Luahan kerisauan hati.

Hi semua,sekadar nk meluah dan utk dpt support sikit dari ibu² disini. Sy skarang pregnant 35 week. Sikit lg nak bersalin dah.. tp persiapan takde lagi. Risau sangat..hari² duk memikir itu ini. Sy dan suami ni bru lepas kena tipu dgn kawan ni,ada buat 1 kerja ni..dia kata akan bayar,tp tak bayar²..hari ke hari kami bdua push kawan tu..utk dptkan balik duit tu..tp respon negatif. Takde jalan kluar lagi stakat ni. Sy hari2 duk risau..memikirkan apa nasib sy ni nnt..apa nasib ank ni nnt..sampaikan nak beli sehelai baju pun kami belum mampu. Masa makin lama makin dekat.. Family smua tak tahu..sbb sy tak nak diorang lagi risau dan serabutkan kepala sy. Sbb selalu diorang pesan,dah² laa kerja..rehat..dah dekat bersalin dah. Dalam hati ni rasa nak marah,tp sabar..sbb diorang tak tahu,kalau sy cerita pun diorang takkan faham. Sy dan suami mmg dah plan..masuk 7 bulan kami rehat trus..buat persiapan utk bersalin,memandangkan ni anak 1st kami. Sape tak excited..tp sebaliknya jadi,kami di beri ujian yg sebegini. Letih badan ni,tp sy terpaksa..malam suami urutkan kaki,kesian kt sy. Kadang sy sengaja ckp tak lenguh pun,sbb paham dia pun penat. Kelmarin,dapat rezki sikit..cpat² kami pegi beli baju,alhamdulilah rezki ada sale,boleh dpt bbrapa pasang baju dan towel. Lega sikit hati masa tuu..sbb sy fikir,kalau sy terberanak awal,takde laa ank sy tak berbaju. Nampak kt mata suami sy,dia mcm agak sedih,sy cakap..takpee..insyaAllah cukup. InsyaAllah ada jalan. Tp sebenarnya..dalam hati sy,cukup risauu..risau kalau sampai masanya nanti..masih belum ada jalan keluar. Hari2 mintak kat Allah..tunjukkan jalan keluar..mudahkan urusan dalam jalani ujian ni. Moga Allah jawab doa sy.