันทุกคืน

สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะแม่❤

สู้ๆนะคะแม่เป็นกำลังใจให้ค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณแม่