NAPAKAWORTHLESS KO BA?
pasensiya na kayo sa inyo ko lang mashare yung nararamdaman ko , to start tge story may anak ako na mag 5 mons na sa April 15 , oo pinilit ko siya turuan dumede sa bote since need ko mag work (wala trabaho ang asawa ko eh asa kami sa biyenan) hindi ako palagay sa powdered milk so bumili ako ng pump for him , minsan napansin ko na halos buong araw hindi sakin pinadede yung bata kahit na nasa bahay lang ako , syempre hindi naman ako naalis hindi nako nagpupump , madalas kinukuha nila sakin ang bata pagnakatulog nako , isa lang pinakiusap ko sa asawa ko pag nagutom ang anak namin ibigay sakin kahut tulog ako kahit na malalim tulog (nakatwiram kasi siya na gusto nya ko pagpahingahin at di ako magising) , today nakatulog ako ng tanghali katabi ko yung bata nagising ako umiiyak nga malakaas hindi ako makatayo para kunin kasi nahihilo ako nasa terrace sila nasa kwarto ako narinig naman nila ko nasigas na akin na yung bata ako na papatahan hindi manlang nila ako pinansin(biyenan,bilas at asawa ko ) yung dede ko napakasakit na natulo na yung gatas nakailang sigaw ako na dalhin na sakin walang nagbigay pinadede nalang nila sa bote, alam nyo tumulo nalang luha ko kasi masakit sakin na hindi ibigay sakin anak ko parang nilalayo nila sakin , halos hindi ko nfa maalagaan yung bata kasi sa mga gawaing bahay syempre papahawak ko sa kanila hindi ibig sabihin nun ayoko alagaan , ??? wala bakong kwentang nanay , wala bako halaga sa buhay ng anak ko?? hindi nya na siguro ako kaylangan??? para akong mababaliw kaiisip san ako nagkulang bakit ganon bakit hindi ako nagising agad bakit hindi ko sya maalagaan ng maayos bakit mabilis ako mapagod bakit bakit bakit yan lang laman ng isip ko ngayon. Umiiyak ako ng walang any sound durog na durog ako. Kung may pagkukulang man ako saan? sana patawarin ako ng anak ko sana hindi nya kamuhian sana mahal nya padin ako????
