.

Hi, patulong naman po on how to cheer up myself kasi simula nung umuwi asawa ko sa province nila. Inaaway ko nalang siya palagi kasi nakakainis eh. Ang dami sinasabi eh kesyo pagod daw kaya hindi makatawag kaya pagbukasan nalang daw, e after a few hours tumawag at pinakilala ako sa family niya. Medyo na offend ako kasi tumawag lang ba siya para ipakilala ako? Akala ko ba pagod at pagbukasan nalang yung call? So kung wala family niya, hindi rin siya tatawag? Sobrang lungkot ko talaga Since umalis siya lagi ko nalang siya iniisip pero parang wala lang siya. Naiisip ko tuloy na umuwi lang siya Nakalimutan niya na ako at ang baby namin. Nag aalala ako sa baby ko kasi sobra talaga yung lungkot ko. Hindi lang naman yung ang kinaiinisan ko sakanya sana man lang habang kausap ko siya magsabi sana na aalis na hundi yung mwawala nalang na prang bula ito para tuloy akong baliw kung kausap ko pa ba yung asawa ko eh wlaa na pala. Gusto ko nalang dedmahin siya bukas baka naman masanay ako mawalan ng pake sa taong walang pakialam. Am I thinking straight? Baka naman mga momsh nalulunod na ako sa sobrang lungkot kaya hindi na ako makapag isip ng maayos. Feel ko kasi ala syang pakialam e hindi p marunong makiramdam. Nakakalungkot lang.