Menyesal tak lepas cerai
Saya ada 2 org anak lelaki kecil2 lagi. Saya akhirnya hilang sabar malam ni lepas suami sy bising suruh kemas dapur. Sy ckp mmg sy akan kemas dapur tu. Biasanya sy tidur 3,4 pagi utk kemas rumah (basuh baju, kemas dapur, etc.). Dlm seminggu ada la 2 kali sy tidur 3,4 pagi sbb nak buat kerja rumah yg sy x smpt buat waktu siang, tidur pukul 4-5 pagi pun ada sbb bila dh penat sgt buat kerja ttibe sy x boleh tidur. Sy kerja shift, cuti x menentu. Waktu cuti siang2 sy x dpt nk buat kerja rumah sbb anak kecik umur 10 bulan asyik merengek nak berkepit dgn sy je spnjg masa. Sy rimas nk buat kerja sambil dukung anak / pakai carrier, sbb anak sy akan melasak kacau sy buat kerja. Jadi bila waktu malam sy terpaksa berjaga utk setelkan kerja2 rumah. Bila hari sy kerja, pun sy tidur lewat jugak dlm pkul 1-2 pagi utk setelkan kerja rumah. Kalau hari sy betul2 penat sy akan tertidur sambil menyusukan anak, so dapur tu akan bersepah utk beberapa hari sampai lah sy yg kemas. Yg buat sepah dapur tu bukan sy sorg, tp laki sy pun buat sepah jugak. Sblm ni kami byk gaduh pasal duit. Mana taknya, byk benda sy tanggung. Rumah sy byr. Pengasuh sy byr half. Mkn anak2 byk sy byr. Mkn sy pun byk sy byr. Awal, tengah, n hujung bulan, ada je kluar mkn sy byr. Byk benda lah sng cerita sy support. Sy ni dh mls nk gaduh sbb duit, mls nk gaduh sbb rumah bersepah, mls nk gaduh sbb byk benda sy buat n rasa mcm xyah berlaki lg bagus, sy akhirnya memilih utk buat semua benda lillahi ta'ala. Tp suami pulak take advantage n rasa hidup dia selesa sgt berbinikan sy. Cuti2 sy bz jaga anak laki sy sibuk nak vc lah, nak call lah. Pastu balik rumah, dh mkn, komplen pulak dapur bersepah, walhal sy mmg akan kemas dapur tu.. dlm kepala otak sy mmg dh ada turutan kerja2 yg sy nk buat. Sy ckp aku tau lah nak buat. Aku tidur pukul 3,4 pagi ko tau apa. Lepas tu mula lah jadi perang besar sampai dia turun tangga n angkat tangan nak penampar sy, tp dia x tampar, mungkin skdr nak takutkn sy. Tp sy pulak naik angin. Sy mengamuk mcm org gila. Sy halau suami sy keluar dr rumah. Sy ckp kau berambus. Ni rumah aku. Aku yg byr. Byk bnde aku byr. Kau berambus. Suami pun blah x tau pergi mana. Nk ckp sy nusyuz ckp lah. Bg sy, sy dh cukup burnout bertahun2 support financial suami, masuk tahun ni tahun ke 4 kahwin. Cuti2 mmg sy x larat masak, x larat nk buat apa pun sbb sy kerja siang malam, otak asyik fikir psl duit n byk kerja x setel, otak sy serabut, bahkan sy x minat buat apa2 pun, dlm x sedar sy ni dh masuk tahap high-functioning depression. Siapa kat sini yg akhirnya bercerai, rasa menyesal x? Lepas berapa lama cerai baru rasa menyesal? Atau x menyesal langsung?
