Wala. Di ko masabi sa parents ko, di ko rin masabi sa asawa ko kasi pakiramdam ko di naman nya ako maiintindihan. Kapag suko na ko iiyak nalang at magdadasal, minsan kinakausap ko anak ko kapag tulog siya.

si hubby.. he was a like a brother, a bestfriend, everything to me.. kaso he left me. kay I got no one.. struggling my pregnancy on my own

si hubby ko talaga ang agad na sinasabihan ko bago ang parents ko. kasi si hubby lagi kong kasama at ayaw ko naglilihim sakanya

Only god siya lang sinasabihan ko pag masaya ako,malungkot dasal lang ako sa kanya nagiging okie na pakiramdam ko😊

Wala na kase c mama.. pero kung andito sya at buhay, sya tatakbuhan ko.. sya ang bedtfriend ko bukod ke lord

ang Diyos Ama, mas nakakalma ako kasi ramdam ko tinutulungan nya talaga ako. never nya ko pinabayaan.🙏

Si hubby kasi ndi ako gaanong nagkwekwnto sa mga kapatid ko ayaw ko silang mastress

Tamang emote at self pity na muna sa tabi. afyer non smile na uli. Dba baliw lang 😂

he's my bestfriend and husband so kung may problema sya lang nasasabihan ko

Sarili ko lang,. No families around.,friends andyan lang pag meron ka...