Struggles of being a Mom

Mga mommy, hirap na hirap ko magpalaki ng anak ko. Lahat siguro Tayo. Kaso Yung 1st born ko, babae, 4 yo kung kailan sya lumaki na Ngayon, sobrang ligalig nya. Lagi syang magliligalig tuwing gigising. Pag may di sya nakuha galit na galit sya. Lagi nya sinasaktan Ang kanyang kapatd na 2 yo. Hirap na hirap Ako mga mommy. Sobrang attitude nya. At Ako naman stress na sa pag aalaga. Tapos Yung Asawa ko piling ko hndi din Ako inaalagaan. Kakausapin lang Ako kung kailan nya gusto. Pag nagrarant Ako, nag aaway lang kmi. Hindi Kona alam gagawin mga mommy pano mababawasan pagka attitude ng anak Kong babae. Inaamin ko napapalo ko sya Minsan Kase hindi Kona talaga kaya. At mukang malapit na akong sumuko bilang Ina. Hirap na hirap ka sa mga anak mo tapos pakiramdam mo mag Isa ka lang. Wala kang masumbungan. Walang nagcocomfort Sayo, walang nangangamusta kung Kumain kana. Tambak labahin Kase may sakit Ang anak, sasabihin pa Sayo kung naglalaba kalagi sana hndi ka matatambakan. Nakakabaliw mga mommy nakakabaliw. Napapagod na Ako sa Buhay ko . Piling ko, pabigat lang kami lagi sa Asawa ko. 3 days Rd nya hndi sya nauwe sguro ayaw nya talaga kmi uwian Kase Ang kulit talaga ng mga bata. Wala akong maayos na tulog lagi. Lagi Sila nag aaway. Lalabas lang Ako pinto, utas na sa pag iyak bunso ko. Minsan naiisip Kona maglason tapos isasama Kona dalwa para sama sama kaming tatlo tapos Yung ama nya Malaya na sya Wala na syang susuportahan